Hayat işte bu

Birgün çok sıkılırken dolaşmak geldi içimden biraz dolaşayım açılırım dedim öylesin yürürken
Küçük bir çocuk aglıyordu sarışın sevimlimi sevimliydi yanına yaklaştım niye aglıyorsun diye sordum
Sulu gözlerle bakıp tam konuşacaktı,ki bir ses furkan olglum gel eve diyordu çocuk bende çilolata isterim diye aglıyordu gel ben alayım sana dedim o arada annesi geldi oglum baban iş bulursa sanada alırız dedi ve çocugu kolundan tutup götürdü ben ise kala kalmıştım oracıkta üzülmüştüm hallerine
Düşüne düşüne giderken bir başka mahlede üç beş tane çocuk ellerinde çikolata, cips ,bisküvü
Neşeyle yiyorlardı ne güzeldi mutluydular istediklerini alabiliyorlardı ama az önce furkan bir çikolata için aglıyordu
Babasının işi yoktu olamıyorlardı ben yoluma devam ettim düşüne düşüne giderken bir köşe başında üç dört tane çocuk çöp bidununu karıştırıp içinden plastik ve cam şişe topluyor o benimdi senindi diye tartışıyorlardı yanlarına gittim ayırdım kavga etmeyin dedim abi para kazanmamız lazım ekmek alacagız yoksa kardeşlerimiz aç kakır diyorlardı
cebimden çıkardıgım parayı onlara verdim alın bununla ekmek alın dedim olmaz abi biz dilenci degiliz dediler almak istemediler ben ısrarla parayı verdim ben sadaka vermiyorum ben sizin abinizim bügün de
ekmekler benden olsun dedim zorlada olsa verdim içim sıkılmaya başladı kendi kendime sordum ne olacak bu dünyanın hali kimi zengin kimi fakir nasıl düzelecek bu denge nezaman herkes mutlu olacak
aklıma geldi o anda filistin savaşta ölenler öksüz kalan çocuklar aç susuz kalanlar zoruma gidiyor artık zoruma gidiyorda dayanamıyorum ne olacak halimiz