Evvel Zaman İçinde Kaybolan Adam

Uyarı : Bu uzuuuuuun hikayenin ilk bölümünü, şiirlerim bölümünde "baba nerdesin" başlığı altında okuyabilirsiniz...Zorunda değilsiniz..Ama emin olun ancak bu şekilde devrik bir prensesi suçlamak yerine,kahramanları daha doğru yerlere yerleştirebilirsiniz..

******

Tesadüf eseri
Tesadüf bir yerin, ara sokaklarında
Babamı gördüm bugün..

Yutkunmak bu kadar mı zor olur yarabbim !!
Bu donuk..bu mat..bu ,evet hala kocaman göbekli ,ama
KOCAMAN YÜREĞİNDE beni oturtmaya yeri kalmamış adam benim babam mı ?!?!?

Kokusuna da eller karışmış,düşmanlar bulaşmış sanki....

Babam....
Ahh benim babam...
Bir zamanlar masumluk akan gözlerine ne oldu senin ?
Nedir bu şimşek şimşek çakan, ateş saçan bakışlar ??
Nedir bu ağzından dökülen zehirler...

O böyle yaptı !!!
Bu şöyle dedi!!
Sunun yüzünden böyle oldu!

BABAAAAAAAAAAAAAAA !!

Milyonlarca zaman sonra ilk kez karşılaşıyoruz biz seninle...

Bak ben de iyiyim..
Hala güzel bir işim var..
Hastaneden geliyorum hem bak her şeye rağmen,
Tahlillerimde iyi çıktı bu ay..

DUYSANAAAA BABAAAAAA !!
?BENİ? SORSANAAAAA Bİ !!

Onun nasıl yaptığından bunun ne zaman ne söylediğinden,
Kimin yüzünden ne olduğundan artık kime ne babaaaaa!!!!!!!
Ben iyi miyim?
Neyim var?
Neye ihtiyacım ?
Benim günahım ne babaaaa...............

Dizlerim titriyor, tut diye bakıyorum yüzüne..
Sadece su isteyebildiğimi hatırlıyorum..
O buz gibi su, akarken boğazımdan,
Canımı yakan suyun soğukluğumuydu senin ki mi;
Yoksa soramadıklarımın hesabı mı bilmiyorum..

Belki yüzün yoktu, üste çıkmaya çalıştın..
Belki beni görmek vicdanına iyi gelmedi kimbilir..
Ben istedim ki gördüğünde beni sıkı sıkı sarılasın..
Ama sahi..
Kusuruma bakma sen benim..
Unutmuşum bir an..
Sen giderken son parçanı da almıştın......

Öyleyse baba...
Hani o kıyamadığım hatıralarımın hatrı vardı ya..
Unut gitsin..
Anlamsız kaldılar şimdi..
Onlar ki bunca zaman içimde seni canlı tutmaya çalışırken,
Ağzından çıkmayan bir ?haksız yere, hiç hak etmediğin bir bedel yüzünden acı çekiyorsun biliyorum ama ben seni özledim kızım, iyi misin? diyemediğin için..
Kanıyorlar şimdi..

Ve sonra .....

Gitmemiz gerek dedi kalbim usulca....

Böyle işte..

Yanından ayrıldığım da babamın,
O tesadüf eseri tesadüf yerin ara sokağında anladım ki,
Gerçekten evvel zaman içinde kaybolmuştu benim KOCAMAN YÜREKLİ babam..

Ve ben,

Babamdan kala kala yadigar kalan emanet bir soyisimle,

Boynu bükük kalmış,
Pembe elbiseli,
Dantel külotlu minik kızın elinden tutarak sımsıkı,
Ve ne olursa olsun onu bırakmayacağıma dair yeminler ederek,

Yürüyorum yolumda...