Deli Yavuz
Senin yerinde olmak isterdi eminim bütün bir insanlık..Senin kadar deli, senin kadar masum ve senin kadar tebessüm dolu olmayı..Ama işte gel gör ki sende olan şeylerden biz mahrumuz..Bizde olanlardan da sen!...
İşte mahallenin çocukları yine deli Yavuz'u kovalıyor..Zararsız bir deli olan Yavuz'a takılıyor çocuklar yerli yersiz..O ise sadece gülümsüyor..Ve dönüp dönüp bakıyor arkasındaki çocuk kalabalığa..Aralarında pek fark yok gibi sanki onların..Saf çocukluk ve deli bir konukluk..Düşününce ne kadar da yakın birbirine..
"Kim istemez şimdi masum çocukluğunu tekrar yaşamayı?..Kim istemez deli Yavuz kadar dünyaya dolu dolu bakmayı?..Tebessümler saçarak, aydınlığı kuşanmayı..Çocuklar ve deliler karamsarlığı bilmezler..Azıcık üzülseler de ansızın, silip her şeyi, oyuna yeniden başlarlar"..
Deli Yavuz alışık aslında hakkında yapılan tezahuratlara..Kalabalık çocuklar tarafından neşe içinde kovalanmaya..Çocuklar ondan korksalar da çoğu zaman, tebessümüne dayanamaz hiç bir insan..Aslında kaç kere içten tebessüm etmeyi istedim deli Yavuz'a..Ama kendimi fazla büyümüş gördüğümden konduramadım bir deliye tebessüm etmeyi...Hep akıllı sandığımızdan olacak kendimizi, beceremedik bir deli gibi dünyaya gülümsemeyi..
...
Dünyanın kalıcı bir konukluk yeri olmadığını haykırıyor tüm deliler kadar, deli Yavuz da..Sahip olduğumuz şeylerin bizden olmadığını anlatıyor hiç kirlenmemiş bakışlarıyla..Sen bizim gibi olamazsın bir daha belki ama biz senin gibi olabiliriz eğer istersek..Kaybettiğimiz değerleri bulma adına seni örnek alabiliriz..Çünkü hiçbir insan senin kadar saf bakmadı şu dünyaya, büyüdüğünü sandığında..Senin kadar içten tebessüm etmedi, kaygılarını atıp arkaya..Aklın bizi götürdüğü son yol bu olmasın umarız..Deli Yavuzlar küremizde eksik olmasın..
İnsanlar tebessüm etmeye de delilik gözüyle baktığından olacak, somurtmak beğenilir oldu kalabalıklarda..İnsanlar benden bir şey isteyecek kaygısı sarınca zihinleri, etrafına bakmadan yürümek oldu kaderimiz..Bu yüzden işte etrafımızdan habersiziz..Borçlu çıkma düşüncesi değil mi, yan dairede vefat eden yaşlı teyzeden bilgisiz..Hep kendimize samimi, ellere yabancıyız..
İnsanlar kaçmak isteyince sorumluluklarından, hep bir deli olmayı arzuladılar.."Akıllı olup dünyanın kahrını çekeceğine, deli ol!..Dünya senin kahrını çeksin" sözleri büyüledi, akıl yorgunu karamsarzedeleri..Oysa deli olmadan da kucaklayabilirdik bu hayatı..Tebessüm edip, çok severek insanları..Hoşgörerek bazen de iyi niyetle yapılan hataları..Bir deli edasıyla koşabilirdik yarınlara..
İsminden mi miras sana delilik bilinmez Yavuz! ama delilik sana çok yakışıyor..Sana sunulmuş bu rolü sakin ve gülerek karşılayışın seni güzel kılıyor..İsyan etmeden haline, kendini atışın sokaklara çok şey anlatıyor bize..Ama gerçekten görmek isteyene..Aklına rağmen büyük delilikleri isteyen, ömrünü aklın almayacağı kötülüklerle harcayan bizlere tokat gibi varlığın..Herkes senin gibi bir deli olsa, kötülük kalır mıydı yeryüzünde?..Ya da sadece akıllı olsa, bilinir miydi deliliğin de var olduğu..Aklın tarifi imkansız bir nimet olduğu?..
...
"Bir delinin taşlanması daha büyük bir delilik olmalı..Şimdi de çocuklar eğlence için Deli Yavuz'u taşlıyor..Kimin deli, kimin akıllı olduğunun belli olmadığı bir dünya..Zararsız bir deliyle haince şakalaşmak mı akıllılık, güya?"..
Zarar vermemek için insanlara, bir deli olmak isterdim ben de..Ya da bir delinin akıllı hallerine sahip olmayı..Düşünerek geçmek isterdim çimleri, ezmemek için delice esmeyi bir tatlı rüzgar gibi..Ayırmadan kimseyi, herkese gülümsemeyi..Şu dünyadan, aşkın mecnun eden şevkiyle göçmeyi..
Çok sevmek isterdim ben de..Sevdikçe anlamlılaşmayı..Sevgiye susamış bir can gibi, içtikçe delilik şarabından, insanlığa doymayı..İnsan kalmayı isterdim en çok..Çocuklardan bile mahrum ettiğimiz insanca davranışlara sahip olmayı..
Kimin deli, kimin akıllı olduğunun belli olmadığı bir dünyada yaşıyoruz..Aklımızın öcünü bile biz, delilerden alıyoruz..Yavuz'lar gülümsemekten başka kötülük yapmadılar oysa bize.İyilikle kötülüğün yer değiştirdiği dünyada..
Şimdi bir delilik isiyoruz biz de..Aklımıza sahip çıkmak için..Şimdi bir Yavuz olmak istiyoruz hepimiz de..Gülücük dağıtabilmek için yeryüzüne..
Ben geldim aklıma,delilik günlerim geldi.Benimle de alay edildi.Alay edilmedik günümün olmadığı günü nedense hatırlamıyorum.Kendi mahallemin önünden geçemez olmuştum,çünkü taşların en büyüklerine hedef oluyordum yetişkinlerinde attığı...🙂
Yavuz bey deneme yazdığım için ancak teşekkür edebildim..İsminize ve yaşadıklarınıza denk düşen öykümde kendinizi bulmanıza gerçekten sevindim..Herkeste biraz delilik vardır aslında..👧😌
Güne gelen güzel öykünüzü tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.
kalem yazıyor ne diyelim edebiyat kanında var sanırım şulecim... tebrikler.
Teşekür ederim Nuray abla..Ne kadar samimi söylemişsin öyle..Evet gayretliyim, ama yetenekler doğuştan..Ben onları geliştiriyorum burada sizlerle..Sağolasın..👧
Aysel abla sen de sağolasın..Mutlu oldum gerçekten..👧