Kara Delik

KARA DELİK
Koca kara bir delik. Üstü suyla dolu. İçi fokur, fokur; dibi sonsuz...
Herkes teknesinde; o kara deliğin üstünde, geziniyor...
Kimi çeksem, der gibi içine; kara delik. Teknelerin içinde, hep birileri...
Tek, tek kimisi;
- Yolu iyi görüyorum, der.
Kimisi
-Dümeni iyi tutuyorum, der.
Kimisi
-İyi öpüyorum, der.
Kimisi
-İyi para kazanıyorum, der.
Kara, kara perdeler, kara deliğin etrafını, yuvarlak içinde sarmalamış...
Tekneler perdeye kadar gider. Sonra yine deliğin üzerindeki merkeze geri döner, dibe çekilmek üzere; Alternatifsiz...
Her teknede bir kutu, her kutunun içinde bir şeyler var. Kapakları kapatılamamış.
Bir teknedeki kutuda ağzına kadar cep telefonu, diğerinde bilgisayarlar, öbüründe kıyafetler, birinde ödenememiş senetler, çekler, birinde paralar, birinde kıyafetler, birinde çizimler, birinde kitaplar, birinde çekilmiş fotoğraflar. Herkes teknesin de, tek. Kutuları yanında sürer; iyi kötü teknesini, kara deliğin üstünde. Biraz kenara çıkar. Kenardan da dışarı çıkabilecek kadar yaklaşır çarpar görünmez perdeye çaresiz. Döner geri, geri gezmek adına kara deliğe ya yandan, yandan ya da tekrar merkezine kadar.
Kara deliğin üstündeki suya bırakırlar bazıları, kendi teknesinde biriken kutularını, teknelerini boşaltıp; boş, boş gezinirler. Bazıları teknelerini doldurup batmayı bekler. Bazıları aç. Bazıları dibe çekilmek adına boşlukta tam ortasında bekler deliğin. Bazıları da birbirine yanaşıp teknelerinden alışveriş içinde birlik olma adına telaşla uğraşır.
Deliğin karanlık dibi, suyu ısıtır kimi zaman, kimi zaman soğutur, kimi zaman fokurdatır kimi zaman dalgalandırır kimi zamanda içine çeker yüzeyden bir kaçını, çok gücü de varsa perdeyi basıncıyla aralayıp dışarı salar, perdenin yakınına kadar gelip de çıkmak için bekleyenleri, o kenarda sabırla.
Gece olur. Gündüz olur, gece olur, gündüz yine; olur. Mevsimler değişir; kar, yağmur, yaz, rüzgar. Kar, yağmur, yaz, dolu. Gece olur gündüz olur, yine gece olur...
07.03.2009
Gülten Ağrıtmış