Kendi Kendine Konuşan Deli

Sensiz yaşarken de mutluyum sevgilim,

Hani sana söylemiştim ya ben seni sevdikten sonra, sen beni sevmesen ne fark eder diye. Bu kez bir şey fark etmediğini anladım, çünkü ben seni sevdikçe sen benimsin. Başkasının yanında, başkasının elini tutsan bile namümkün ama yinede sen benimsin. Anlatamam belki derdimi ama sen benimsin. Bana bir soru sormuştun çok iyi hatırlıyorum; 'benden uzaksın ve beni seviyorsun bu acıya nasıl katlanıyorsun?' o zaman sana bu cevabı verememiştim güzümün baharı... Seni sensiz yaşarken de mutluyum ben. Seni öyle bir yaşıyorum ki her gözlerimi kapattığımda yanımdasın. Her yerdesin sen, buna aşk diyorlarmış. Gözün kararır, miden bulanır, iştahın kaçarmış. Peki, her gün öldürür mü? Ben âşık değilsem neyim de her gün ölüyorum?

Şimdilerde arkadaşlarım yeni bir laf çıkardı. 'Platonik' diyorlar. Ne kızıyorum ne de güceniyorum çünkü ben çok büyük bir platoniğim. Duymadığın sesine kurbanım. Görmediğim gözlerine hayranım. Seni tanımıyorum bile, ama seviyorum işte. Aşığım sana belirtilerini göstermesem de, ben ölüyorum sadece... Hoşça kal bir tane...

22 Ağustos 2010 1-2 dakika 1 öyküsü var.
Beğenenler (1)
Yorumlar