benim annem beslemeydi devam 6

Bu konuda yalnız değilsin. Kendini kötü hissetme dedi gülerek. zeynepte güldü. O günden sonra daha bir başka oldu kardeşlikleri dostlukları iyice pekişti.
?Ben almanya ya gidince sana yazarım elimden geleni yapıcam senin için merek etme. Bak şurda 18 i doldurmana altı ay var hele yaşın dolsun ben senin için bir şey yapıcam seni böyle bırakmıycam elimden ne geliyorsa yapıcam Zeynep
?Ne yapacaksın dedi Zeynep heyecanla
?bak Zeynep Almancaya işçi alıyorlarmış arkadaşlar konuşuyorlardı benimde Almanya olayı çıkınca kafama yattı neden zeynepte gitmesin diye düşündüm ben orada yerinde daha iyi öğrenicem bu konu hakkında yapmamız gerekenleri orada araştırı cam neler gerekiyor diye ve senide oraya almaya çalışı cam. ?gerçekten yapar mısın dedi Zeynep umutla. Yine mutlu olmuştu o kadar güzel yüreği vardı ki
?evet, yapı cam sabret olur mu? V e ertesi sabah Betül gitti. Zeynep için çok zor oldu onsuz günler anladı ki betele iyice alışmıştı ona ve şimdi anlatacağı kimse yoktu ama umudu vardı belki oda gidecekti onun yanına berber olacaklardı artık özgürce kimsenin baskısı altında olmadan yaşıycaktı dışarı çıkarken kimseden izin almıycaktı hakaretlere maruz kalmıycaktı. Onurunla kimse oynamıycaktı. Mutlu olacaktı artık bundan sonraki yaşantısında beklide onun bir sevgilisi olacaktı. Ama babası gibi bir adam olsun isterdi. Çünkü onun babası çok iyi bir ev erkeğiydi aslında. Ama onun kıymetini sadece Zeynep anlamıştı. Evlendiği zamanda eşine ve çocuklarına çok iyi anne ve eş olucaktı

Betülsüz günler biraz zor geçiyordu daha bir çekilmez olmuştu oralar arkadaşı kardeşi her şeyi artık yoktu. Ama söz vermişti beraber olacaklardı yine. Zeynep artık dayanamıyordu evin hanımı çanta gibi her yere onu yanında taşıyor olmadık hakaretler ediyordu. Hiç düşünmede kalbini kırıyordu Yine o günlerden birinde Zeynep ilk defa içini döktü ve başkalarının yanında ona hakaret eden kadına
?Artık bıktım ne istiyorsunuz benden. Dayanacak gücüm kalmadı yalardır böylesiniz ben size ne yaptım diye haykırdı. Bu haykırış yıllardır içinde tuttuğu ve artık patlayan volkandı. Kadın gelen tepkiyi hiç beklemediğinden önce şaşırdı sonra
-sen benimle böyle konuşma cesaretini nereden buluyorsun adi besleme yıkıl karşımdan diye olanca gücüyle bağırdı zeynebe artık yanındaki insanlar bile kızmaya başlamışlardı kadına. Bir insana bu kadarda kötü davranılmazdı. Ama o vicdandan uzak yüreğiyle hiçbir şey duymuyor o hak ettiği için bunları yaptığını anlatıyordu kendini haklı çıkarsın diye Zeynep kararını vermişti eğer Betül onu almazsa o gidip bir şekilde babasını bulacak ve ne pahasına olursa olsun onun yanında kalacak ti gün geçtikçe sertleşen bayana artık katlanamaz olmuştu.
Bir sabah telefon geldi yine her zamanki gibi Zeynep açtı teli. Telefondaki ses Betül'dü
?Zeynep günaydın nasılsın sesi çok heyecanlıydı. Bak sana ne anlatıcam belli etme annem yanındaysa
?hayır, yok daha uyuyor Betül neden aramadın bu zamana kadar?tam1 ay oldu seni çok merak ettim ve birde o aramızdaki, mevzuyu
?anca yerleştim bak sana bir haberim var. Burada bir bağlantı buldum seni işe alacaklar. Oraya geldiğimde bir şekilde beraber dönüce biraz daha sabret olumu
?aman alladım Betül inanmıyorum. Dediğini yaptın seni dört gözle bekliyorum.
Fazla konuşamadılar telefonun sesini duyan kadın kalmış ve salona doğru geliyordu Bu sırada kadının geldiğini duyan Zeynep
- Betül annen burada veriyorum
Dedi ve ayrıldı telefonun yanından. Kadın telefonu alırken zeynebe
?küstah şey dedi. Her fırsatta laf sokmasını çok iyi biliyordu. Ama onun umurunda bile değildi artık hiç ummadığı şekilde kader yüzüne gülmüştü ve kardeşi gerçekte dediğini yaptı
.zeynebin içi içine sığmıyor Betül gitmeden bir gece önce tekrar sordu betüle nasıl oluyordu yalnız yaşamak Almanya nasıl bir yerdi. İlk defa hayal kurabileceği güzel bir şeyi olmuştu şimdi
3ay sonra Betül beklendiği gibi eve geldi. Zeynep ne kadar sevindiğini tabii kelimelerle ifade edemedi Betül. Her şey çok iyi olsun annesi duymadan bu işi bitirmek istiyorum diye Zeynep söylemişti dediği gibi de yaptı. Tüm hazırlıklar tamamı zeynebin Almancaya gitmesi için hiçbir mani kalmamıştı. Tek problem Zeynep o gün evden ne diye çıkacaktı. Düşündeler annesi olmadığı gün zeynebin valizlerini uygun bir yere bırakacaklar daha sorma önce o sonra Betül birer hafta arayla gidecekler. Gitmeden bir gece önce iyice konuştular. Ertesi sabah Zeynep yola çıkıcaktı.
Hiç uyuyamadı. Gece düşündü. Düşündü her şey arktık güzel olacaktı. Betül de bir yandan zeynepin artık mutlu olması gerektiğine inandığından. Onun bu konuda önüne çıkacak her engeli kaldırmaya hazırdı bu engel annesi bile olsa
Sabah önce kalkan Zeynep oldu hiçbir şey belli etmemeli normal rutin işlerini yapmalıydı yaptı da. Her şey o ana kadar çok iyi gidiyordu takii kadın uyanana kadar. Betül hala yatıyordu. Kadın mutfağa zeynebin yanına yönelip.
?bugün seninle aslı hanımların çiftliğine gidicez. Kızları izinliymiş büyük bir toplantı var orada sen yardım edeceksin.
Zeynebin dünyası yıkıldı. Nasıl olurdu da bugün böyle bir şey olurdu kader. Baba çelme takmaya başladı diye düşündü
?olmaz dedi. Gidemem çok hastayım ben. İlk defa olmaz diyordu kadına her şeyi göze alıp
?ne demek olmaz sana seçme hakkını kim verdi geleceksin.
İçerden gelen sesleri duyan Betül. Koşarak yanlarına geldi annesine bağırarak
?duymuyor musun hastayım diyor kız gelemez hiçbir yere
Kadın iyice sinirlenerek senin benim kızım olduğundan şüphe ediyorum savunduğun kişiye bir bakar mısın?
Zeynep ağlıyordu. Betül ona sarılarak
?bugün bir yere gitmiyceksin merak etme. Ne pahasına olursa olsun zeynebi almanyaya gönderecekti ya bütün engelleri kaldırmaya hazırdı bu engel annesi bile olsa
Artık onlarla baş edemiyceğini kadın anladı ve hırsını nereden çıkaracağını bilmiyordu. Odasına gidip hazırlanmaya başladı. Bir yandan da
?Ben sana yapacağımı bilirim. Diyordu
?hiçbir şey yapamıycak sın anne çünkü ben buna izin vermiycem diye bağırdı Betül
Zeynep minnet dolu gözlerle betüle baktı ona gülümseyerek.
?Bana borcunu bir kere daha ödedin dedi. İkisi de deniz maceralarını hatırlamıştı betülde ona verdiği sözün heyecanıyla
? gel Zeynep benim odamda yat madem hastasın bugün sana ben bakıcam. Kadın kızgındı Betüllün gün geçtikçe onun yanında daha çok oluşuna kızıyordu
? nasılsa buradan gideceksin dedi betüle Zeynep dönerek seninle yine yalnız kalıcaz senin bu küstahlığını ödeticim sana dedi. betüülden çekiniyordu nedense beklide ondan nefret ettiğini bildiği için onu tamamen kaybetmekten korkuyordu
?evet, anne dedi Betül gülerek ben gidince ödetirsin ona dedi ve zeynebi olarak odasına yöneldi
Betül'ün nanesi evden çıktığında Betül heyecanla
?senin hemen hazırlanman lazım bu kadının sağı solu belli olmaz gelir falan hadi çabuk olalım
Zaten hazır olan valizleri Zeynep bir daha kontrol etti ve düşündü ki tüm hayatı üç tane valizden ibaretti başka da bir şeyi yoktu 19 yıllık hayatında ona ait olan sadece dört beş parça eşyası vardı. Akan gözyaşlarını sildi o eşyalarda Betüllün eskileriydi hiçbir zaman zeynebe özel bir kıyafet alınmadı
?hadi çıkalım dedi Betül. O evden çıkarken kapıyı kapattığında bütün sıkıntıları problemleri orda bırakmak istercesine hızlı çekti kapıyı tam 12 yılı geçti bu evde ev değil diye düşündü tımarhane gibiydi hiç mutlu günü olmadı o evde umarım bir daha geri dönmek zorunda kalmam diye diledi içinden
Zeynep akşam binecekti arabaya. Dolaştılar akşama kadar o genç kız Zeynep ilk defa bu kadar özgür geziyordu. Yemek yemek için bir yere girdiler berber konak taraflarında bir yerdi burası diğer masadan bir erkeğin dikkatle ona bakması canını sıktı tam Betül söyleyeceği anda adam sıkıldığını anlayıp yanına geldi zeynebin renklerin zenci kökenli bir adamdı.
?bir şey sorucaktm. Siz nerelisiniz
Nereliydi Zeynep n diyeceğini şaşırıp bilmiyorum mu demeliydi gerçekten Zeynep nereliydi ne babasının köyünden di nede evlatlık verildiği yerden di Zeynep nereliydi kimliğinde yazan yeri hiç benimseyemedi Zeynep yıllar önce çıkmıştı oradan kaldığı yerde zaten değildi Zeynep umulmaz bir boşluğa düştü o anda beyninde yankılanıyordu adamın sorduğu soru. O nereliydi kızsa bir şaşkınlık yaşadı ama Betül hemen kıvrak zekâsıyla, belki akrabalarınla bir bağlantısı olucagını düşünerek
?torbalı evet Zeynep Torbalılı oranın bir köyünden babası hala orada ama o bizde kalıyor dedi Zeynep te hemen toparlanarak
? siz nerelisiniz.
?bende torbalı torbalıdanım tulum köyünden bir bey var ona benzetim. Gerçektende Zeynep hem hatırlayamadığı annesine ve en çokta babasına benziyordu. Adamda koca ninenin bir akrabasıydı hemen o günü hatırladı çünkü oda ordaydı
?ve adamın tarif etiği insan zeynebin babasının ta kendisiydi. Ama Zeynep için hiçbir şey ifade etmedi anlatılanlar. Sadece babası la ilgili aldığı bilgi onu sevindirdi biraz. Aynı köyde yaşıyordu Ayşe anneyle ayrılmış ama tekrar barışabilirlermiş hep öyle olurmuş. Tam gideceğine yakın böyle şeyler duyması zeynebi sevindirdi ama bet ütülü endişelendirmişti.
?Zeynep sakın başka şeyler düşünme. Bir yola çıktın ve yalnız başaracaksın onların karşısına benim annem dâhil güçlü çıkacaksın
?haklısın Betül. Güçlü olmalıydı onun için önce para kazanmak lazımdı. Ona göre de Betüllün annesinin bu kadar kötü oluşunun sebebi parasının oluşuydu. Ama Zeynep para gücünü iyi bir insan olarak kullanacaktı. Babasını bulmak için kullanacaktı
Gitme saati yaklaşırken Zeynep iyice heyecanlanmıştı. O gittikten sonra almanyada ve burada olacakları düşünmeye başladı onun düşünceli olduğunu gören Betül.
?korkma artık sana kimse zarar veremez. Orada her şey hazır seni karşılayacaklar. İşin hazır. Bende gelicim bir hafta sonra. Annemi de düşünme olurcu
?olur dedi ve ayrılık vakti geldi vedalaşıp ayrıldılar
Zeynep otobüse bindiğinde çok mutluydu Betül onu çok rahatlaşmıştı. Bütün kötü anılarını otobüs ilerledikçe geride bırakıyordu. Kendi ayaklarının üzerinde durmak ne demek öğrenecekti Betülken duymuştu bu lafı. Almancaya okumaya gideceğini öğrendiğinde annesine siymişti. Bir anda gözünün önüne hanım ablası geldi acaba gittiğimi öğrendiğinde ne yapacak diye geçirdi içinden. Ama umurunda değildi artık. O artık koca bir kızdı ve kendi kararlarını kendi alacaktı. Betül eve döndüğünde annesinin evde olduğunu düşünerek cevapların ı hazırlamıştı. Kapıyı açtığında her zamanki sinirli bir yüz ifadesiyle annesi bekliyordu evde Betül annesinin bir şey söylemesine izin vermeden
?gitti Zeynep dedi
?nereye gitti
?bilmiyorum babasına gidecekmiş
?babasına mı? Sanki bu saate kadar aradılar da bundan sonra onunla ilgilenecekler neler kaçırdı burada ben hep onu düşündüm neler kaçırdı aptal. Besle kargayı oysun gözünü
?Betül sinirlenerek ne kaçırdı anne. Yılardır kıza yapmadığını bırakmadın. Ben öz kızın olduğum halde bana vermediğin sevgiyi ona vermen imkânsızdı zaten değimli senden nefret ediyorum duyarsızlığından nefret ediyorum. Senin hırsların yüzünden ben bile babamı yıllarca göremedim bırak kızın peşini artık
?Sen benim kızım olamasın diye bağırarak sinir krizleri geçirmeye başladı güya
Betül'de ağlıyordu ama mutluluktan Zeynep için ağlıyordu o zavallı kız mutluğu artık hak etmişti. Tekrar annesine dönerek
?onu ve beni artık rahat bırak. Bende gidicem sen ve saçma sapan hırslarınla yalnız kalmayı çoktan hak ettin. Ne kadar şansısızki senin gibi bir insanla aynı evde yaşamak zorunda kaldık
Kadın duyduklarına şaşırmıştı. Kendi öz kızı neler söylüyordu. Bu yaşanalar zeynebe kininin artmasına sebep olmuştu
Zeynep almanyayaa gitmiş yerine yerleşmişti bile. Bir hafta sonra betülde gidince. İyice neşesi yerine geldi Betül okula ait lojmanda zeynepte iş yerinin temin ettiği yerde her şey zeynebin umduğundan daha iyi gidiyordu. Zeynep hisli bir kız olduğu için dış dünyaya alışmamsı hiçte zor olmadı. İş yerinin temin ettiği bir yerde kalıyordu çok büyük bir yer değildi tek odaydı amma Zeynep çok Mutluyuydu çünkü kendine aitti ve her sabah kalkıp birilerine tekmil vermek zorunda değildi hafta sonları almanca öğrenmek için bir yere gidiyordu diğer yeni gelen Türk işçilerle
.her hafta sonu Betüllü buluşurlar gezerlerdi almanyada çokta para sıkıntısı çekmiyorlardı Betül zeynebe hiç para harcatmıyordu orada annesi, nin gönderdiği para yetip artıyordu bile. Arada da haberler veriyordu Betül zeynebe annesiyle konuştukça ama kadın iyiden iyiye zeynebin babasında ya da kötü yola düştüğü düşünce sini benimsemişti
Günleri böyle neşe içinde geçti bir gün beraber oturmak için yer bakacaklardı. Ayrı yerlerde kalmak hoşlarına gitmiyordu. Zeynep te para kazanmaya a başladığından zor olmuycaktı. Betül erkenden buluşma yerine gitti. Uzun zaman beklemesine rağmen Zeynep gelmeyince hemen kaldığı yere gitti orada zeynebin hastaneye kaldırıldığını duyunca şok oldu. Hastaneye gittiğinde Zeynep baygın yatıyordu hemen doktorunu buldu ve duyduğu şeyler hiç iç açıcı değildi. İş yerindeyken birkaç defa daha böyle krizi tutmuş ama Zeynep önemsememiş. Sinir bütün vücudunu sarmış ve ağır bir psikolojik tedavi görmesi gerekiyormuş bu süreci isterse burada isterse memleketinde geçirebilirmiş. Betül çok üzüldü. Neden Zeynep mutlu olamıyor diye geçirdi içinden
Yıllarca yaşadıkları artık patlak vermeye başlamıştı. Bunun en büyük sebebi annem diye düşündü. Aldığı ağır ilaçlar onu hep uyutuyordu betülde okuldan çıkar çıkmaz zeynebin yanına gidiyordu hatta bazen oklu asıyor zeynebin yanında kalabilmek için bahaneler uydurmaya başladı takı okuldan Betül ün annesini okul müdürü arayana kadar. Ona uzun zamandır Betüllün Okulu ektiği söylenmişti tam o evet ona okuldan aileye haber verildiğini öğrendi Betül bir müddette telefonlarına çıkmadı annesinin ne diyeceğini bilmiyordu Betül Zeynepken bahsetse mahvedecekti kızı biliyordu ama yapacak başka bir şey de yoktu. Yardım edicim diye okulundan kalmıştı annemi arasam mı diye düşündü. Belki gelir biraz yanımızda durur. Affeder belki gizlice yaptığımız şeyleri. Kahretsin ki kimseleride yok tu di
Ye düşündü hemen bir yere gidip annesini aradı annesi çıldırmış gibiydi Zeynep ten zaten haber alamıyordu bir de Betüllü bulamaması tuzu biberi olmuştu. Annesine. zeynebin hastalığından bahsetti dolayısıyla almanya da olduğunu öğrendi zeynebin. Hemen geliyorum dedi üç gün sonra yanlarındaydı. betül le hastanenin bahçesinde karşılaştılar. Betül annesine yalvaran gözlerle bakarak
?yalvarırım anne kızı üzme
?tamam, şunu kabul edin hayatınızın her döneminde bana muhtaçsınız siz benden hiç ayrılamassınız yalan mı?
?doğru dedi Betül ne dese boyun eğmek zorundaydı o anda gerçekten de başka kimseleri yoktu ama kadın onların bu zaafını çok kötü kullanıyordu
?hemen geri dönücez türkiye ye ben orada ona bakarım itiraz istemiyorum
? ama anne lütfen söz ver Zeynep iyileşince buraya geri dönsün burada çok mutluyduk biz. Zeynep hayatında hiç olmadığı mutluydu burada. Artık onunda mutlu olma zamanı gelmecimi sence
Buruya gelirken kime sordu ki. Yine sen bir şeyler yaparsın yanına gelir
?of anne ya başlama yine sakın zeynebede böyle yapma kız çok hasta. Olur, biçiminde kafasını sallayıp
Zeynebin yanına çıktılar Zeynep aldığı ilaçların etkisiyle uyuyordu. Kadın hemen doktorunu buldu ve ona zeynebi götürücem tedaviye orda devam edicez dedi işlemleri yapıldı ve kadın zeynebin yanına gelerek
Yavaşaca kulağına eğildi. Hayret beklenmeyen bir yakınlıkta
?Zeynep kızım ben geldim
Zeynep gözlerini açtığında hayal görüyor zannetti ve tekrar kapattı gözlerini açtığında onu karşısında görünce tekrar yıkıldı. Onunla uğra sıcak hakaret dinliysek durumda değildi şimdi son bir gayretle
- Lütfen şimdi olmaz diyebildi
- Bir şey olacağı yok kızım bak her şey güzel olacak sen iyi olana kadar İzmir gidicez sonra tekrar buraya geleceksin
Betül ve Zeynep şaşkındı ilk defa onu bu kadar iyimser görüyorlardı ikiside birbirlerini bakıp tamam der gibi başlarını salladılar ve zeynebin Almanya macerası böylelikle 2 yıl sürdü
Türkiye döndüklerinde Zeynep değişen bir şeyin olmadığını gördü. Hatta daha kötü omuştu her fırsata zeynebin kaçışını bahane ediyor saçma sapan laflarla canını sıkıyordu. Bir gece Zeynep karanını verdi babasını bulacaktı. Tedavi sürecini orada geçirecek ve almanyaay geri dönecekti. Onu nerede bulcagını bilginden problem olmuycaktı sadece ona nasıl davranıcagını kestiremiyordu. Şimdi bunları düşünmemeliyiyim diye geçirdi içinden. Geleli bir hafta olmuştu. Bir gün kadın evde yokken yine topladı valiz lerini ve yeni hayatına doğru yola çıktı.
Betül'ün sayesin de okuma yazma öğrenmişti ve artık otobüslerin üzerindeki yazıları okuyordu hatta almanca bile biliyordu Zeynep. Söz vermişti ya kendine okuma yazma öğreneyim babamın yanına gidi cem diye işte Ogün geldi çok heyecanlıydı. Nasıl birini bulacaktı karşısında yaşlanmışmııydıacaba hastamıydı. Balkıda ölmüştü bütün olasılıkları düşünüyordu Zeynep
Çok zor olmadı o köyü bulmak. İzmir, in torbalı ilçesinin subaşı köyünde inecek ve oradan yürüyerek babasının yaşadığı köye geçecekti.20 dakika yürüdü o 20 dakika yirmi saat gibi geldi ona çünkü merak ediyordu nasıl bir, insanla karşılaşacaktı babasını yılar önce oradan bırakıp giderken onu çok seviyordu o adam ama sonra onunla ilgili bazı düşünceleri ol muştu acaba gerçekten babası o çük kızı sattığı gibi zeynebi de satmış mıydı bu düşüncelerle Zeynep köye vardığında evlerinin olduğu gibi orada durduğunu gördü bahçe kapısın önünde babasının evlendiği gün onları nasıl beklediğini düşündü içeri girdiğinde ise babasını her zaman oluğu gibi bahçede bir şeylerle uğraşırken gördü yalnızdı yaşlanmış hatta şadlarının bir kısmı dökülmüştü. Yüzünden akan terler bir yandan silerken bir yandansa budadığı ağaçları başka bir yana atmaya çalışıyordu o kadar dalmıştı ki bahçede bununu dibine kadar gelen zeynebi bile fark edemiyordu daha fazla dayanamadın ona ne şekilde sesleneceği kararını alarak
?baba diye bildi. Söyleyeceği en doğru şey oydu nekadar da onu aramamış olsa da ya da onlara onu satmışta olsa nihayetinde o küçükken çok sevdiği babasıydı
Babası arkasını döndüğünde zeynebi gördü hemen tanıdı on pek değişmemişti çünkü ama inanamıyordu bir daha bir daha baktı elinde ki baltayı bırakıp koştu kızına zeynepte yıların verdiği özlemle sarıldılar bir birbirlerine o anda bütün kırgınlıkları gitti babasına bütün özlemiyle bütün gücüyle sarıldı ona.
?Zeynep kızım. Yavrum geldin ha. Biliyordum bir gün gelecek dedim hep o ümitle yaşadım. Kaç kere görmek istedim hep engellendi amma şimdi buradasın. Gel otur şöyle bir bakayım san nekadarda güzelleşmişin. Aynı annene benzemişin inşallah huyların benzememiştir dedi gülerek ve o hüzünlü haliyle devam etti baba
? neden bu kadar geç geldin hiç mi özlemedin beni babam ne yapar bensiz diye düşünmedin mi bu yaşa kadar bekledin gelmek için ama olsun geldin ya. Dünya gözüyle gördüm ya seni artık ölmemde gam yemem
? baba. Ayşe anne nerde. Diye sordu Zeynep tepkisizdi beklide içtiği ilaçlar onu öyle yapıyordu beklide o mutluluklarını bozan kadın yine bir yerlerden çıkarda onları üzüverir diye korkmuştu ama bildiği tek şey babasını görünce çok sevindiğiydi. Yalnız sevgisini ve üzüntülerini belli etmeyi ona kimse öğretmemişti. Hani insanlar birilerini sevince onları öper sevgisini her fırsatta dile getiri ya işte Zeynep bırak sevgiyi nefretini bile yıllarca içinde tuttu
?ayrıldık biz kızım İzmir taşındılar iki kardeşin daha oldu.5 yıldır ayrıyız. Sen boş ver şimdi onları zaten çok kızgınım ona sen gittikten sonra dadımız tuzumuz kalmadı. Sana her ulaşamadığımda ona dünyayı dar ettim tabii oda bana. Senin anlayacağım bir kızma sahip çıkamadım diye kahroldum
Ben biliyordum baba bir gün ayrılacağınızı biliyordum bu kadın babamı hep üzecek dedim içimden ama sen hiç duymadın içimdeki sessiz çığlıkları. Fatma ne oldu büyümüştür o. Söz vermiştim Fatma ya bir gün annen ve baban ayrılsa bile ben ona bakacaktım söylemiştim ona sessizce oda gülmüştü bana