Beklenen Yusuflar

Yusuf denince akla ne gelir. Kenan illerindeki Yakuboğullarından ayyüzlü civan değil mi? ?Yusuf Yusuf? diye inliyordu o gün Yakub. ?Yusuf Yusuf? diye... Ve gözlerine hicran perdesi düşmüştü. Hangi el indirmişti bu perdeyi onun gözüne. Rahmetten bir el miydi bu yoksa ecelden bir pençe mi?

?Yusuf Yusuf? diye inliyordu Yakub. Yusuf kuyunun içinde. Kanlı gömleği Yakub'un ö-nünde gül gibi.. Yakub bakıyor kanlı güle ve diyor: ?Yusuf nerede ?? Cevap hazin: Yusuf'u kurtlar yedi... Yusuf Yusuf.. Hey gidi kader, nasıl da vurmuştu

hançerini Yakub'un bağrına. Nasıl da hüzün deryasına salmıştı kalbini O'nun... ?Ben üzüntü ve tasamı yalnız Allah'a arzederim? diye inliyordu kalbi Yakub'un. Yusuf bir kervana satılmıştı. Kervan yolda.

Yusuf ayyüzlü çocuk perde perde manaya sarılı gül goncası kalbinde nice giryeler, nice göz yasları saklıyordu. Kervan dağ gibi hörgüçlü develeriyle ahenkli bir can sesinin kum deryasında bıraktığı yankıyla aheste aheste ilerliyordu.

Yakub'un bağrı yanıktı. Her deve ayağı sanki onun gönlüne bir hicran bir ayrılık mührü basıyordu. Yusuf Yusuf... âh nerdesin yiğidim.

Yusuf Mısır melikine satıldı.

Melik'in karısı göz koydu ona. Aldı tasmalı köle diye onu sarayına. Dedi: Hem bana,hem sevgime esirsin sen. Yusuf dedi: ?Efendime ihanet edemem... ?Öyleyse '' dedi Züleyha Zindanda çürü yıllar yılı. ?Zindana atıldı Yusuf.Zindanda vuruldu zincire. Ve rüya. Rüya tabiri. Yusuf hazinedar oldu. Sonra Yakuboğullarının kıtlık yüzünden Mısır'ı ziyareti. Sonra tanışma ve şaşkınlık. ?Sahi Sen Yusuf musun ? Sözleri. Ve Yakub'un âmâ gözleri. Ve Yusuf'un cennet kokan gömleği. Ve yaşlı gözlere can gelmesi, görmeyen gözlerin tekrar görmesi...

Şimdi Ey zamanın bağrında çimlenen Yusuf nesil! Simdi aynı ızdırab ve çile gelip sana çattı. Ve seni sahihlerin o kahır kervana sattı. Zevk ve eğlencenin girdabına attı. Senin kaderin o ayyüzlünün kaderiyle aynı. Sen de esir edildin devrin Firavun zihniyetine. Hem de ne esir... Senin gömleğini de (Fikir gömleği) kana buladılar. Ve kurt masalına uydurdular hikayeni. Aslında bunları yapanlar niee kurtlardan daha vahşiydi.

Simdi gel Ey Yusuf nesil! Gel ve o gül kokan gömleğini gönlü çile ve ızdırab ile mecalsiz, kaddi iki büklüm Yakub'un gözlerine sür. Senin için yıllar yılı ağlamış ve hasretten feri sönmüş gözleri tekrar ışığa kavuştur.