Kedi ve Köpeğin Dostluğu

uzak bir yerde küçük bir köy var

oraya yeni yeni yerleşmek isteyen insanlar var

gidiyorlar oraya yer beğeniyorlar

yerleşmek için ev yapıyorlar

ilerleyen zamanda,  bu ev halkı artık, hayvan beslemeye karar vermek isterler, memlekete giderler
- büyük baş

- küçük baş

- hayvanlar alıyorlar ve getirip artık besliyorlar

bir de artık bu aile:
kedi ile köpek almak ister,  yani beslemek istiyorlar, yine memlekete giderler...
bir tane yavru köpek, bir tanede yavru kedi, alırlar getirirler ....

Bir de evin küçük bir kızı var

adı elif ve mavi gözlüdür

kedinin ve köpeğin büyümesinde yardımcı oluyor

bir kaç ay içinde kedi ve köpek büyüyor

kedimizi tanıyalım ;

Kedimizin rengi gridir, cinsiyeti erkektir, bu kedimiz van kedisidir, adı da dumandır.

köpeğimizi tanıyalım ;

gözleri kehribar rengidir, rengi simsiyahtır, türü sokak köpeğidir, adı da karadır.

Kara ve duman artık büyüdüler. kara nereye giderse dumanda onunla aynı yere gider, dostlukları öyle böyle değil çok güçlüdür tıpkı bir kardeş gibiler.

Beraber köyü ve yaylayı gezerler

Hatta hayvanlar otlanmaya giderken yaylaya

duman ile kara beraber gider onlarla

koca sürüyü ikisi ve çoban korur

Bir gün kara ile duman,

Bir tane kurt görür

Kara çok akıllıdır

Dumanda çok fena ve kurnazdır

Duman kara'ya şunları söylüyor;

-Sen saklan şu kayanın arkasından, ben gideyim kurdu biraz şaşırtayım

Kara'da konuşur;

-tamam o zaman yerimi buldum ama dikkatli ol

Duman konuşuyor;

- Sen meraklanma bende o iş

Kara konuşuyor;

- pekala o zaman haydi başlayalım

Duman konuşuyor;

- tamam

Duman konuşuyor;

- Heyy,, Kurt,

sen necisin burada

- derhal git buradan

Kurt öfkeli bakışlar konuşur;

- Sen küçük bir kedisin bana neler yapabilirsin. sen teksin ve beni yenemezsin, aksine seni öldürürüm

Duman konuşuyor;

- herkes de akıl var ama kullana biliyorsan tabi

kurt belli etmeden yavaş adımlarla dumanı yakalamak için yürümek ister ve durur konuşur;

- sabrımı zorluyorsun kedi

Duman kurnazdır, her şeyi düşünmüş hafiften kaçmaya başlar.

kara, kurdun arkasında gizli gizli yaklaşmaya çalışıyor

Bu sırada da çoban uzakta kara ve dumanı görür

-acaba ne yapıyorlar orada duman ile kara veeee kurdu görür.. koşar adımlar belli etmeden kurdu öldürmek ister....

duman koşmaz artık görüyor, kara kurdun arkasından geliyor, Duman konuşmaya başlamadan önce çobanı görür

Duman konuşuyor;

- kurt, ben koşmayacağım

Kurt konuşuyor;

yeniliyorsun

Duman konuşuyor;

yeniliyorum değil seni yıkılışını görmek için duracağım

Kurt konuşuyor;

-saçmalıyorsun

Duman konuşuyor;

- göreceğiz bakalım

çobanda yaklaşıyor, kara görmüyor çobanı, kara kurdun üstüne atlar başlar boğuşmaya. dumanda koşar kurt ile boğuşuyor...

ne yazık ki kurt orada savaşı kaybediyor duman ile kara savaşı galip geliyor.

Çoban hayretler içinde kalır görüyor duman ile kara koca kurdu yendiler
Duman konuşuyor; 
- gördün mü kara nasıl kazandık
Kara konuşuyor;
- çok mutluyuz
bu sırada çoban gelir
şunları söyler;
afferim sizlere beraber üstünden geldiniz...

olayın ardından 1 hafta geçer...
duman hastalanır ve kulübeden çıkmaz. kara çok üzgün ve sürüyü otlatmaya ilk defa onsuz gider. sürü dereye su içmeye gidince oda koşar doğruca dumanın yanına gider
Kara konuşuyor;
duman nasılsın?
duman konuşamıyor, yıkılmış gibi yatıyor. Kara dumanın önündeki küçük tası ağzıyla alır gider derede su doldurur...
getirir dumanın yanı başına bırakır. ağlar gibi gözlerle çıkar kulübeden gider sürünün yanına...

Bu sırada duman artık gözlerini sonsuzluğa kapatıyor
Bu sırada elif, dumanın öldüğünü görür. gider evdekilere söyler.

Anne, anne, anne... duman ölmüş.
ev halkı gider dumanı görürler.

köyden uzak bir yere gömerler.
Sürü gelir yayladan. kara direk gider kulübeye bakar duman yok...

ilk defa kara uzun uzun havlar
elif bu durumu görür söylemez belli etmez

kara, gece yarısından sabaha kadar yaylayı karış karış gezer dumanı göremiyor.
Evdekiler şaşkın kara nereye gitmiş.

Kara gelir yıkılmış bir şekilde garip garip sesler çıkarır.
elif dayanmaz buna artık karayı alıyor götürüyor köyden baya uzaktaki yere yani dumanın
mezarının başına
Elif konuşuyor:

kara bak,, duman burada, o öldü artık !!
kara başlar hüngür hüngür ağlamaya..

gelirler köye
bundan sonra kara yemek yemez, su içmez, öylece ölümü bekler gibi duruyor
...3 4 gün geçmeden kara'da ölüyor...

" Dostumun yaşamadığı bir dünyada ben asla yaşayamam..! "