Değersiz Yaşanan Hayat
Günün birinde yaşlı bir kadıncağıza.., sabah yürüyüşüne çıktığında, bir bisikletçi çarptı..!
Bisikletçi özür dilemek ve yaşlı kadıncağızın kalkmasına yardım etmek yerine, yüzüne sırıttı ve yoluna devam etmek istedi.
Yaşlı kadıncağız ona doğru yönelik seslendi:
- Bakar mısın Genç..., bir şey kaybettin.Genç bisikletçi merakla sağa ve sola bakmaya başladı.
Yaşlı kadıncağız genç adamın gözlerinin içine deriiince baktı ve dedi ki....
- Bakmayı bırak evlat. Burada az önce kaybettiğin şeyi bir daha asla bulamazsın, çünkü sen insanlığını kaybettin.
Çok kıymetli okurlarım, bence; onur.., gurur.., empati.., saygı ve sevgi duygusu ile yaşanmayan bir hayat, değersiz hayattır.
Saygılarımı sunar, sağlıklı ve mutlu yarınlar dilerim hepinize...
Mehmet, Aydınlıoğlu
Şahsım adına , ben , bu insanlığın unutulduğu ve bırakıldığını yedi yaşımda öğrendim ve şimdi hasta yatağımda bile hastayken bile en yakınlarımdan tarafından bile bile , biline biline , kasıtlı ve göz göre göre kaybedilmiş unutulmuş insanlığı yaşıyor ve derin bir iç çekerek insanlık nerede diye avazım çıktığı kadar haykırmak istiyorum fakat o bile yasak ... Neymiş ... Yoldan geçen duyar , köylü duyar , kasabalı bu duyar , konu komşu duyar ... E ben , ben ... Ben kimim , onlar duyana kadar beni bizleri seni sizi sizleri niye duyan olmuyor ...