Çirkin Ördek Yavrusu..

79'un Eylül ayında,
Vakit hazana çalarken gelmişim dünyaya.
Ayın 28'ini gösterirken takvim,
Üstelik doğmama daha 2 ay varken,
Dayanamayarak daha fazla,
Tam da dolabı silerken annem,
Dayanmışım kapısına : )

Saat, 20 geçiyormuş sekizi,
İlk inga çığlığını bastığımda: )

Ağırlık 1 kilo 300 gr..
Boy, bir rakı şişesi kadar (!)
Parmaklar kibrit çöpü..
Anlayacağınız, herkesin gözünde,
Bir garip çirkin ördek yavrusuymuşum ben..

Kapı önünde heyecanla bekleyen yakınlarıma,
Yaşama şansı yok dediğinde doktorlar,
Herkesi şaşırtacak kadar kocaman bir yürek atışı
Duyulmuş dünyada (!)

Canıma okumak isteyenlere inat,
......yüz çevirenlere.......
Sizden daha güçlüyüm diye bağırmışım adeta !!
Daha sıfır yaşındayken üstelik !
..tabi anlayanlara............ :)

Tüm "gerçek"liği ile hayat devam ederken,
Bak şimdi 30 uma merdiven dayamak üzereyim.

Ve hala devam etmekte cadılığım
Hala -imkansız diye bir şey yoktur- da ki ısrarım
...doğuştan geliyor sanırım : )

Bu özelliğim ile, aynı gün doğduklarımdan bile,
2 ay daha büyük, 2 ay daha ağırım ben işte.

Daha minicikken öğrenmek zorunda bırakıldığım ilk dersimdi benim
....Bir bebeğin yaşadığına sevinmekten çok, kuruluğuna bakıp yüz çeviren insanların olduğu olduğu....

Ve yine minicikken farkına varmıştım,
....Güzeli oynatıp,çirkini söyletenlerin var olduğu bir dünyaya merhaba dediğimi....

(kimbilir düğünlerde hadi oynayalım demeleri bu yüzden burkar içimi,
güzel sayamadım ki ben hiç
kendimi..)

Sonuç itibari ile, mutluluğun sadece kendi içinde olduğunu öğrendim,insanın..

Şimdi ,belki de bu yüzden ne zaman kaldırsam kadehimi hayata,

İşte derim kızım, boyun bu şişe kadardı senin (!)
Ve sen boyun kadar varsın bu hayatta, unutma !

Boyun kadar yaşayacaksın en fazla, tadını çıkar hayatın !
Sallaaaaa : )

Sessizliğimde büyüdüm hem ben??
Okuduğum kitapların cümle aralarında...

Güneşe bağlarken rengarenk dilek çaputlarımı,
....Bir bebeğin kalbindeki güzelliğe bakabilmeleri adına "sadece".....
İnsanlığa merhamet, vicdan dilemedim mi ??


Çünkü bilmiyorlar ki bebek hissediyor....!
Bebek büyüyor......!
Ve kaç yaşında olursa olsun -bebek- hiç ama hiç unutmuyor !!!

Bu ördeğe gelince : )
Ömrü boyunca,

Bazen sevdiği, ördeği sevmedi,
Ördeği seveni- ördek ağlıyordu o sıra- kendisi farkedemedi ! : )
Gördüğünde vakit zaten çok geçti ! : (......

Kardeşi doğduğunda 2. annesi oldu,
iki bıçak darbesi yedi karşılığında..
Sırtındaki yükün izleridir o darbeler ve taa kalbine kadar iner..

...görmezler......

Baktıkça sızlatır durur içini ama ah etmez ördekçik..
üzüldüğü sadece,kötü olmayı yakıştıramadığı içindir kardeşine..

Sonra babasından ikinci el evlat muamelesi gördüğünü,
Onu terkettiğinden bu yana daha yeni yeni anlayabilmesine ne demeli.. !!

Gerçekten bu hayat denen şey çok zor bir işti...

Küçücük omuzlarında, bunca üzüntüyü taşımak yarınlara ,çok ağır geldi ördekçiğe..
Ve en sonunda, Allaha havale etti her şeyi..
.......herkesi......

Çünkü biliyordu ki;
Ne yapsa ne etse fayda etmeyecekti..
Çünkü biliyordu ki büyümek böyle bir şeydi..

Okuduğu kitaplardaki gibi değildi hayat...
Ne yazık ki insan kendisi istemedikçe,
Yalancı emzikler, yalancı aşkların yaşanmışlığını silemez,
Hayatın vurduğu tokadın acısını , Yakışıklı prens öpse -bile- geçiremezdi......

Tüm dürüstlerin kalbini, aynı acıyla kanırta kanırta büyüten yaşamda,
Yine de ödün vermemekti -aslolan- dürüstlükten(!), sevmekten(!)
Ne gölgesi misali keşkelerle doldurmalıydı insan karnesini,
Ne de herşeye benim gibi alelacele koşup, gereksiz hüsranlar bulaştırmalıydı kalbine..
.....zamana güvenmek ve sindirerek çekmek hayatı içine !! oyunun tek kuralıydı.....

Ve anne,
Bu gece öyle yorgunum ki..
Öyle tükenmiş..
Bu yaşım bir başlangıç olsun istedim geri kalan ömrüme,
Varsın senden başka kimse ne kadar güzelsin demesin bana,
Varsın, aferin demesinler,
......Ben bu dünyada ne için var olduğumu biliyorum sonuçta!.........
değil Mİ ?!?.....

Varsın götürecekleri kefenin -varsa- ceplerini doldurmaya baksın insanlar,
İhtiyacı olana bir omuz, yoldan gelene bir yudum su veremeyecek kadar koşuştursunlar,
Dar günlerinde dostlarından uzak,
Mutlu olduklarında, haset dolsunlar......
......Onlar bugünün hesabının sorulacağı yarınlarda görecekler kalplerinin rengini....

off annem off..
Bugüne kadar o kadar çok ağladım ki,
...en içimden.....
İşte bu yüzden belki...tertemiz benim kalbim....
biliyorum ben !

Çünkü bana döktürülen her gözyaşımda -öğrendim,
.....başkalarına nasıl "davranmamam" gerektiğini...............!!

İşte bu yüzden çektiğim acılardan hiç pişman değilim !

Sende üzülme benim için..ve inan bana anne,

..... B e n i m c e b i m d e ç o k g ü z e l "y a r ı n l a r ı m" var.......

Bu sadece - 2 ay erken gelmenin- yorgunluğu dünyaya o kadar.
Herşeyi tek başıma ayakta karşılamak zorunda olmam yüzünden..

Hani yalnızlık kaderimdi doğduğumdan beri bilirim de,
Ee ben -29 sene geçti-
hala yalnızım be anne....

Üstelik İçimde - o iki ayın acısını çıkartmak istercesine yuvasına dönmeyi isteyen küçük bir ördek yavrusu varken,
Belki diyorum anne, belki de 2 ay sonra tekrar gelsem dünyaya,
yoluna girer her şey?

Bir el olur omzumda belki, "geçicek herşey" diyen,benimle büyüyen?...
"hadi kaldır başını" diye tutarak çenemi,
ve tam da ağlamak üzereyken ,

Yüreğiyle gözyaşımı öpen bir yürek olur belki.. kimbilir?....

Belki de alkışlarla karşılanırım bu kez hayatta ANNEEE !!??

Yaaa tamam....Hayatı seviyoruum ben !!!!
Ama....
paylaşamamak gönlümce !!.......işte o var ya ...o daraltıyor içimi ..................

içime sığmıyor yaşadıklarım....
yoruyor..
yorgunum anne....

Ha anne? Gelsem diyorum..

Hiç uyandırmadan beni karnında, uyuturmusun yine?
....Verir misin bana sevgini, sen bari yeniden.........?

.....C e b i m d e k i y a r ı n l a r ı m ı n birazcık okşanmaya ihtiyacı var anne....!

"SEN" bari duy sesimi ....................
.................................................................lütfen....................................