Herşeye Rağmen Yaşamak

Ahmet idealleri olan bir genç di.kendisine göre doğru bildiği siyasi görüşü için çalışmalar yapar hem okunla gider,tiyatro çalışmalarına katılırdı.
Hayatı dolu dolu geçen 17 yaşında bir gençdi.Evinden 6,30 çıkar 7,çeyrek treni onu geleceğe taşıyacak trendi.Bu koşuşturmaların ardı arkası kesilmiyordu evine gece yarıları bazen sabaha karşı geldiği de olmuyor değildi.
Bundan ailesi de çok rahatsız oluyorlardı evlatlarının yanlış yapmayacağını bilseler de o saatlerde eve gelmesi onları üzmekteydi .Ahmet alışmıştı bu hayata yorucuda olsa idealleri ve yaşamak istedikleri doğrultusunda emin adımlarda ilerliyordu.
Bu dönemlerde bir takım aşk girdaplarına girmişti bu fırtınalı günler onu çok yıpratmış ama yinede ideallerinden vaz geçmemişti.Ahmet insanlara kendini çok güçlü tanıtmıştı vede onun için ağlamak üzülmek olmazdı hüzünlerini içine atar kalemiyle kağıdına anlatırdı.Aradan zamanlar geçtikce sağlığı bozulmaya başlamış gibiydi bir şeylerin yolunda gitmediğini anlıyordu aslında ama bunlara bir anlam veremiyordu.
Ahmet 4,30 trenine binmiş eve dönüş yoluna çıkmıştı ama bu yolculuk ahmetin son yolculuğu olacaktı alışık olduğu trenlerine her sabah almayı eksik etmedi İZMİT in o sıcak simitlerine veda edecek onlarla uzun zaman göremeyecekti.Bundan habersiz binmişti o trene her zaman ki gibi cam tarafına geçmiş günlerin getirdiği uykusuzlukla uykuya dalmıştı.çok derin bir uykuydu bu arkadaşları kaldırmak için çok uğraşmışlardı.
Kalktığında konuşamadığını fark etti anlam verememişti bu olaya trenden indi merdivenleri çıkıyor içinde bir korku ile yürüyordu.Arkadaşları soru soruyor ama Ahmet cevaplayamıyordu.Evinine doğru hızlı adımlarla yürüdü Ahmet farkında değildi neler olduğunun yeni bir hayata gireceğinin artık eskisi gibi olmayacağını bile bile yürüyordu.