Eğer bir sebze ya da meyve olsaydım ne olurdum?

Evet güzel bir soru ve güzel düşünmeye itiyor sanki insanı.. Neye yakıştırırız kendimizi ya da ne olarak düşünebiliyoruz. Ya da ne olarak görebiliyoruz kendimizi.. Ya da tanıyor muyuz ki kendimizi birşeye yakıştırıp, onu kendimizde görebilelim..
Kendimizi ne kadar tanıyoruz ki ne olarak görmek isterdik?
Ama insan düşünüyor.. Onca faydalı meyve ve sebze arasından hangisi olsamda bir işe yarasam diyor.. Hangi güzelliğe sahip olsam diyor.. Sanki kendisini hiçbir güzelliğe sığdıramıyacakmış gibi..
İnsanız ve direk kendimizi en güzel bir benliğe sığdırmak istiyoruz.. Ama ben düşünüyorum ve yine düşünüyorum.. Ben ne olabilirdim??
Ben nar olmak isterdim mesela..
Bir ken bin olmak isterdim.. Üzerimde uğraşılsın isterdim.. Tane tane seçilip yemeye doyulmamak isterdim..
Küçük bir yuvalak ve içinde bin tane başka başka ben olmak isterdim.. Beni çözmek zor olsun isterdim..
Kimi zaman içimde yer eden kurtçuklar gizlesin, eksilerimi (-)i güzel tanelerim saklasın isterdim..
Kimi zamanda çürüğü andırıp içimde tane tane açmak isterdim.. Seçilmeye ve sevilmeye doymamak isterdim..

Kış olur ve heryer bembeyaz bir örtüyle kaplanır.. Üşütür insanı ama içini ısıtır bir yandan da bu güzel görsellik..
Ben kışın açıp insanların içini ısıtmak isterdim.. En güzel soğuk kış akşamlarıda insanların uğraşı olmak isterdim.. Benim için geçirilen, uğraşılan saatlerde onlara içimi açıp en güzel sunumumu sergilemek isterdim..
İçimi kıpkırmızı bir sıcaklıkla kaplamak ve sıcaklığımla insanları ısıtmak isterdim.. Kışın insanlara sunulan o bembeyaz güzellik içinde kıpkırmızı kalmak isterdim..
İnsanlar hastalanıyor.. Onlara yardımcı olmak istiyoruz, değil mi?.. Doktorlara gidiyoruz ve kimyasal maddelerle dolduruyoruz midemizi iyileşebilmek adına.. Ve de vücudumuz zamanla bunlara bağlı kalıyor..
Ben suyumu sıkıp kendim şifa olmak isterdim.. Allah'ın sunmuş olduğu bir fayda, bir güzellik olup, Allah'a şükür için bir sebep olmak isterdim.. Beni yemelerini, suyumu içmelerini ve fayda sağlamamı isterdim..
İnsan düşününce böyle güzellikleri.. Bunca faydayı görünce, kendini her halde düşünebiliyor..
Hele birde nar ağacını düşününce, göz önüne getirince o güzelliği.. Yeşil yapraklar arasında, koca bir ağacın içine saklanmış kıpkırmızı narlar.. İnsan böylesine bir güzelliğe sahip olmak istiyor.. Ve diyor yaratılan bunca güzellik, bunca fayda, herşey bir şükür sebebi ve biz sadece görmekten aciziz.. Aynı zamanda düşünmektende aciziz.. Bakmak ve görebilmek diye konnuşmaktan ziyade, insan gerçekten düşünmeli bazen bunları ve kendisini koymalı ortaya daha net görebilmek için..
Bir nar kadar olabiliyor muyuz peki??