hayalimde ki sevgilim

sonbaharı seyrettim bütün yıl.güneş bile açsa soğuktu benim için gökyüzü.ağaçlar çıplaktı hala.rüzgar sert esiyordu.deniz hırçındı sebepsiz.
Belki de ben öyle görüyordum.bir şey eksikti kalbim de,hayata bakışım hep sonbahardı.
Camın arkasından hayal ederdim tüm imkansızlıkları.senin geldiğini düşünürdüm hep.penceremin arkasında ki resmi değiştirmeni beklerdim.ilkbahar olsaydı keşke derdim hep içimden.beraber baktığımızı düşlerdim hep sevgilim.hayata beraber adım attığımızı.
Çıkmam için bir sebebim olurdu belki apartmandan dışarı.denizin,ağaçların,kuşların hatta yaşamamın sebebi olurdun.aşk kokardı hepsi buram buram.rüzgara beraber karşı gelir gökyüzünü izlerdik.belki biraz daha uzun bakarsak gökkuşağını bile görürdük sevgilim.
Seninle canlanırdı doğa.anlam kazanırdı tabiat.yolumun sonu aydınlığa giderdi belki.
Beraber yürürdük kuşlar eşliğinde.
Fakat bu düşler hep hayallerimde kaldı sevgilim.sonbaharın hırçınlığı yordu bedenimi seni beklerken yaşlandım.sen hep hayallerimde kaldın sevgilim.hiç benim olmadın.
Şimdi hayallerimdeki sen, hiç gelmediğin gibi gidiyorsun hayatımdan.çünkü senle var olan bu beden ölüyor yavaş yavaş.belki hala resmim sonbahar ama hayallerim hep senle ilkbahardı sevgilim...