Asla Bitmedi Asla Unutmadım 2

iki genç kafede buluştular genç adam kızı görür görmez tanıdı...sanki daha önce defalarca görmüş gibi...merhabalaştılar...oturdular...konuştular...saatler sürmesi beklenen buluşma sadece bikaç dakika sürmüştü....ayrıldılar...kız acelesi varmış gibi hemen uzaklaştı ordan...delikanlının morali bozulmuştu...kızın kendisini beğenmediğini düşündü...akşam eve gidene kadar telefonunu açmadı kapalı tuttu...gece geç saatlerde telefonunu tekrar açtı,açar açmaz da mesajlar yağmaya başladı...kimin gönderdiğini merak bile etmiyodu..ama şöyle bi bakayım derken kzın mesajlarını gördü tam 21 tane mesaj...hepsinde aynı cümle : Seni seviyorum.... delikanlı hem sevinçli hem de üzüntülüydü...bi anlam veremedi bunlara...çünkü buluşmalarında kzı pek de sevgi gösterisinde bulunmamış hatta sanki nefret ediyomuş hoşlanmamış gibi duruyodu...oysa şimdi mesajlarda tam tersi bi durum vardı...kendini toparladı ve kızı aradı...:İnanmıyorum...dedi...kız ise bunun gerçek olduğuna inandırmak için dil döktü...naptıysa olmadı...ertesi gün radyoda programdayken kız aradı...yine olmadı....bu defa kzın arkadaşları aradılar delikanlıyı...çocuğun o günkü ruh hali pek iyi değildi...bu programına da yansımıştı...ama kızın arkadaşlarını söyledikleri çocuğu biraz olsun yumuşatmış ve ümitlendirmişti...kimbilir belki o gün kıza haksızlık ettiğni düşünmüştü...yayından sonra kızı aradı konuştular uzun uzun...bu defa olmuştu sanki...evet evet olmuştu...inanmıştı kızın kendisini sevdiğine...(kim bilir belki de hayatında yaptığı en büyük hatasıydı) tam 6 yıl beraberlikleri sürdü böyle...ama bi gün kız habersizce terkedip gitti...nereye neden gittiğini söylemeden ardında tek bi iz bile bırakmadan çekip gitti...çocuk yıkılmıştı...hayatı altüst olmuştu....o kadar sevdiği herşeyini verdiği acısını sevincini paylaştığı sevdiği insan neden bunu yaptı diye kendi kendini sorgulamaya başladı...ama nafile...hata yapmamıştı ki...neden neden diye düşündü...bulamadı sorduğu soruya cevap...derken bi gün (tam bi yıl sonra) telefonu çaldı...numara tanıdık değildi...açtı...alo demeye kalmadan kzın sesini tanıdı...dondu...dondular....sessizlik çöktü bi an...sonra titrek bi sesle kız :SENİ ÖZLEDİM...dedi...çocuk o an herşeyi unutmuştu,kızın bi yıl boyunca aramamasını,sebepsiz yere çekip gitmesini herşeyi herşeyi unuttu...BEN DE SENİ,diyebildi sadece...genç kız beni unuttun mu?dedi ama delikanlı ASLA ASLA UNUTMADIM SENİ...dedi...içimdeki sevgim sana karşı hislerim asla bitmedi dedi...ama ama artık beraber olmayız...çünküBENİ SEVEN BİRİ BÖYLE ÇEKİP GİTMEMELİYDİ...dedi...kız HAKLISIN dediyse de artık çok geçti...çocuk kararını vermişti bi kere...son cümlelerini söyledi kıza: SENİ HEP SEVDİM HEP DE SEVECEĞİM...ASLA UNUTMADIM UNUTMAM DA...VE BENİM SANA KARŞI OLAN SEVGİM ASLA BİTMEDİ ...dedi...kız ine kadar hatalı olduğunu söylese de artık çok geçti...rüzgarın dak kırıldıktan sonra ondan özür dilemesi nasıl kar etmiyosa kızın özür dilemeleri af istemesi delikanlı için artık bi anlam ifade etmiyodu...KIRILMIŞTI Bİ KERE...kız ağlasa da yalvarsa da artık çok geçti...(delikanlı şuan ona olan sevgisiznden ve sevgisine duyduğu saygısından dolayı kendisine gelen evlenme tekliflerinin hiçbirini kabul etmemiştir...kıza ise ne olduğu bilinmemektedir.....)