Demeliydim'ki olay bu...!

Siyah deri ceketimi çıkarınca anladım,iylik hem güzellik ağır basan kısım oldu,kim söylerse''dünya kötü,insan menfaat peşinde''bu söylemin sahibinden uzak dur ey sevgili. Olayın püf noktası,kalbte ki bir uzantı,küçük dar yapılı ruh odası aydınlığı,bilsen nasıl pişmanım bana olan sevginden kuşku duymamalıydım,,,,,,,,

Hani olur olmaz değil belki bir kaç kelime hatta tümüyle cümle,benden nefret ettiğin o günlere kinayen,yetti dediğin o an.
Ortak dostlarımızın fikrini sormalıydım,demeliydim'ki olay bu..! bariz hata yapmıştım , mümkünmüydü geri dönüş,,,,,,,,,,

Şimdi bu itirafı cümle alem görecek,lafıma geldin mi diyen herkes,kapımda ki şu kedi serçeler şöyle dursun ,kırlangıçlar bile haklı, unutmadan söyleyim teras tavanında ki yuvayı onardım ,böyle olmasaydı biliyorum ki gelirdin,ne sevindi küçük kuşlar ,

Dedim ya çok değiştim umarım ki pişmanlığım kaalin olur kadın, şu tabiyat ağırlığım ,ruhuma bir gölğeymiş ışığı göremedim,zifir kara pencereden baktığım güneş bile kıskanlığa sebepti ,alıntı var düşüncesi aklıma geldiğinde ne kurşunlar sıkmıştım o dev cüsse heybete,

Lakin şimdi duruldum ,laf arası sözüdür'iş işten geçti ''derler yapacak hiç bir şey yok, omzumdaki siyah ceket tüm suçu kabullensin,hırsıma mahal veren ,kara bakışlı kaşım ,yüz cehrem ona keza,kıskandım ,kıskandım,kıskandım,,

Seni senden ,dostlarından,başını yasladığın yastığından kıskandım,beni affet ,affet yeter,yetişir de ey sevgili ( canım aşkım nur bakışlım.)..........