Kelebeğim 8.Bölüm

Acı olan bir sürü şey daha var. Senden sonra hayatımın teması, işlenen konusu oldu acı...
Bak çok düşünüyorum seni.
Bak çok seviyorum seni.
Bak çok özlüyorum seni.
Bak saçlarım dökülüyor... Ve aklıma geliyor saçlarının dökülüşü...

Yalanım yok, seni o hâldede sevdim ben. Çirkin değildin hâla, çirkin olmayı yine başaramamıştın. "Çok çirkin oldum böyle di mi? Imm erkek gibi belki de? Üzülmeyeyim diye söylüyorsun, anlamıyorum mu sanıyorsun? Üzülüyor musun bu hâle gelmeme?"

Sorduğun soruları hiç ama hiç umursamadım, seni hep beğendim ben, hep...
Üzülüyor musun dedin ya...
Sadece saçlarını bir daha okşayamayacağım için üzüldüm. Artık bir daha gezmeyecekti saçların parmak aralarımda, avuç içlerime dolmayacaktı asla...

Saçlarını kaybettim önce, saçlarını...
Seni parça parça kaybetmeye başlayacağımı, bütün yaprakları teker teker koparılan zavallı bir papatya gibi kalacağını bir gün, işte o zaman anladım...

Başından öptüm sonra seni, o güzel başından. Yumuşacık, bembeyaz, saçsız başından...
Sırıtıp duran koca yaradan, yaralarından öptüm.
Kelbeğim benim.