Enteresan Okuyucularım.

Ara sıra kitap standı açıp, kitaplarımı imzalıyorum. Kitaplarımla ilgilenen kişilerle, aramda bir takım diyaloğlar oluyor.
-Sürekli gelip geçerken seni görüyorum. Merak ettim kitaplarını. Almak istiyorum bir tanesini. Ben de kitap yazıyorum, diyerek aldı baktı kitaplarıma.
"Tavsiye Ediyorum" kitabıma bir göz attı.
-Oooo sen bayağı yazarmışsın, Hem de yayınevinden çıkmış kitabın.
Ne sanıyordu acaba? Şaşırarak söylediklerine, gülümsemeye çalıştım. Ne demem gerektiğini bilemedim. Sadece gülümsemekle yetindim.
65 yaşlarında, beyefendi görünüşlü, o yaşta yakışıklı denecek bir beydi. Geçerken beni görüyormuş. Ben dikkat etmemişim. İlk defa gördüm.
Sonra aramızda şöyle bir diyaloğ oluştu.
-Hani bir nüfus kağıdını göreyim, ondan sonra alacağım kitabını. Bakalım, gerçekten sen mi yazdın bu kitabı!
İyice şaşırdım! Artık sesli gülmeye başladım.
-Ne enterasan birisiniz, sizi yazacağım, dedim. Ben öyle söyleyince bozuldu, yüzü asıldı. Para çıkartıp, fırlatır gibi attı önüme.
Yine sesimi çıkarmadım.
-İmzalasaydım isminize, istemez misiniz imzalamamı?
-Tabi tabi imzalayın, isterim.'
-Hüseyin Bey'e başarılar, şeklinde imzaladım kitabı.
-İsterseniz beni facebooktan da ekleyebilirsiniz'
-Yaa var mı sayfan.?
-Evet var. Oradaki isimde, profil resmimde de, kitaplarımın fotoğrafı var.
-Peki eklersem sizi, mesaj atarsam konuşur musunuz benimle?
-İki yazar olarak konuşuruz elbette.
-Peki ekleyeceğim.
-Tamam görüşmek üzere.
Beni ekledi mi bilmiyorum. İsmini tam öğrenmedim. Benim için enteresan biriydi. Onu yazmak istedim.
Yine başka bir gün, başka bir hanım geldi standımın önüne. Kitaplarımı inceledi bir süre. Başı kapalı, orta yaşlarda bir hanımdı.
-Sen yazar mısın?
-Evet yazarım.
-Ne yazıyorsun?
-Öykü ve deneme türünde kitaplarım var şu an.
-Benim hayatımı da yazar mısın kardeş?
-Olabilir, neden olmasın.
-Ahhh! Benim hayatım tam roman olacak gibi. Oğlumu trafik kazasında kaybettim geçen yıl. Kızımın biri evden kaçtı. Haber yok. Nerelerdedir bilmiyoruz. Diğer kızım da, bayramda boşanacağım diye tutturdu, zor ikna edip evine gönderdik. Eşim de, tam bir psikopat. Ev de ne var, ne yok kırıp döküyor.
Benimki yaşamak mı sanki. Yaşamaya çalışıyorum işte. İlaçlarla ayakta durmaya çalışıyorum. Neler yaşadığımı bir bilsen.
-Herkesin hayatı bir romandır aslında. Yaşadıkların zor şeyler gerçekten. Allah sabırlar versin.
-Sağol kardeş, dinlediğin için teşekkür ederim. Benim hayatımın romanı yazılsa, en çok satanlar arasına girer. Ahhh! Ahhh! Neler çektim ben.
Diyerek uzaklaştı kadıncağız.
Ne diyeyim. Arkasından baktım kaldım.
Herkes bir şeyler yaşıyor, her olay bir roman, öykü olabilir. Yeter ki, okunaklı bir şekilde anlatan, yazan biri olsun.