Bir Sabah Geldi
İyi Günler Arhavi,
İyi Günler Türkiye,
İyi Günler Dünya,
İyi Günler,iyi günler efendim.Buyrun !Buyrun,şöyle buyrun hoşgeldiniz.
Siz bu hoşgörü ile kendinizi karşılayan yazıyı okurken çok üzülebilirsiniz,kızabilirsiniz,kırılabilirsiniz.Beni ilgilendirmez deyipte çekip gitmeyin satırlardan,alnınızın teri gibi emeğimiz var üzerinde.Tekrar hoşgeldiniz,buyrun !
Soframıza kurulalım ve fırınımızdaki yeni imecemizi sizlerle harmanlaştıralım.
Sizler bilirsiniz tarihleri biz yıllardır çok severiz,herkesin çocukca hayali büyümektir.Arhavi,Artvin'in küçük bir yerleşim merkeziydi yıllar öncesi,kısacası Lazların Parisi.Büyüklerimizin bizlere bıraktığı mirasları yaşattık,yaşadık ve öldük kimi zaman.Doğruları savunduk,yalanları,yanlışlarıda.Ben deli ve hırçın akan derenin kıyısındaki yamaçların çocuğuyum.Yıllar öyle güzel geçti derdi ki dedem; kardeşi tarafından getirilen eski radyoda haberleri dinlemek için rüzgar enerjisini elektriğe dönüştürerek ikinci dünya savaşını,devrimleri,ayşe tatile çıksın kararlarını dinlemiş.Yoklukta fikirleri ile birşeyler başarmış.Aşkları imecelere,kara lahanaya,hamsiye,ağaçlara,kemençeye,sandığa işlemiş.Gaz lambalarıyla hükmetmişler karanlığa,Oysa kara lastiklerle,kara yemiş yapraklarıyla okula gitmişler yıllarca,okumayı öğrenmişler.Çalışmayı sabah yedi'de okula gidip akşam gecelere kadar atölyede talaşları yutarak okumuşlar.Büyümek istemişler,Adam olmak istemişler,Başarmışlar ! Bugün siz hangi okula karalastiklerle gidiyorsunuz,hanginiz komşunuzu tanıyorsunuz,selam veriyorsunuz,derenizde yüzüyorsunuz,aşkınıza sahip çıkıyorsunuz,onurunuzla yaşıyorsunuz !
Siz kimsiniz efendim? Siz kimsiniz !
-Buyrun efendim geleceğin insanları şöyle,bir ağızdan özetle,sevgilerle...
Ve biz çok erken büyümek istedik,unuttuk,değiştik,hep Avrupalı olmayı diledik.Aslında bir köylüydük.Hükmümüz doğruluk idi,yaşamımız lazutimçkudi,bir ev,araba,ekmek parası idi ! Zamana takıldık habire ilaç,ilaç dedik ! Aldandık ve bir sabah sular kesildi,satacağımız birşey kalmamıştı artık,onurumuz,müziğimiz,denizimiz,suyumuz,deremiz !
Temel'in fıkrasıyla vatan kurtardık,ihanetlerimizi milliyetçi duygulara sığdırdık,çekindik,aynı apartmandaki komşumuza çorbamızı paylaşmaktan kaçtık,unuttuk ha bire,unutulduk.
Uyanın demeye kimsenin takatı kalmadı. Takvimleri unuttuk,dedemizin,babamızın karşısında içkileri,sigaraları devirdik,dedikodulara aldandık,doğruları astık,yaktık.Laz,Kürt,Çerkes olduk defalarca,hayır eveti öğrenemedik !
Bir sabah geldi...
Bir daha o çiçekler o kadar güzel kokmadı,saatler çalmadı !
Öldük...Hepsi Avrupalı Hayali,Zamanın Adaletiydi..
Ve her sabah artık...
Bir daha eskisi gibi olamayacağız !
Sevgilerimle
Dün'e,Yarına..