Bir Daha Tren mi?

Şirkette günlük işlerime dalmış, satış temsilcimiz Zeliha'nın bana seslendiğini duymamıştım. Arkamı döndüğümde burun buruna gelmiştik aniden...

-Kız Zeliha, korkuttun beni. Seslenseydin ya!

-Seslendim Emine Abla; ama sen duymadın.

-Hoş geldin, nasılsın bakalım? Görmeyeli neler yapıyorsun?

-Cumartesi günü Açık Öğretim sınavına gittim Manisa'ya.

-E nasıl gitti? Başarabilecek misin?

-Sorma. Hayatım boyunca o günü asla unutmayacağım; çok kötü bir gündü.

-Hayırdır. Anlat hadi, merak ettim şimdi ben de.

-Katlanabilecek misin? Benim aklıma geldikçe hâlâ kötü oluyorum da.

-Bak, şimdi daha da meraklandım. Anlat anlat...

Zeliha oturduğu sandalyeye iyice yerleşti. Çayından bir yudum aldı ve başladı anlatmaya.

'-Sabah erkenden köyden gelmek zor olur diye, akşam Salihli'de, halamlarda kaldım. Gergin geçen gecenin sabahında uyandığımda, tren çoktan gitmiş, ben yetişememiştim. O telaşla nasıl hazırlanıp yola çıktığımı bilmiyorum. Hayatımın en hızlı giyinme rekoruna ulaştım. Yataktan kalkışım, elimi yüzümü yıkayışım, giyinişim, garaja koşup otobüse binişim; hepsi on beş dakikada olmuştu. Bu kadar hızlı olduğuma ben bile şaşmıştım.'

'-O gün sınava kıl payı yetiştim. Akşam olunca yine halamlara geldim. Bu defa daha temkinliydim. Erken kalkıp trene yetiştim. Biletleri gidiş dönüş aldım. Yanımda başka arkadaşlar da vardı. Hep beraber güle oynaya yolculuk yapıyorduk. İki durak gitmiştik ki, tren rötar yapıp, yirmi dakika beklemede kaldı. Yetişemeyeceğimi düşündükçe, bekleme süreleri bana azap oluyordu. Nihayet tren hareket etti, biz de sevindik. Manisa'ya yaklaşmak üzereydik ki, büyük bir gürültüyle trenimiz durdu. Aynı anda trene kan ve yanık kokuları doldu.'

İçimden 'Eyvah!' dedim. Baskın mı olmuştu? Ya da bir arabaya mı çarpmıştı teren?

Devam etti Zeliha...

'-Tren düdüğünü acı acı çalıyordu. Pencereden baktığımda, önümüzde bir inek sürüsü vardı. Yarısını tren ezmiş, her yer kan gölüydü. İneklerden dere gibi kan akıyordu. Rayların altında sürtülen deriler yanmış, ortalık çok kötü kan ve yanık kokuyordu. Kâbus görüyorum sandım. Arkadaşlarım şaşkındı. Sınava yetişemeyeceklerini düşünüp, trenden atladılar. Hemen yanımızda bulunan ekin tarlasının içinden karayoluna doğru koşmaya başladılar. Sanki canlı canlı korku filmi izliyor gibiydim. Ben şok içinde, oturduğum koltuğa yapışmıştım adeta.'

'Arkadaşlarımın kimi kara yoluna çıktı, kimisi çıkamadı. Ne kadar beklediğimizi hatırlayamıyorum. Tren kalkış düdüğünü çalınca, yola çıkan arkadaşlarım tekrar trene koştular. Manzara görülmeye değerdi. Yemyeşil ekin tarlalarından son sürat koşuyorlardı. Gelen geldi, gelemeyen orada kaldı. Manisa'ya geldiğimizde, sınava çok zor yetiştim.'

'Allah'tan sınava gireceğim okul yakındı. Sınıfa girip, sınav kâğıdını elime aldım; ama yapmak ne mümkün? Kâğıt kan kokuyordu. Sorulara baktıkça, parçalanmış inekleri görüyordum. Sorular kan gölü içinde kaybolup gidiyordu. Ne yapacağımı şaşırdım. Sorular bana baktı, ben sorulara...'

'Ne kadarını yaptım, ne kadarını yapmadım bilmiyorum. Kâğıdı verip dışarı zor çıktım. Gitme vakti gelince, arkadaşlarım yine trenle gitmek istediklerini, biletleri gidiş dönüş aldığımızı, fazladan paralarının olmadığını söylediler. Ben istemesem de onlara uymak zorunda kaldım. Bu kadar terslik üst üste gelemez. Yine aynı tren denk gelmez mi? Eve gelinceye kadar akla karayı seçtim. O koku hâlâ burnumda duruyor. Yakın bir zamanda trene binebileceğimi hiç sanmıyorum Emine abla.'

Yüz hatlarına baktım Zeliha'nın. Olayı halen yaşadığı öylesine belliydi ki...

06/06/2010