Kadere İnat Bir Hayat 3

Her gün okula gitmek için on kilometre yol yürüyordu Mahperi. Bir gün bile bundan bıkmıyor ve her gün büyük bir istekle aynı yolu yürüyordu. Buna ne kar engel oldu ne de yağmur. Seda öğretmende farkındaydı Mahperi de ki ışığın; bu nedenle onunla özel olarak ilgileniyor ve ona testler veriyordu. O da biliyordu ortaokul bitince babasının onu okuldan alıp zengin birine satacağını, biliyordu da bilmek istemiyordu. Sivri dilliliği yüzünden zaten yeterince iş almıştı başına karışmayacaktı bu sefer. İçinde ki sesi susturamıyordu bir türlü. Seda zengin aile çocuğuydu ama çocuklara olan sevgisi onu buralara kadar getirmişti ta İstanbul' dan. Mahperi farklıydı Seda için diğer öğrencilerinden daha farklı seviyordu onu. Onu koruyup kollamak istiyordu bu kahrolası kaderinden.
Ortaokulda da başarılarına devam etti Mahperi. Zehir gibiydi adeta. Her zamanki gibi okulun birincisiydi ay kız. Akreple yelkovan yarışırken köyün ağası Salim, karısı Hacer ve oğlu Mehmet ile gelinlerini görmeye ve düğün tarihi almaya Hasan'lara geldiler. Hasan dünürlerini görünce sevincinden havalara uçtu. ?' Mahperi koş kahve yap misafirlerimize'' dedi. El mahkûm yaptı kahveleri sevgili kayınpederi ve ailesine. Bir an içinden şu tepsiyi kafalarından aşağı geçirsem diye geçirdi. Sabretti sustu. Kapının ardından dinledi konuşmaları. Salim ağa ?' Artık büyüdü, serpildi gelinimiz okul biter bitmez yaparız düğünlerini ?' dedi. Hasan dünden hazır hemen onayladı tarihi. Mahperi eliyle ağzını sıkıca tutup koştu bahçeye biraz evden uzaklaştıktan sonra bıraktı kendini. Dizlerinin üstüne yığıldı buğday tarlasının ortasında ağladı, ağladı. Dolunay vardı gökyüzünde açtı ellerini semaya ?' Neden Allahım? Neydi günahım? Bana bir yol göster, kurtar beni bu işkenceden, ya da al şuracıkta canımı.'' Diye yakardı. Biraz kendine geldikten sonra eve döndü. Annesi anladı kızında bir haller olduğunu. O da üzülüyordu içten içe ama elinden bir şey gelmiyordu. Misafirler gittikten sonra kızının yanına gitti Emine. Üzülme kızım bir şekilde çözeceğiz bu olayı dedi. Ah anne bende ablamlar gibi olmak istemiyorum. Okumak istiyorum ben dedi. Biliyorum kızım kaderinin ablanlara benzememesi için ne gerekiyorsa yapacağım diye teselli verdi kızına.
O gece hiç uyumadı Mahperi. Okula ilk başladığı gün gibi sabahın ilk ışıklarıyla hazırlanıp bahçeye çıktı. Düşündü, düşündü ve içindeki öfkeyle daha fazla oturamadı yerinde, koşarak okula gitti. Seda öğretmen anladı hemen; Mahperi'nin bir sorunu olduğunu. Gökyüzüne benzeyen gözlerinde bir bir yıldızlar sönmüştü. Yanına gidip oturdu.'' Neyin var Mahperi'' dedi. Sanki bu soruyu bekliyormuşçasına ağlamaya başladı. Seda öğretmen sarıldı sıkıca ay kıza. Anlat rahatlarsın dedi. ?'Okul biter bitmez beni evlendirecekler öğretmenim. ?' dedi ağlayarak. Ben evlenmek istemiyorum ki, ben okuyup hâkim olmak istiyorum. Dayanamadı yine Seda öğretmen ?' Tamam Mahperi ağlama, sana söz veriyorum okuyacaksın ve istediğin gibi hâkim olacaksın'' dedi. Bir an için rahatladı Mahperi. Peki, nasıl olacak bu öğretmenim evlendirecekler diyorum size. Sen merak etme, birlikte kaçacağız buradan ve okuman için ne gerekiyorsa yapacağım dedi Seda öğretmen. Ne zaman kaçacağız peki öğretmenim dedi Mahperi. Ben bu gün her şeyi ayarlayacağım düğün günü bizi almaya gelecekler dedi. İşte şimdi tamamen rahatlamıştı ay kız.
Okul çıkışında koşarak eve gitti. Her odaya göz gezdirdi. Annesi ne oluyor kızım, ne arıyorsun? Dedi. Babam evde yok değil mi anne? Deyince iyice meraklanmaya başladı Emine. Yok, kızım neler oluyor anlatsana. Tamam, anlatacağım, bu gün Seda öğretmenle konuştuk ve her şeyi anlattım ona. Eee ne dedi anlatsana çatlatma insanı. Bana yardım edecek, düğün günü kaçıracak beni. Lafını bitirmeden delirdin mi kızım diye çıkıştı Emine. Neden anne? Bulur öldürürler seni kızım. Hiçbir şey yapamazlar anne merak etme Seda öğretmen her şeyi düşündü. Ne olur engel olma bana anne. Tamam kızım, sen nasıl istiyorsan öyle olsun. Okulumu bitirip para kazanınca senide yanıma alacağım. Beni düşünme sen, başımın çaresine bakarım, zaten alıştım. Sen kendini kurtar kızım.
Düğün gününe çok az kalmıştı. Her kez hazırlıkları tamamlamak için canla başla çalışıyor. Mahperi ise kaçmak için hazırlanıyordu. Küçük bir bohça yaptı kendine annesinin bir fotoğrafını koydu iki parça kıyafetinin üstüne. Her şey hazırdı. Yarın akşam kaçacaktı artık. O gece annesiyle birlikte uyudu, sıkıca sarıldı anasına kokularını içlerine çektiler, ağladılar sabaha kadar. Erkenden kalkıp bahçeye çıktılar birlikte son kez güneşin doğuşunu izlediler. Köyün kızları yardım için Mahperi'nin yanına geldiler. Dışarısı insan kaynıyordu. Kızları gönderdi Mahperi, yalnız kalmak istediğini söyledi. Üstünü değiştirip camdan dışarı çıktı kimseye görünmeden koştu. Biraz ileride Seda öğretmen bekliyordu yanında bir arabayla. Arabaya atladıkları gibi gittiler son hızla.




3. Bölümün sonu