İmkansız Aşkım

Sevdim hemde çok sevdim.Ama bulamadım alamadım sevgimin karşığını.Bilmedi bile onu ne kadar çok sevdiğimi. Keşke söyleyebilseydim. Ama nasıl söyleyebilirdim ki yanıma her gelişinde onu anlatıyordu, ona ne kadar aşık olduğunu anlatıyordu.Oysa benim ona olan sevdimin aşkımın farkında bile değildi.
Söyleseydim belki şuan onun değil benim yanımda olurdu.Evet fark ettim ama geç oldu. Onları o kadar samimi görene kadar inanmamıştım onu gerçekten çok sevdiğini.Belki de Kerem ona karşı olan duygularımı bilseydi farklı davranırdı. Ama artık çok geçti. Ne olduğunu bile anlamadan olduğum yere yığılıp kalmışım. Gözlerimi açtığımda Kerem vardı başımda keşke her gözümü açtığımda yanımda olsaydı. Onu görünce nerde olduğunum bile farkına varamamıştım taki doktorların sesini duyana kadar;
_ Nasılmış bakalım hastamız daha iyi hissediyomusun kendini?
_ Ben ben nasıl geldim buraya neler oluyor. Kerem ne işimiz var hastanede.
_Sakin ol Işıl merak etme bişi yok sadece bayıldın bizde seni hastaneye getirdik.
Keşke hiç gelmeseydik. Çünkü o zaman bilmiycektim Kanser olduğumu. Ölümün gün be gün yanıma geldiğini beni kendi içimde bile yaşıyo olsamda aşkımdan Kerem den ayıracağımı öğrenmemiş olurdum.Ne kadar vaktimin kaldığını bile bilmiyordum.Belki böle daha iyidir. Ama olmuyor yapamıyorum güçlü duramıyorum. kimseyle konuşmamayı, odamdan çıkmamayı düşünüyorum ki bi süre öle oldu zaten. Hiç kimseyle görüşmedim, konuşmadım. Sonra bi gün Kerem'in senini duydum içeriden. Beni soruyordun. Kapı çaldı;
_ Nasılmış benim herkese küskün arkadaşım.
_Hoşgeldin.Nasıl olabilirim sence.
_Yeter artık kalk hadi hazırlan gidiyoruz.
_Hiç bir yere gelmiyorum canım hiç bir şey yapmak istemiyor.
_Zaten geliyormusun demedim gidiyoruz dedim.Sana kalsa zaten hiç bir yere çıkacağın yok.
_Of Kerem istemiyorum dedim duymadın sanırım.
Kerem'e bile hayır diyordum. Çünkü artık eski ben değildim, saçları dökülen gün geçtikçe tükenen biriydim.Ne kadar hayır desemde dışarı çıkmıştık.Çok mutluydum ölüyor bile olsam sevdiğim kişi yanımdaydı. Konuşmalarımız arasında o kızdan ayrıkdığını söleki benim normalde bu duruma sevinmem gerekirken sevinemiyordum bile. Ölümün verdiği birşey olsa gerek.sahilde yürüken bir anda kayık kiraladı Kerem denize açıldık. En çok sevdiğim şeydi.
_Işıl sana birşey söyliycem
_Dinliyorum Kerem kötü birşey yok umarım
_Hayır kötü birşey yok. Işıl ben ben seni seviyorum. Bunca zaman bunu nasıl sakladım bilemiyorum ama durum bu.
Tanrım sonunda en büyük aşkıma kavuşurum sanırım.
_ Kerem bende uzun zamandır seni............
Seviyorum diyemeden bir anda kapandı gözlerim yine ona ulaşamadım. Tamda onu sevdiğimi haykırmak isterken. Ölümüm onun beni sevdiğini öğrendikten sonra oldu ne kadar mutluyum anlatamam. Şimdi yıllardır ona olan aşkımı söyleyemeden gidiyorum.
ELVEDA ELVEDA ULAŞAMADIĞIM
SEVDİĞİM !!!