Hayatı Neşeye Boyasak

Herkes gelmişti sofranın başına

Bu hep herkesin gitmişti hoşuna.

Çağrılmayan kimse kaldı mı diye

Bakındılar sağ, sol, arkaya, öne.

Herkes gelmiş madem, afiyet olsun

Boş kalmış bardaklara sular dolsun.

Birisi hep ağzını şapırdattı

Yemek yerken etrafa ayıp kaçtı.

Bu nasıl yemek yeme adabıdır ?

Bu kişi toplumdan çok mu uzaktır ?

Milleti rahatsız nasıl edersin ?

Diyerek kimse olmadı velakin.

Yemek yendi, sofra kalktıktan sonra

Bir komşusu çekti onu tenhaya.

Bu senin yemeği yiyişin var ya

Çok ayıp kaçtı toplum arasında.

Sakın ola ki böyle daha yapma

Düzgün hep çiğne, ağzını şaplatma.

Adap, erkan her yerde geçerlidir

Bu, saygılı olmanın gereğidir.

Anlamıştı komsusu, sağol dedi

Bundan sonra olurum çok dikkatli.

Tatlılıkla konuşulan bu sözler

Minnet dolu bakıştı hep o gözler.

Varsa bir kusur, uygun bir şekilde

Uyarılmalı, olmasın rencide.

Herkesin içinde ayıp vurulmaz

Öyle yaparsan, kimse de darılmaz.

Bu hem örnek bir davranış, bir erdem

Hepimiz zaten hatalı bir adem.

Güzelce birbirimizi uyarsak

Var ya, hayatı neşeye boyasak.