Cemil ve Nur

İşinden evine döndüğünde yine bomboş evi karşıladı onu.Bazen huzur bulduğu bazen de deli olduğu yalnızlığı karşıladı.Elindekileri mutfağa bırakıp bilgisayarını açtı son günlerdeki en iyi en sadık en yakın arkadaşı bilgisayarıydı.Ayak üstü bir şeyler atıştırıp geçti bilgisayarının başına.Orası burası gezerken yonja da bir mesaja takıldı gözü bir bayandan dı.Gülümsedi şaşkınlıkla karışık... birçok bayana yazmış ama ilk kez birinden yanıt almıştı.Heyecan ve merakla açtı mesajı..Merhaba nasılsınız ..diye yazdığı bir mesaja gelen cevap kısa ve resmiydi...Merhaba iyiyim siz ?...Kısa resmi biraz çekingen,biraz tedirgin bir yanıt diye düşündü ama...Yinede mutlu oldu Cemil en azından biri mesajını yanıtlamaya zaman ayırmıştı..Yanıtladığınız için teşekkür ederim bende iyiyim...Yanıt geldi ...Adı Nur,du Bursa daydı o gece oldukca uzun zaman sohbet kıvamında sürdü yazışmaları.Saati fark ettiklerin de bir hayli geç olduğunu anlayıp ertesi gün devam etmek üzere sözleşip iyi geceler dilediler birbirlerine.Uzandı Cemil yatağına düşünmeye başladı Nur.u nasıl biriydi acaba nasıl yaşıyor neler yapıyor neler düşünüyordu...adını ve yaşını öğrenmişti sadece daha fazla şey sormaya cesaret edememişti..Acaba oda beni düşünüyor mu şu anda... bunu Nur.a ertesi gün sormayı planlıyarak uykuya daldı Cemil.Ertesi sabah uyandığında bir an düşündü gece olanları düş mü gerçek mi bir an teredüt etti kahvaltısını ederken yazışmaları tek tek geçirdi aklından evet gerçekti gülümsedi.İşe gitmek için yola çıktı o gün bitmek bilmedi Cemil için biran önce eve gitmek bir an önce bilgisayarını açmak bir an önce ona yazmak onu okumak istiyordu.Birden aklında oluşan düşünceler keyfini kaçırdı ya yazmamışsa ya hiç yazmazsa ya o kendisi kadar etkilenmemişse kendisi kadar ciddiye almamışsa akşam olanları.Canı sıkıldı öğrenmenin tek yolu vardı eve gidince giderebilecekti bu merakını ancak.Aceleyle eve geldiğinde ilk işi bilgisayarını açmak oldu aynı anda da içi sıcacık.. yazmıştı Nur. Böyle olmuştu tanışmaları zamanla msn de devam etti yazışmaları sonra telefonda konuşmalara dönüştü daha fazla paylaşmaya dertleşmeye farklı duygular hissetmeye başladılar.Biten evliliğinin ardından yaşadığı kopkoyu yalnızlığına bir ışık olmuştu Nur yada Cemil öyle düşünüyor öyle olmasını umuyordu.15 yıllık mutsuz bir evliliği noktalamıştı ve hayatını yalnız geçirebilecek biri değildi.Aklıda yüreğice ısınmıştı bu kadına.Belki diyordu Cemil kim bilir belki bu kez doğru kadındır belki bu kez mutluluk benimde içimi ısıtır
belkide Nur mutlu edebilir beni bende onu bir hayatı paylaşabilir birbirimizin yaralarına merhem olabiliriz.Bu niyetlerle ilerledi arkadaşlıkları uzaktılar görüşmeleri sorundu ama bunu önemsemiyorlardı.Sanalın nimetlerinden yararlanmak yazışmak kamerada görüşmek telefonla konuşmak yetiyordu ikisinde şimdilik.Zamanla duygu yoğunluğu başladı aralarında artık ikisinede yetmiyordu sanal.Görüşmeye karar verdiler yollar arandı uygun zaman hesaplandı en uygunu hafta sonuydu görüşmeleri için.Cemil hafta sonunu beraber geçirmelerini istiyordu Nur da müsaitti karar verdiler görüşmeye.Otogarda heyecanlı bir adam beklediği otobüsün saatini bilmesine rağmen yinede her gelen otobüse koşan sonrada geri dönen gelecek yolcuya aklı takılmış bir adam...Ayni dakikalarda otobüste de aynı heyecanı yaşayan bir kadın Bursa dan kalkıp buralara gelmekle iyimi ettim diyor sonra Cemil,i düşününce gülümsüyordu.Aylar sonra ilk kez görüşeceklerdi bu güne dek sadece kamerada görmüştü Cemil,i oldukcada etkilenmişti ama yinede endişeliydi ....Nihayet geldi otobüs Cemil yerinden ok gibi fırlayıp otobüsün kapısına geldi gözleri arıyordu çok kıymetli yolcusunu.Ve işte indi Nur önce gözleri sonra elleri sonra da bedenleri kavuştu birbirine.Kalpleri deli gibi atıyor du hem ayrılıp birbirlerine bakmak istiyor hemde kopamıyorlardı birbirlerinin kollarından.Nihayet bıraktı Cemil baktı yüzüne...Hoş geldin..Nur,da gülümsedi...Hoş buldum...Elele tutuşup bir taksiye bindiler Cemil konuşmaya başladı..sana bir otelde yer ayırttım gece bırakırım ama o zamana dek benim gezmeyi çok sevdiğim yerlere götürmek istiyorum seni doya doya sarılmak ellerini tutmak istiyorum.......
yarında sen seç gezmek istediğin yerleri sana İstanbul,u ben gezdirmek istiyorum....Tamam dedi Nur beraber olsunda fark etmez nereye istersen oraya gidelim...Sokuldu Nur Cemil,in omzuna doğru mırıldandı.. Tamam..
Bakırköy,e geldiler sahilde gezdiler bol bol sohbet ettiler kendilerini anlattılar birbirlerine geçmişlerini anılarını paylaştılar.Sadece geleceğe deyinmediler sanki ikisi de bunu düşünmüyor gibi davranıyor du.Yeşilköy,de yemek yediler Florya,da çay içtiler.Menekşe,de sarmaş dolaş yürüdüler.Saatin çok geç olduğunu fark etti Cemil..hiç istemiyorum ama seni oteline bıraksam iyi olacak yoksa yarın uyanamayız...dedi gülerek.Nur onayladı onu başıyla usulca.Bir taksiye bindiler Cemil sarıldı Nur,a sımsıkı..ve hiç bırakmak istemediğini fark etti..Nur,da o an aynı şeyleri geçiriyordu aklından.Otele geldiler Cemil taksiciye beklemesini söyledi...Nur,u odasına kadar çıkartıp..hemen uyu lütfen yarın çok yorucu bir gün olacak..dedi gülümseyerek..Tamam hemen uyurum sanırım olduk ca yorgunum bende...Diye yanıtladı Nur...ve uzanıp küçük bir öpücük kondurdu Cemil Nur,un yanağına..iyi uykular canım.Eve döndüğünde uzun süre uyku tutmadı Cemil,i bütün gün ne kadarda mutlu olmuştu... yeniden umut doldu yüreği beklide diyordu bu sefer bulmuşuzdur mutluluğu.Sabah erken kalktı Cemil traş oldu giyindi son bir kez daha kontrol etti kendini ve fırladı evden.Nur otelin kapısında karşıladı onu hem de boynuna sarılarak gözleri ışıl ışıl...Piyerloti,ye gittiler kahvaltı için Nisan ayının en muhteşem manzarasını sunuyordu İstanbul onlara...buranın manzarası muhteşem dedi Nur gülerek...Uzun uzun baktı mutlu görünen kadına ...derin bir iç çekti...Tam karşısına oturtturdu baktı gözlerinin içine ve...Cemil akşam düşündüklerini paylaştı Nur,la...Bak canım butun gece bu yaşadıklarımızı düşündüm eminim sende düşünmüsündür ben bu yaşımda bu bulduğum huzuru ve sevgiyi kaybetmek istemiyorum aklım kalbim ruhum ısındı sana ..Ben ne bahasına olursa olsun bu şansı değerlendirmek istiyorum sen ne dersin ?Nur baktı adamın gözlerine onunda hayatı çok iyi geçmemişti yalnız kimsesiz bir yaşam sürmüştü ve onunda kendisini sevecek hayatını paylaşacak bir insana ihtiyacı vardı..Gülümsedi..bende denememiz gerektiğini düşünüyorum çünkü bende aynı şeyleri hissediyorum sana karşı..Bu konuşmanın ardından ayakları yerden kesilmiş gibi yaşadıkları bir günü daha bitirdiler...Gün ne kadar çabuk geçti sanki seni almaya daha yeni geldim buraya dedi Cemil.Etrafına baktı Nur otogar dün geldiği için heyecan yaşadığı bugünse ayrılacağı için çok üzgün olduğu otogar.Sarıldılar dakikalarca öylece kaldılar aracın kalkışında ikiside çok üzgündü.Cemil otogardan ayrıldığında amaçsızca dolaştı sahilde aklı fikri Nur ve yaşadıkları iki gündeydi.Geç geldi evine bilgisayarını açtı karşısına geçti bekledi Nurun varış saatini düşüncelere iyice daldığı bir anda açıldı Nur,un msn si.Hemen yazdı..nasılsın birtanem yolculuğun nasıl geçti..aynı anda da kamerasını açtı Nur...iyiyim tüm yolculuk boyunca seni düşündüm farkına bile varmadım yolun...dedi Nur.daha yoğun duygularla paylaşılmış bir haftasonunun anılarıyla geçti 3 ay daha. Ağustos ayında Cemil yazlığına gitmek için izne ayrıldı aklına bir fikir geliyor ama söylemeye cesaret edemiyordu.Sonunda konuşmaya karar verdi telefona uzandı..Alo hayatım sana bir şey sormak istiyorum...Nur dinliyorum canım...Ben yarın yazlığa gidiyorum gelmek istermisin diye sormak için aramıştım...Nur sustu...Cemil kalbi deli gibi atarak bekledi...uzun sessizliğin arkasından Nur,un buz gibi sesi geldi...Yarın olmaz halletmem gereken işlerim var sen git ben belki daha sonra katılırım sana...Biranda buz kesti Cemil,in bedeni...tamam canım diyebildi sadece..Kapanan telefona bakakaldı bir süre anlam veremedi Nur,un bu soğuk tavrına.Bu karışık ruh haliyle gitti yazlığına ama huzuru kalmamıştı her akşam konuşmalarına rağmen hala net bir yanıt vermiyordu Nur.Canı sıkılıyordu bu duruma bir yanı iyi yada kötü bir yanıt alsam diyor diğer yanıda hayır diyebilme olasılığında çok üzüleceğini söylüyordu.Yinede umudu vardı Cemil,in bekledi sabırla nihayet bir akşam konuşma arasında...Yarın geliyorum beni karşılarmısın dedi Nur muzipce gülerek....inanamadı ilk başta Cemil....Gerçekten mi birtanem gerçekten geliyormusun kandırmıyorsun ya beni...hayrı dedi Nur geliyorum...bu keyifle çok uzun sohbet ettiler o akşam.Uyuyamıyordu Cemil heyecan ve mutluluktan satlerce baktı tavana baktı ve hayaller kurdu.Kalktığında öğlen olmuştu kahvaltı etmeden önce uzandı telefona....Birtanem ne zaman çıkıyorsun yola ?...Nur..birazdan canım şimdi taksi çağırdım 1 saat sonra hareket edicek otobüsüm.İçi içine sığmıyordu Cemil,in kahvaltı etti yarım yamalak ortalığa çeki düzen verdi alışverişe çıktı yemek hazırladı.Hazırdı her şey yola çıktı oldukca uzaktı otogar yazlığına... yolda tekrarlıyordu Cemil ...geliyor yanımda olmasını deli gibi istediğim kadın yanıma geliyor ...gülümsedi .

Mutluydu Cemil beklerken yolcusundüşüncelere dalmıştı en sevdiğim aydayız en sevdiğim zamandayım ve sevdiğim kadın geliyor. ..Bir kez daha...evet diye düşündü evet bu sefer olacak galiba...Otobus perona yanaştığında bu düşünce ve umutlara dalmıştı Cemil....Yanıbaşına gelmiş olan Nur,u o zaman fark etti.Biraz utançla sarıldı kadına...özür dilerim dalmışım fark edemedim indiğini...önemli değil dedi Nur çok derinlere daldığın uzaktan bile belliydi neler düşünüyorsun ?... Konuşuruz dedi Cemil..tuttu elerinden arabaya doğru yürüdüler.yol boyu havadan sudan konuştular.Nur fark etmişti bir şeyler olduğunu ama iyimi kötümü anlayamıyordu.Eve geldiler Cemil Nur için hazırladığı odaya eşyaları bırakmak için gittiğinde Nur etrafına bakındı güzel bir evi vardı adamın en çokta denize bakan balkonu beğendi.Cemil geldi yanına arkasından sarılarak...Acıktıysan yemek hazır hemen kurabiliriz soframızı..Nur da biraz daha yaslandı adama....Hayır biraz sahilde yürüyelim sonra yeriz..Elele dolaştılar sahil boyunca ikiside konuşmadan sadece denizi koklayarak...Eve döndüklerinde hava kararmaya yüz tutmuştu güle oynaya sofrayı kurdular denize bakan balkona...Cemil biraz tereddütlü sordu...Birşeyler içelim mi ? ...Nur gülerek yanıtladı sarhoş olmama izin vermiceksen olur...Harika vakit geçiriyorlar dı gülüşüp şakalaşarak yediler içtiler ilerleyen saatlerde Cemil anlatmaya başladı....Bak Nur ben çokta iyi bir çocukluk yaşamadım..içine kapalı,çabuk hastalanan,çok aktif olmayan bir çocuktum dışarıda oynayan çocuklara bakıp imrenerek büyüdüm... okul yıllarımda da zeki çalışkan ama çok göze batmayan sakin sessiz bir gençlik dönemi geçirdim ne hırslarım oldu nede uğruna savaşacak kadar önemli isteklerim oldu...okul bitti askerlik bitti hemen evlendim eşime ve evliliğe her zaman saygı duydum ama bir eksik vardı bir türlü sevemedim... beklide sevmeyi çok önemsemedim evim dedim karım dedim çocuğum dedim işim dedim tekdüze bir yaşam sürdüm.. ama yıllar geçtikce içimde büyüyen özlem aşka olan özlem yaşantımın eksik yanlarını ortaya çıkartmaya başladı huzur vardı heyecan yoktu, saygı vardı sevgi yoktu ağır gelmeye başladı çok denedim aşık olmayı ama bu elde olan bir şey değil olmayınca olmuyor biliyorum eşimde beni sevmedi ama asla saygısızlıkta etmedi zamanla her evlilikte olduğu gibi bizdede sorunlar anlaşmazlıklar başladı o zaman anladım sevginin aşkın ne kadar önemli olduğunu... sevdiğin aşık olduğun insanin her hatası her yanlışı göze batmıyor yada affetmek daha kolay oluyor ama ortada aşk yada sevgi yoksa en ufak hata büyük tepkiler alıyor bence.. gün geçtikce yabancılaştık uzaklaştık artık aynı evin içinde sadece evli olduğumuz için mecburen yaşamaya başladık...bunu anladığımızda oturup konuştuk ve boşanmaya karar verdik...sonrası benim için daha zor oldu alışkın olmadığım bir yalnızlık,boşluk yavaş yavaş insanlarla arkadaş olmaya yeniden hayata karışmaya başladım daha doğrusu aşkı aramaya..asla gizlemiyorum senden önce de arkadaşlıklarım oldu yürütmeyi denedim ama aklım kabul etse kalbim etmedi...seni tanıdığımda içim sıcacık oldu bu aşkmı bilmiyorum ama bence farklı bu yüzden seni kaybetmek istemiyorum...Sustu Cemil gözleri Nur,un gözlerinde oylece kaldı..Nur büyülenmiş gibi dinlemiş ti Cemil,in anlattıklarını ve iç dünyasının kapıları aralandık ca daha iyi anlamıştı yaşadıklarını...Nur gözlerini ayırmadan....Benim hayatımda kolay geçmedi bende sevgiyi tanımadım bu yüzden de bu yaşa dek hiç evlenmedim... birkaç kez denedim belki mantıkla yürür diye ama olmadı... galiba ben aşık olmadan evlenebilecek insanlardan değilim..seni tanıdığımda benimde içim ısındı umut doldu evet bencede biz başarabiliriz belki zaman gerekli ama eğer sonunda mutlu olabileceksek denemeye değer...Cemil yerinden kalktı Nur,a sarıldı sanki kalplerini birleştirmek istiyordu akıllarından geçenler aynıydı...ortaklaşa mutlu olabilecekleri bir yaşam yalnız hayatlarına birbirlerini sokabilmek...Cenil kollarını biraz gevşetti baktı Nur,un gözlerine usulca öptü tüm sevgisiyle birazda çekingen..Nur bütün kalbiyle karşılık verdi..o andan sonrası bir erkek ve bir kadın arasında yaşanabilecek en güzel en özel anlardı...Sabah uyandıklarında birbirlerinin kollarında gözlerini açmanın inanılmaz güzelliğiyle sarıldılar gülümsediler ikisinin yüzünden de okunuyordu mutlulukları... gün boyunca gündüz elele gözgöze sarmaş dolaş gece beraber olmanın keyfiyle yaşadılar.3 gün ne çabuk geçti derken Cemil,in sesindeki üzüntü belli oluyordu...Nur toplamaya çalıştığı küçük çantasını bir kenara bırakıp geldi yanına sarıldı ve...lutfen böyle yapma yine gelirim işlerimi halledersem birkaç gün daha kaçabilirim nasılsa sen daha buradasın..Peki dedi Cemil ama içten değildi bu kabullenişi.otogara dek hemen hemen hiç konuşmadan geldiler ayrılmaları yine hüzün dolu olmuştu.Dönerken karmakarışıktı Cemil düşünceleri duyguları,keşkelerı,mutlu olduğu anları,hepsi doluşmuştu bir anda aklına,,,ne yapsam nasıl yapsam da biran önce birlikte olabilsek...şu an çok zordu bu Nur,da Cemilde işlerini bırakamıyor du ...Nur,un Bursa da kurulu bir düzeni ve işi vardı Cemil,in İstanbul,da ...Ne Nur,a gel diyebilirdi nede kendi gidebilirdi...Bu düşünce yoğunluğuyla eve geldi..bir duş alıp uyumaya karar verdi ...Belki diyordu dinlenirsem daha iyi düşünebilirim,,,Ve ilk fırsatta bu konuyu Nur,la konuşmaya karar verip birlikte bir çözüm bulabileceklerini umarak duşa girdi......

Gelemedi Nur işlerinin yoğunluğu izin vermedi yeniden birlikte olmalarına... onun tekrar gelmesini umarak bitirdi Cemil tatilini.Hayal kırıklığı içinde döndü İstanbul,a 1 günde evinde dinlenip işe başladı.Ama aklından çıkmıyordu Nur ve yaşadıkları 3 gün... tekrar bir araya gelmeleri ne zaman olurdu acaba yada nasıl Cemil müsait olsa Nur olamıyor yada tam tersi bir durum söz konusu oluyordu zaman geçtikce sanki araya soğukluk girmişti Cemil kendini sorgular olmuştu...Bu aşk mı ? eğer aşksa nasıl pes eder ? ...onu daha az düşünmeye başlamıştı daha az aramaya daha az konuşmaya başlamışlardı...Cemil kendindeki vazgeçişi anlıyor Nur,dakini seziyordu.Tam olarak kabullenmemekle beraber duygularındaki değişiklik fark ediyordu.O akşam her zamankinden çok yüklendi kendisine düşünceler içinde sofrasını hazırladı bir şişe rakısını ve mezelerini taşıdı sofraya.Kendisine bile itiraf etmiyordu ama belliki bu gece Cemil ile Cemil karşılıklı hesaplaşacaktı.Sofra hazır olunca oturdu Cemil yavaş yavaş hem yiyor hem içiyor hemde düşünüyordu.Hayatını, beklediklerini, bulduklarını, yetindiklerini, istediklerini, duygularını geçirdi aklından...Sonra Nur,u düşündü tanışmalarını, konuşmalarını,paylaştıklarını, gelişini, gezmelerini, gidişini, heyecanını,tatillerini,yaşadıklarını,onu otobüse bindirdiğindeki hüznünü düşündü tek tek duygularını tarttı yeniden...Cemil sordu Cemil yanıtladı..ilerleyen dakikalarda bir gerçeği anladı Cemil...Bu AŞK değildi...hoşlanma, heyecan, tutku, arzu, istek...bunların tümü vardı ama bu AŞK değildi...diğer kadınları hatırladı Cemil..onlardan farkı nedir Nur,un...Cemil yanıtladı Bu kez sadece daha yoğun daha istekli daha sıcaktı...Şimdi başı dönüyor miğdesine kramplar giriyor düşünceleri onu boğuyordu... sanki anladığı bu gerçek sırtına kocaman bir yük yüklemişti...Önünde 2 seçeneği vardı... ya tıpkı evliliğindeki gibi sadece huzur ve bir yuvanın sıcaklığı için Nur,la devam edecek yada yıllardır hayalini kurduğu AŞK,ı aramaya devam edecek ti...Bir an Nur,a haksızlık ettiğini düşündü...Uykuya dalmadan önce aklından geçen son düşünce bu oldu..Sabah uyandığında başı kaldıramayacağı kadar ağır geldi toparlanması uzun zamanını aldı..İşe oldukca geç gitmiş bütün gün sersem gibi dolaşmıştı yine beynine üşüşen düşünceler bırakmamıştı yakasını....Buna bir çözüm bulmalıyım yoksa beynim dayanmayacak diye düşündü. .Eve geldiğinde kararını vermişti Nur,la mutlaka konuşmalıydı..ne olacaksa olsun hiçbir şey olmamasından iyidir diyordu...

Telefonun açılmasını beklerken aklı karmakarışıktı...ne diyeceğini nasıl ve nereden başlayacağını bilmiyordu..

Nur,un sesi geldi...Alo merhaba canım..Cemil..merhaba.. diyebildi.

Nur...kaç gündür aramadın merak ettim seni iyimisin ?

Cemil..iyiyim merak edilecek bir şey yok işler yoğundu o yüzden..

Nur sezmişti bir tuhaflık olduğunu..sanki içine alev düşmüş gibi hissetti bir an ama üstelemedi bekledi Cemil,in konuşmasını sabırla..

Cemil yutkundu nefes aldı..Nur hiç sözümü kesmeden dinlemeni rica ediyorum..

Nur anlamıştı Cemilin zorlandığını..tamam.. dedi mırıldanır gibi

Cemil...Nur senden çok etkilendim hatta etkilenmekten öte şeyler yaşadım mutlu oldum ama benim aradığım aşk tı biliyorsun bizim beraberliğimizde olması gereken çok şey var tutku. arzu. istek. paylaşım.romantizm. heyecan ama aşk yok çok üzgünüm olur sandım ama olmuyor seni istiyorum ama aşık değilim sadece istediğim içinde evlenemem bu tıpkı ilk evliliğim gibi olur çok üzgünüm ama bitmesi gerekiyor.

Nur bir eliyle ahizeyi kapatmiş gözlerinden yaşlar boşalarak sabit bakışlarla dinliyordu Cemil,i

Oda aşık olmamıştı ama yinede Cemil,le bir gelecek düşünmüştü ama bunu söyleyemezdi artık madem ki Cemil bitmesini istiyordu oda elinde kalan son kaleyi kadınlık gururunu kurtarmalıydı..derin bir nefes alıp sesini ayarladı gözlerini sildi...

Aslında haklısın bunu bende düşündüm ama sen çabuk davrandın..dedi gülerek...Bende aşksız bir evlilik istemediğimi söylemiştim biliyorsun evime döndükten sonra çok düşündüm seni seviyorum ama yeterli derecede değil yanı seninle evlenmeyi bende düşünmüyorum yaşadığımız her şey çok güzel ve özeldi ama haklısın bitmeli...Şaşırmıştı Cemil daha önceki ilişkilerinde hep karşısındaki ağlayan kırılan kadınları dinlemişti bezende kızıp hakaret edenleri oysa Nur sanki bile bile kolaylaştırıyordu ayrılığı sakin ve anlayışla karşılamıştı..uzatmadılar birbirlerine bundan sonraki hayatları için en iyi dilekleri dileyip kapattılar telefonu...

Şimdi iki ayrı şehir de iki farklı insan iki farklı isyan vardı

Nur kendisini yatağına atmış bir hayal kırıklığı daha yaşamış olmanın acısıyla içindeki umutsuzlukla ağlıyordu

Cemil ilk defa bu kadar rahat biten bir ilişkinin şaşkınlığıyla kendisiyle hesaplaşıyor birazda hayal kırıklığı yaşıyordu ama denemeye devam etmekten vazgeçmemişti...

Nur Saitoğlu....Bir daha yonja yada başka bir yerde asla hiç kimsenin mesajını yanıtlamadı hayatı akışına bırakmaya karar verdi...

Cemil Özgür...Bir daha asla yonja,da yada başka bir yerde İstanbul dışından bir bayana yazmadı hala denemeye devam ediyor aşkı bulmaya kararlı....