Bayram Sevinci

Bayramlara az bir zaman kala insanlar sevinç içine bürülür.Gelecek olan bayram,yine mutluluk saçıyordu.Nedeni ise komşu çocuğun,alacağı ayakkabılardı.Aslında vardı ama yoktu.O yeni spor ayakkabıları istiyordu.Bu güne kadar her bayram yeni ayakkabı alınmıştı.Eski ayakkabılarını giyse,arkadaşlarının gözünden kaçmıyacaktı.Dolayısle arkadaşları tarafından dışlanacağını düşünündü.Babasının maddi durumu iyimi,orta hallimi bilemezdi.O sadece yeni alınacak ayakkabı sevdası içinde idi.Ne olursa olsun alınması gerekti.Adamcağız ^^babası rıza amca^^çok ama çok üzgündü.Bu ay taksitler belini bükmüş,ne yapacağını bilemiyordu.Dedem ise emekli maaşını yeni almıştı.Rıza amcanın üzüntüsünü farketmiş olsa gerek,bizleri toplayıp durumu anlattı.Dedem komşumuzun oğlu,ömer'i alıp çarşının yolunu tuttu.Ve ona istediği ayakkabıyı aldı.Eve döndüklerinde babası çok utanmış bir eda ile,dedeme ahmet amca çok teşekkür ederiz ama mahçup oldum dedi.Dedem ise bayramlar çocukların,senin oğlunda benim torunum sayılır dedi.Bunda mahçup olacak birşey yok,oysa rıza amca için vardı.Ömer mutluluktan uçuyordu.Aradan yıllar geçsede ben hala o bayram'ı unutmam hatırlarım.Alt tarafı bir çift ayakkabı,ama verdiği sevinç,mutluluk hiçbirşeye deyişilmezdi.Şimdiki bayramlar farklı,sebebi ise alma gücü herkezde var.Olmıyanlarda ise yakınlkarı alıryor,yada eski ayakkabılarını boyatıp giyiyorlar.Çocuklarda bizim çocukluk yılarımız gibi,o sevinç bayram edaları pek kalmadı.Nasıl olsa alıncak diyorlar ve alınıyorda.Ahh ahh nerde o eski bayramlar,o eski alışverişler.Zaman tüneline girdik sanki,herşey bambaşka deyilmi dostlar sorarım sizlere.Sokaklardaki satılan şekerlemeler yerlerini başka satıcılara,başka tatlara bıraktı.Ayakkabılar bile deyişti.Belkide bizler deyiştik.Deyişmiyen tek bir şey kaldı,hafızalardaki eski bayramlar.