Baharı Avuçlarında Taşımak Büyük Yüktü Aslında

Mevsimlerden yalnızlık hakimken dizelere..parcalı bulutluyken gözler aslında seni anlatırdı bir eylül sabahı sogumus kalbimde haralnırken her salı persembe cuma pazarları kurulurken cumhuriyetin ortasına...nedense aldıgım sekerlerde bir hüzün tadı vardı..bütün sarkılarmı bana yazılmıs yoksa seni ta en basından mı yasamıs ben bir cevap bulamamısken tüm romanlarda seni anlatır olmus filmlerdede seni bulunca anladım baharın güzel cocugu kafayı yemiş bir karekteriyi oynuyor istambulun kalbindeki emek tiyortrasunda ben onlardanmıyım sevdiklerindenmiyim bu düşünce soskak kedisi gibi bir takıldı pesime sekiz ay oldu her mahalle basında beni bekledi baharın sevincimiydi ilkin sonumuydu bu ihtiyarın kalbini sızlatan yaslı olan burda bendim yaslı olanda on dokuz küçük asırcık olsada koca koca camlar devrilidi ömrümde biliyormusun hiç hayallerin kollarında öldümü karasal iklimde tusunami yasadınmı ömrünce hiç sevmedigin bir dünyayı gülüsünle tanıdınmı tekrardan hiç düşünmeden gördügün an işte hayatımın anlamı diye düşünüp kostunmu ben sayamadım ben hayali karekterleri sevdim sen küçük prenstin tozlu raflardan sıkılıp dünyaya bir hükümdar olarak geldin ve hükmü verdin beni feda ettin sosrsalar simdi bunu hakkettim mi sevda bir bir azalarımı habis bir tümör gibi yavas yavas benden alırken sevdalımın vurdugu bir tokatda ömürümü alırsa eger minnet duymaktan baska bir acım omazdı bir hiksyem var herkesin kafasından uydurdugu ama ortada olmayan bir hikaye mesela aglatan mesela sızltan sen simdi ömrümün limanında gömülüsün hiç gecirmedgin bir trafik kazası gecirdin ve hayallerimin mezarlıgına sonsuza kadar gömüldün artık kimse benim kalbime yakısmaz eger o geniş hollü evimde senin gözlerinle gülümseyen küçük kahramanlar olmayacaksa hiç kimsede olamaz biliyorum madam suskun yüregin acısı hiç bitmedi bir ihtimal okursa reyhan gözlerin göz yaaslarımı kalbimden o zaman gelirsin belki ölen ben için bir fatihayı cok görme doktorlar hala tanı pesinde bilmedikleri sensin seni ona anlatsam salarlar felci ruhumu kimsenin omadıgı kimsesizlikte sana asık omus iste o gün mutlu oldu sanmıs sonra birde görmüş herkesten önce o gitmiş biliridim aslında hep bilmekteydim sevgili karalın soytarısı oldugumu asla ona yetemez sevgisini yakalyamzdım bizde soytarılgı kraldan ögrendik ama unutmakı kralllar halk için vardır senin hükmünde bundandır bencil olma hep feda edilen olma feda etmesinide bil herkesin ögrendigidir cıkarcılık politikası sen iyilik politikasını ögren herkes kötü olabilir sen iyiligi dene beni sevmek gibi bir zorunluluugn yoktu kimsenin yoktu bak o yüzden herkes gittii sende git ama sakın herkes olma tek ol özel ol ve artık ömrüm senindir ve ölüm bana artık cok yakındır
elvedayla süslenmiş bir kalbin hikayesidir..