Babamın İntiharı

Gece'nin karanlığı yağmurun sesleri hala kulağımda aslında o gün çok güzeldi benim için..
Hayatımda 2 aydır birlikte olduğum erkek arkadşım dersanedki arkadaşlarımla güzel vakit geçirmiştim ve evde askerden geleli 12 gün olan abim vardı keyfli günler geçiriyordum..

Akşam eve gittim anneme bugün babam beni aramadı seni aradımı diye sordum ? hayır dedi.. Abime sordum ondan da aynı cevabı aldım içime kuşku düştü akşam 8 buçuktan aramaya başladım babamı abime dükkanamı gidip baksak dedim oda arkadaşlarıyla birliktedir dışarda içki içiyorda olabilirler telaşlanma dedi yaklaşık 3 aydır babama bir haller olmuştu çünkü hiç beklemediğimiz tavırlar içerisindeydi..ben lise son sınıftaydım sınavlarım vardı ertesi gün 3 tane yazılım vardı gece saat 4 buçuğa kadar babama ulaşamadım ve anneme sen aramaya devam et ben okula gideceğim dedim..
Rüyamda babamla oyun oynadığımızı yukardan uzatılan kısa halatı çekerse eşilen çukura düşeceğini gördüm ve fırladım yataktan kesin bir şey oldu dedim içimden saat 6 buçuktu okula gitmeliydim..
Okula giderken arkadaşlarıma dün gece babam eve gelmedi korkuyorum diye sayıklıyordum onlarda beni sakinleştirmeye çalışıyorlardı.. okula gittik müdür yardımcımızdan rica ettim ben sınava gireceğim babam eve gelmedi aramaya devam edebilrmsnz lütfen dedim kabul ettler ..ama ulaşamadılar yine..!

Sınavdan çıktım okulumuzun çıkış kapısna doğru yöneldiğimde arkadaşlarımı ağlayan öğretmenimi abimi ve eniştemi gördüm.. Babama birşeymi oldu diye sorduğumda kalp krizi geçirmiş dedi ve ben ohh dedm içimden ölmediği için şükrettim o anda.Abim ölse ne olacak ben varım desede boştu kızdım ona ve ne dediğinin farkındamısın dedim.. işte o an mahallenin sessizliği soğukluğu ölümün habercisiydi ama içimdeki susturma çabasındaydım o an kendmle kavga ediyordum merdivenlerden adımlarımı atarken .. eve girdim komşularımz halam eniştem kuzenlerm vardı babama ne oldu ? dedim cevap alamadım..

Annem her zamanki gibi dürüstlüğü merhametiyle kızım ;ABİNİN CANI SAĞOLSUN BABANI KAYBETTİK.. dedi ve ben yıkıldım nasıl öldüğü öğrenmek istemiyordum ölmüştü yoktu artık bir daha beni kanatlarının altına alan babama baba diyemeyecektim , eve gelişlerini beklesemde gelmeyecekti artık yoktu ev dolu taştı toprak kokuyordu her yer 23 kasım 2010 da kaybettik öğretmenler gününde toprağa verdik babamı ve insanlar konuşrken kendini iş yerinde astığını öğrendm ..6 sayfalık bıraktığı mektubu vedalarını öğrendim ve şuanda 1 sene olmak üzere ama hala canımın acısı aynı..