Kimliksiz Adam
Yağan yağmura aldırmadan koşan emre bir sığınak ya da polislerin onu bulamayacağı bir yer arıyordu.Şiddetli yağmura rağmen onun tek isteği iyi bir saklanılacak yer bulmaktı.
O başına gelen talihsiz bir olayın kurbanı olmuştu.Buna kendi etti kendi bulduda denebilir.Emre kimliğini üç sene önce kaybetmişti ve kimliğini bulan şahıslar bir cinayet işleyip olay mahaline emrenin kimliğini bırakmışlar.O olayda tek kanıt Emre Demir in kimliğiydi.Şimdi bir numaralı katil olarak aranıyordu.Ne yapacaktı ne edecekti hiç bir şey bilmiyordu tek düşündüğü şey karısını nasıl evden alacaktı ya da nasıl ona ulaşacaktı.İşten çıkıp evine giderken evlerinin her bir tarafında polis kaynadığını görünce ilk olarak bir kaç mahallelinin konuşmalarına tanık oldu ve inanamadı.Adam öldürmeden katil olmuştu artık.Şimdi emre sokaklarda yürüyor ve evine nasıl ulaşacağını düşünüyordu ya da karakola gidip kendini ele mi verecekti?Tek bir çözüm yolu vardı oda Emre nin cinayetin işlendiği saatte orda olmadığını ıspatlamasıydı ama o sokaklarda gezen sıradan bir simitçiydi,bu olaydan kurtulacak bir yanı yoktu çünkü polislerin bu olayı asıl yapanların kim olduğunu ve emreyi suikaste maruz bıraktıklarını bilmiyorlardı bilselerde ne faydaydı artık?Emre bir otobüse binip evine doğru yol aldı.Evlerine yaklaştığında hiç bir polis ekibi göremedi ve tam evine girmenin zamanı olduğunu düşündü.Evine girebilmek için heyecan dolu adımlar kalmıştı.Evine girip karısına ulaşmalıydı bir şekilde.Emre apartmanın kapısından tam girecekti ki birden önünde sivil bir adam beliriverdi.
-Durun kimlik lütfen
Emre: Nasıl anlamadım?
-Soru sormayın,lütfen kimliğinizi gösterin!
Emre: Kimliğim yanımda değil, cüzdanım bugün evde kaldı hay aksi.Gelin o zaman benimle eve kadar kimliğimi göstereyim.
Emre, polis arkasından gelirken hayatının bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçtiğini fark etti.Nasıl böyle bu şekil mapuslarda yaşardı?Her şey bi kenara karısını nasıl tek başına bırakabilirdi?Evlerine çıktılar ve emre kapıyı anahtarıyla açtı içeriye girdi ayakkabılarını soymadan karısını odalarda aramaya başladı ve birden karısı karşısına çıktı
-Emre ne işin var burda, her yerde polisler seni arıyor
Emre: Şşşş.Sakin ol kapıda polis var benim kimlik göstermemi bekliyor
-Ne yapacaksın o zaman?
Emre: Seni son bir kez öpüp başımın çaresine bakacağım.
-Emre deme böyle kaç bir şeyler yap yakalanma katil zanlısı oldun yalvarırım!
Emre: Bilmiyorum bakacam başımın çaresine
Emre karısına son bir kez sarılıp arka balkondan aşağıya atladı.O anda ayağını burktu ve sendeledi sonra düştü ardından hemen toparlanıp koşmaya koyuluyordu ki arkasından 'dur yoksa ateş ederiz' diye bir ses duydu.Artık her şeyin sonuydu.O simitçi adam,sokakların kralı Emre şimdi hiç bulaşmadığı bir işin bir numaralı arananıydı.Gerçekten adam öldürse içi gam yemezdi,gururuyla,belkide katil bir bedeniyle paşa paşa adam gibi yatardıda çekerdide cezasını.Ama şimdi tam bir kurbandı.
-Sana diyorum dur ve ellerini kaldır
O ellerini kaldırmak yerine koşmayı tercih etti.Sonunu biliyordu.Polisler Emreye bir kaç el ateş etti ve Emre tüm bedeniyle yere serpildi.O guruyla yaşadı ve şimdide gururuyla öldü...