Horrr Horrr Horrr

Kent Konseyindeyiz. Kültür çalışma grubu olarak, sanatçı arkadaşlarla toplandık. Bugün çok kalabalık. Gazi Hocamız bir misafir davet etmiş. Bir yazar hanımla bugün söyleşi yapılacak. Okumak ve yazmak üzerine konuşulacak.
Herkes teker teker geliyor. Hoş geldinler, merhabalar, nasılsın iyi misin? Derken hocamız "Artık başlayalım" diyor.
Yazar Hanım tanıtılıyor,öz geçmişi okunuyor. Proğram akıcı bir şekilde devam ediyor.
Yazar Hanım soruyor
-Neden okuruz? Niçin okuruz.
Parmaklar kalkıyor. Herkes tek tek söz alıyor.
-Ruhumuzu doyurmak için okuruz
-Horrrr horrrr horrrr...!!!
Proğram devam ediyor. Yazar hanım tekrar soruyor. Başkaca fikri olan var mı? Neden kitap okuruz.
Tekrar parmaklar kalkıyor.
-Benim okuma alışkanlığım olduğu için, okumadan duramıyorum.
Başka bir arkadaşımız
-Bilgi edinmek için okuyorum.
Başka bir arkadaşımız
-Güzel Türkçe konuşmak için okuyorum.
-Horrrr horrrrr horrr...!!!
Arkadaki arkadaşım. Horul horul, güzel güzel uyuyor.
Yazar hanım tekrar soruyor
Neden okuyoruz? Başka fikri olan var mı?
Arkada horlayan arkadaş cevap veriyor. Ne ara uyandı, ne ara kafasını toplayıp konuşmak için söz istedi.
Neyse...
Horlayan arkadaş söz alıp konuştuktan sonra, tekrar diğer arkadaşlara söz veriliyor.
-Horrrr horrrr...!!!
Arkadaş konuştu tamam. Uykusuna kaldığı yerden devam ediyor. Merak ettim. Ne rüya görüyor acaba? Böyle kısa uykularda, ben çok güzel rüyalar görürüm ve o rüyalarda gerçekleşir.
Muziplik olsun diye dürtsem arkadaşımı diye düşünüyorum. Ayıp olur şimdi diye vaz geçiyorum. Yanımdaki arkadaşla gülmeye başlıyoruz. Gülüşümüzü duyup horlayan arkadaş uyanıyor. Horlamaktan vaz geçiyor.
Biz bayağı gülüyoruz. Arkadaşın uykusu açıldı.
-Allah kimseyi sizin dilinize düşürmesin, diyerek sitem ediyor.
Artık uyuyamıyor.
Bu uyku da ne lanet bir şeydir bilirim. Olmadık zamanda gelir insanın üzerine. Bir de horlarken tuhaf sesler çıkaranlar oluyor bazen. Öyle anlarda yerimden sıçradığım zamanlar oluyor. Bazen şehirler arası yolculuklarda rastlıyorum. Ama bizim arkadaş güzel güzel masum masum horluyordu. Bizi korkutmadı. Güldürdü sadece.
Arkadaki arkadaşımın oğlu askere gittiği zaman, oğlunu merak etmekten, sabahlara kadar gözüne uyku girmezmiş. O zamanlardan beri uyku sorunu yaşıyormuş. Halini anlıyor ve onu ayıplayıp kınamıyoruz. Üstelik uyurken de çok iyi bir dinleyici olduğunu gözümle gördüm.
Sevgiler- saygılar arkadaşıma. Horlaman ninni gibi geldi. Uykumuzu getirdi.
-Horrrrr horrrrrr...!!!
Bir rahat vermedik rahatça uyusun. Uyandırdık onu!
Ama bıraksaydık, biz de uyuyacaktık. Neyse...Kahveler geldi. Uykularımız açıldı.
Keyifli bir gündü.