Bu benim Hayatım/Öğrenci Hayatı....

Bu benm hikayem.....

22 yaşındaydı genç.Bu güne kadar kararlı adımlarla taşıdığı beedeni ağır ağır eğiliyor hayat kaşısında.El memleketinde bir öğrenci olmanın ağırlığında zor tutuyordu gözlerindeki yaşları....Gündüz içine akıttığı göz yaşlarını gece yastığıyla paylaşıyordu...

Zor geçen günlerdi.Maddi kriz ailesini de vurmuştu cebinide.Bazen telini sattı ödedi masraflarını bazen çalıştı çay ocaklarında ve bazen de meyve sattı pazarlarda.Ama olmadı yapamıyordu eline aldığı para kayıp gidiyordu.O zaman anladı emeğin para etmediğini....Başını kaldırıp gök yüzüne Allahım dedi sen yardım et emeği para etmeyen bütün emekçilere...

Aradan geçen zaman da daha nelerini satılığa sunmadı ki.Kolundaki saati,parmağındaki yüzüğü boynundaki kolyeyi.Teker teker satıp hayata ödüyordu borcunu ama hayat öyle bir faiz koymuş ki borçlarına yetişemez oldu faizine bile...

Son senesiydi okulunun 3 ayı kalmış bitirmek üzereydi..Yüzüpte kuyruğuna gelmek diye söylenen tabire birebir uyuyordu...Ama ya o kuyruk da boğulma korkusu...İşte yüreğinin sızladığını hissetti.Yurdun ilk katında 3 nolu odasının kapısın da yığılıp kaldı.Gözlerini açtığında bir hastane odasındaydı.

Nerdeyim diye uyandı.durumu hatırlattılar.Yüzünde yine bir ekşimeyle kalktı yataktan.Elini yüzünü yıkadı.Ve ağladı aynadaki görüntüsüne baktı baktı ağladı,ağladıkça baktı acıdı kendi haline.Hastaneden çıktığında bir sigara yaktı içine hafif bir üşüme ve gözlerine puslu bir bakış ve yanında 2 arkdaşı yol aldı yurduna doğru.

Yardım istemey karar vermişti genç...Ayıp değildi ya parasız olmak.Hem okuyordu da okulu bitince fazlasıyla karşılaacaktı yardımları.
Bir kaç yere yazdı ve bekledi...Beklediği bütün kapılar yüzüne teker teker çarpılırken hiç sonuç beklemediği bir yerden yanıt geldi..."Durumunuz gerçekten anlattığınız gibiyse sizinle ilgilenmek isterim" diyordu...

Gözleri doldu.Heycanla parlayan gözlerle cevap yazdı...Gösterdiğiniz ilgiye çok teşekkür ederim diyebilmişti....

Şimdilik bu kadar şiir kolik dostlarım...Bu gerçek hayattan bir örnek...Saygılarımla huzurunuza sunarım...