Bir Gencin Hayatı

Daha ilköğretim 5. sınıftaydı ki acı bir haberle karşı karşıya kaldı.Anne babası ne kadar istese de o istemiyordu okul değiştirmek.Anne babası iyiliğini istiyordu.Ama o istemiyordu kendi iyiliğini o istemiyordu okulundan ayrılmayı...Okulundan ne kadar memnun olmasa da, öğretmenlerinden, arkadaşlarından, hayatından gayet memnundu o.Hiç kaldıramazdı küçük yüreği 5 senelik arkadaşlarından ayrılmayı...

Ama onu kimse dinlemedi hiç kimse.Okulunu değiştirdiler.Yeni okuluna gittiği ilk gün etrafına bile bakmıyordu. Sınıfına girdi. Arkadaşları ilgiyle başına toplandılar. Adını henüz bilmediği güzel bir kız:

--- Sen volaybol mu oynuyorsun? Dedi.

Ancak genç ona aradan 2 dakika geçtikten sonra cevap verdi:

--- Evet, nereden anladın?

--- Çantanın üzerindeki voleybol armasından.

İlk ders başladı... 5.sınıfın 2. dönemi 12 mart 2007 ilk ders...

Ders matematik, gencin en sevdiği ders ancak o soru çözmeyi bırak dersi bile dinlemedi. aklında sadece eski dostları vardı. Sadece onları düşünüyordu. Bu düşüncelerle zamanın nasıl geçtiğini bile anlamadı, teneffüs zili çaldı.Ardından sadece göz teması kurarak dost seçtiği birine:

--- Sen çok iyi birisine benziyorsun dost olalım mı? Diye sordu.

O da:

--- Benim yeterince dostum var! Diyerek gence voleybol oynayıp oynamadığını soran güzel kızın yanına giderek bir şeyler anlattı.

Çok geçmeden güzel kız yanına gelerek:

--- Nilsu benim arkadaşım onu rahat bırak!!! Dedi ve çekip gitti.

O günden sonra anladı ki genç kız, tam olarak tanımadan, kşmseyle konuşmamalıymış. Artık sadece ve sadece eski sınıfından en yakın dostu ece ile konuşmuş. çünkü küçük yüreği dayanamıyordu yeni yüzler görmeye , çünkü küçük yüreği dayanamıyordu artık kanamaya...




««ßв;β;?ε;ę;Ť;ŧ;ţ;Ŭ;ΰ;ùļ;Ł;Ļ;»»