Benim Öyküm / Ölüme Söylenmiş Bir Türkü

Ellerin çok kirli demişti bana, yıkamadın mı çok pissin gibisinden şaka yapmıştı.
Ellerime baktım ve birazda kızararak matbaadan demiştim, daha bir saat önce matbaada eski tarihli bir gazete arıyordum. Şimdi ise onun yanına büzülmüş biçimde utana sıkıla oturuyordum. Çok yorgun gözüküyordu 1 saat uçak yolculuğu çok yormuştu onu, acıyla baktı bana beni çok özlediğini söyledi benimse gözlerim hala kirli ellerimdeydi, nasıl bu kadar kirlenmesine izin vermiştim hala anlamıyordum hele de onun aylar sonra geldiği bu önemli günde. Etrafıma baktım sonra ve o an düşündüm ki kimse olmasaydı çevremde boynuna sarılıp hüngür hüngür ağlardım, o kadar çok özlemiş o kadar çok acılar çekmiştik ki ikimiz de, bunu hak ediyorduk.
Yarın ikimiz içinde önemli bir gündü, benim en büyük hayalim gerçekleşiyor onunsa eseriyle gurur duyma zamanı geliyordu. Aşk adına verdiği mücadelenin meyvelerini almaya başlayacaktı artık. Hayattan istediği tek şey buydu belki de; bu yüzden yüzünde acıyla karışık bir sevinç vardı ve nedense bende ağlamaklıydım o gün. İş yerinden zar zor izin almıştım ve şimdi orada onun yanında oturmak bana her şeyi unutturmuştu. Babamın yokluğunu,annemin hastalığını, iş yerimde ki sıkıntıları tek düşündüğüm şey onun yanımda olmasıydı..




Devamı Var...