Hâla Bekliyorum

Bir hüzün çöktü garip gönlüme , vakit akşam oldu.Hafiften esiyor rüzgar.Yağmur mu yağacak ne ,içimde bir sıkıntı ,sararmış,solmuş benzim.Hastamı olacağım bilemiyorum ,belki de baharın rehaveti var üzerimde. Birde senin yokluğun bir kat daha yorgun ,bitkin düşürüyor şu gönlümü .Atıyorum farkına varmadan kendimi seninle gezdiğimiz sokaklara.Hasret kokuyor adeta şu ıslak kaldırımlar .Düşlüyorum seni yanımda el ele yürüdüğümüzü.İlk öpüştüğümüz sokak lambası ile hasbihal ediyorum. Bana sarıldığın, öptüğün, seni seviyorum dediğin zamanlar geliyor aklıma.ıslanırken yağmurda.Senden habersiz düşledim ikimizi ,Senle gittim bir dağ evine.Sadece sen ve ben sadece biz olan mutlu saatler geçirdik düşlerimde.
Biliyor musun o gülüşüne aşıktım sen güldün mü tüm hüzün bulutları dağılırdı ,içimde sıkıntılar kaybolurdu.şimdi o gülüşlerin anılarda kaldı. Sen gittiğinden beri o eski ben değilim . Güneş ısrarla yakarken dünyayı ben burada daha çok üşüyorum. O kadar çok üşüyorum ki yokluğuna sarılıyorum.Isıtmıyor ki hayalin bile..Hani diyorum şimdi çıkıp gelsen yine yanımda olsan ellerimi tutup sarılsan bana..
Ah vefasız , bir gün o gülüşünü de alıp gittin, küçücük bir hoşça kal bile diyemedin,ardından bakarken gölgem bile küskün kalakaldım..mevsimler mevsimlere karıştı ömrümde sarardı güller ,hüzün mesken tuttu zavallı gönlümü .Yağmurlar ,karlar yağdı saçlarıma ,fırtınalar koptu zavallı yüreğimde .Ne sular aktı nehirler coştukça coştu,zaman akıp gitti.Fakat hala Sen varsın; ömrümün her anında. Aldığım nefeste,tenimin kokusunda ,söylenen her şarkıda, her namede, gördüğüm manzarada renk sensin Şimdi erkenden çöküyor akşam ,tan yeri erken ağarıyor . Vuslatı sorgusuz sualsiz geliyor kapıma..
Hala sen yoksun ,
hala çıkıp gelmiyorsun köşe başından...
Hala bıraktığın yerde bekliyorum.....