Kardan Adam

Üşüdüm, bu gün çok ama çok üşüdüm. Dışarıda buz gibi bir soğuk var. Ben mi? Evet, bende dışarıdayım. Ayaklarım taş döşeli yola yapışmış soğuktan buz tutarak. Gözlerimdeki yaşlarla birlikte nefesimin buharı da buz tutmakta ve sarkıtlar oluşup yere kadar uzanmakta.

Yoldan geçen sokak köpekleri bile yok. Gece sessiz ve çok sessiz. Beynimde esen fırtınalar var oysa tozu dumana katan. Arada güneyden esip düşlerime yazlar getiriyor, bazen kuzeyden esip tir tir soğuk bedenimi titretiyor.

Bahar gelsin istemiyorum hiç. Kömür karası gözlerimden ve havuç burnumdan başlayıp eriyip yok olmak istemiyorum hiç. Üşümek istiyorum. Üşüyüp titremek istiyorum. Gece ayazlarında sabahın soğuklarına merhaba demek istiyorum. Arada bir kar yağsın, romatizmalı ayaklarıma yorgan olsun istiyorum yarı belime kadar.

Fotoğraflara konu olmak istiyorum yanımda büyüklü küçüklü çocuk ruhlu insanlarla birlikte aynı karede poz vererek. Ölümsüzlüğü tatmak istiyorum gelecek olan bahara inat. Yaşamak istiyorum sonsuza dek. Hiç bitmesin istiyorum kışlar, hatta kara kışlar gelsin istiyorum. Hep kar, hep kış olsun istiyorum.

Sıcak evinin penceresinden bakan küçük bir çocuğun el sallamasını istiyorum omzuma konan bir kuşla birlikte sohbet ederken. Boynumdaki atkının daha sıkı sarılıp, titremelerime engel olmasını da istiyorum aslında ama ben üşümesini seviyorum. Hep soğuk, hep kış, ayaz, don, buz olsun istiyorum bütün dünya. Yaşamak istiyorum ben, yaşamak...

Tek dostum süpürgem. Yalnız gecelerimde sıcak bir el, rüzgârlı günlerde tutunacak bir dal, hayallerimi paylaşacak bir parçam. Onunla varım aslında ve onsuz olmak, yok olmakla eşdeğer.

Ne yazık tek dostum, bir gün gelecek soğuk bedenim güneşler altında Akdeniz'den gelen lodoslarla eriyecek. Su olup yağmur damlalarına karışıp sokaklardan caddelere, caddelerden kanalizasyon borularına ve oradan denizlere taşınacak. Bir başına, yapayalnız kalacaksın. Özleme beni olur mu can dostum, hiç üzülme ve hiç hatırlama beni.

Bak dostum kar yağıyor yine, hem de bütün güzelliği ile birlikte şiddetiyle. Nede güzel sarıyor bedenimi kalın bir battaniye gibi. Üşüme dostum, üşüme, birazdan ısınacaksın benimle birlikte. Biliyormusun tek dostum, saçların beyazlamış hemen de, yaşlanıyormusun ne, ama yakışıyor sana beyaz saçlar. Tamam, tamam kızma, şapka olsun yağan kar seninde başında.

Görüyormusun dostum, nasılda saklanmışlar kışlıklarının içine insanlar, bir tek burunları dışarıda ve gözleri yarı kapalı, boyunları bükük, elleri ceplerinde, nasılda yürüyorlar hızlı hızlı. Şuna bak dostum nasılda koşuyor, sanki kovalayan var arkasında.

Keşke dostum sende konuşabilseydin benim gibi, keşke dediklerimi anlayabilseydin, keşke, keşke....

Ama olsun hissediyorsun beni değil mi dostum?
Sıcaklığımı duyuyorsun değil mi?
Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun değil mi?
Senden ayrılırken nasıl gözyaşları dökeceğimi biliyorsun değil mi?
Giderken gözlerimi, burnumu ve dudaklarımı bırakacağım sana dostum. Sende onları süpürüp çöpe atacaksın biliyorsun değil mi?

Dostum, tek sevdiğim, arkadaşım, bir ömrü birlikte geçireceğim, giderken sana eriyen kalbimi bırakacağım, biliyorsun bunu değil mi?

Soğuk bir kış gününden size hediye (Kardan adamım duyguları)