Benim Küçük Güneşim 3.Bölüm

Genelde parklara geceleri giderim, banklarına oturur, içer, bağırır, çağırır, sızlanır, sızarım. Aynı fiilleri, aynı sırayla tekrarlarım.
Kuşluk vakti ya da sabahın ilk ışıklarıyla, sersem adımlarla uzaklaşırım sonra oradan. Olay yerinde bir çok delil bıraksam da...
İzmaritler, boş şişeler, çiğdem kabukları...

İnsanlar beni sevmiyor, insanlar benden rahatsız, onlara göre ben dev bir bok böceğiyim belki de. Ve bir bok böceği olarak onlardan kaçışım ezilme korkusundan da değil. Gitme, kaçma isteğinden... Kaybolma, toz olma... Saklanma isteğinden.
Kendimi bildim bileli hep bunu isteyişimden...

Belki de hayallare bu yüzden bu kadar çok yakınım. Gerçekler uzağa düştükçe hayaller yaklaşır.