Bir Öykü Yazasım Geldi ..

Bir öykü yazasım geldi.. Daha önce hiç işlenmemiş görülmemiş bir konuda. Uzun bir süre düşündükten sonra fark ettim artık her konu işlenmişti. Hangi ejderhayı hangi kafese koyayım ya da hangi sevdalıyı sevdasından ayırayım diye düşünürken sen geldin aklıma. Benim aşkım masal olsaydı; sana kavuşur muydum diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi, düşüncelerim hayale dönüştü, renk cümbüşü sardı ilk önce etrafı ve sen çıktın karşıma kruvaze takım vardı üzerinde prens kıyafetini yakıştıramamıştım sana beklide,
Ve bir atı da... Önemli değildi pek sen geldiğinde her şey ordaydı sanki seni tamamlayan her şey, sen her şeydin, dünya, çiçek, böcek, renk, bir ben eksiktim bir beni tamamlayamamıştın sevgilim. Seni izliyordum birden hafifçe esinti hissettim tenimi yaladı rüzgâr ah ne kadarda yorgundu zor oldu ayrılışı bedenimden. Giderken meltem, yağmurun huzur veren sesini armağan etti kulaklarıma silikten mırıldanarak teşekkür ettim ona. İşte yağmurun refah sesi, incece aralarında ufak kesiklerle tek düze halinde yağan yağmurun seni ıslatmasına izin vermedim bir tanem tenine değer de tutamam kendimi bozarım hayalimi diye korktum. Bir kulübe buldum sana biraz küçük ama sen varsın ya. Oynatmak istedim hayalimdeki seni, uyu otur kalk bir şeyler ye istedim. Başaramadım sevdiğim bensiz bir hayatı benim elimdeyken öyle rahat yaşayabilmeni isteyemedim. Acı çekmeni de istemedim ama bil ki sanaydı bu sitemim. Yere göğe sığdıramadığım sen şimdi benim gözümün önünde, avuçlarımın içindeydin. Sadece baksam yeterdi aslında doya doya baksam. Hiç doymayacaktım biliyordum sevmeye bakmaya öpmeye koklamaya.. Ve hiç tükenmeyecektim inadına inadına seni alacaktım karşıma izin vermeyecektim ellere karışmana hep benim olacaktın gerçek hayatımın değil belki ama hayallerimin düşlerimin erkeği olarak kalacaktın seni bir tek ben saracaktım. Sabretmeye alışmıştım nasılsa hep bekleyecektim o hayalleri de kurmama izin verilecekti sonunda. Gerçek hayatta bana bir adım daha yaklaştığında... Yaklaşacaktın dimi herşeyim dokunacaktın yine bana hissedecektim seni. Hayır hayır unuttum dediğime bakmayacaktın yaşayarak yazıyorum şuan her anını, kokunu, nefesini, sıcaklığını.. Ah hele kokunu yoğunca bir karamelâydı sanki ve belki birazda odunsu fark etmez o senin kokundu sendeydi. Harcadığım gündüz artık geceydi ve seni halen daha bırakmamıştım, yorulmamıştım ki yaşam kaynağım buradaydı bıkmayışım ondandı. Bir tat hissettim damağımda hüzünleri çikolatayla kapladım ve bir anlık kendime geldim nereye gidiyor bu öykü dedim kime neyi anlatıyorum yitirip aklımı, sana saldığım hayallere ara verdim ve bu yazıyı bitirdim.. Şşşş sen nereye sevgilim seni anlatmayı daha sona erdirmedim. :)

/ Mutlu son diye buna denir mi ki acaba. /