Kırmızı Rujlu Peri Çiçeği
Siz hiç ağaçların küçük bir çocuk için dans ettiklerine şahitlik ettiniz mi?
Uzak bir kış gecesi
Zingirella kar taneleri kendilerini açtıklarında
Bulutlar fırfırlı ekose elbiselerini giydiklerinde
Kocaman bir evin çatı katında
Bir kız çocuğu yaşarmış
Çocuk
Işıl Işıl mucizelere açılacak bir gece kapısı
olduğunu uyku rüyasında görmüş
Ertesi gün geceyi beklemiş
Tıpkı rüyasındaki gibi her şey
Işıl ışılmış
Usulca başını camın önünde duran
Saksıdaki kırmızı rujlu çiçeğe uzatmış
Ne dersin belki de annem bu gece ikimizi de almaya gelir demiş
Yüzünde açan büyüyen gamzeleriyle
Oturmuş çiçekli güzelinin tam karşısına.
Kız camda beklerken lapa lapa yağan kara seslenmiş
Hey siz sevgili kar taneleri!
Acaba bana annemden bir mektup getirmiş olabilir misiniz?
Diye sormuş
Onca tipi şeklinde yağan kar tanelerinin hiçbirinden ses çıkmamış
Başını eğip bir iç çekerek
Ah sevgili kırmızlı rujlu çiçekçim!
Noel karları yine bize galiba hiçbir şey vermeyecek deyip
Gözlerinden damlayacak olan suları
Ona fark ettirmemek için
Ah gözüme kar tanesi kaçtı demiş
Ve gözlerini ovuşturmuş ovuşturmuş
Kirpiklerinde biriken sular akmamış
Kırmızı rujlu çiçek hayretlere düşmüş
Neden sulu cepleri düşmemişti
İçinden iç çekerek kızın yüzüne
Yapraklarını uzatarak sarılmış
Çocuk
Az beklemiş biraz daha derken uyuya kalmış
Onun uyuduğu gören kırmızılı rujlu çiçek
Birden periye dönüşüvermiş
Kızın üstüne
Hemen yıldızlardan bir battaniye yapıp örtmüş
Sonra açıl uyku açıl diyerek
Kızın rüyasına girmiş
Neden gözünden akan sulu cepleri düşmemişti
Tam o zamana geri gidip uyku dönüştürme mucizesine başvurmuş
Başvurusuna yeşil mühürlü bir gökyüzü vurulur vurulmaz
Hiç beklemeden kızın o anına gitmiş
Gördükleri karşısında gözlerine hakim olamamış
Aman tanrım diyerek
Dizlerinin üzerine yığılmış
Kirpiklerindeki sularda ağaçlar dans ediyor
Kirpiğinin birisinde
Muhteşem bir sandalda annesinin kalbinde oturuyordur
Sadece kocaman bir kalp sandalın içinde
Çocuk kalbin içinde kalbe sarılarak anne diyordur
Bir yandan da kırmızlı rujlu çiçeğine bakarak
Nihayet bu kış annem ikimizi de almaya geldi gördün mü?
Neden peki boynun bükük kaldır o güzel yapraklarını!
O anda kırmızlı rujlu peri çiçeği
Küçük kızın öldüğünü anlamış
Ve onun için tüm kalbiyle dua etmiş
yalvarmış yalvarmış
Tam o sırada büyük bir gürültü oluşmuş
Hemen kırmızılı rujlu peri çiçek saksına geri dönmüş
Odanın içine bir adam girmiştir
Kim bu hiç görmedim bu adamı daha önce demiş
Adam sandalyenin üstünde
Cam kenarına başını koyarak uyuyan kızının
Yanına giderek sarılmış
Canım kızım
Biliyorum seni çok uzun süre yalnız bıraktım
Ama biliyorsun para kazanıp eve bakmam lazım
Bak sana bir sürü çiçek elbiseli bez bebekler getirdim demiş
Yanağına kocaman bir buse kondurmuş
Ama kızının yanağı soğukmuş
Elindeki bez bebek dolu çantayı hemen atmış istemsizce
Kızını kucaklamış
Hadi canım kızım uyan demiş
Kucağında bir kolu aşağı düştüğünde
Kızının yüzünün her yerini öpüp koklamış
Hadi benim kalbi güzel kızım uyan diye feryat etmiş
Uyanmayınca
Hayır olamaz hayır
Allahım lütfen bir daha kızımı asla yalnız bırakmayacağım
Diyerek odanın soğuk tabanına
Kucağında kızıyla yere oturmuş
Bir yandan babası
Bir yandan kırmızı rujlu peri çiçek ağlamışlar
Baba tam elini kalbine koyduğunda ve kırmızı rujlu peri çiçekte boynundaki yapraklarını kapattığında
Bir mucize olmuş
Kız gözlerini açıp
Baba gelmişsin demiş
Baba kızına sımsıkı sarılıp
Asla bir daha seni yalnız bırakmayacağım
Sana söz veriyorum
Kız babasının gözyaşlarını avuçlarını açıp az bir şey birikir birikmez
Hemen kırmızılı rujlu peri çiçeğinin eteklerine dökmüş
Babasına bakıp
Onun hem annesi hem babası yok
En azından gözyaşların onada baba olsun demiş
Babasının göğsüne yatıp tekrar uykuya dalmış
Kırmızı rujlu peri çiçekte
Boynundaki tüm yapraklarını kocaman açmış
ve
Teşekkürler Tanrı Baba deyip
Oda uykuya dalmış
Hepsi beraber tam 12 yıl mutlu mesut yaşamışlar
Ölümherzamansıfırkalageçer.
29 Ekim 2024 Salı 02:03:27
Hayal gücün çok renkli. Kırmızı rujlu bir çiçeği hikâyeye kahraman yapmak güzel fikir:) Tebrikler.
Belki gelincik çiçeği o belki bir gül. Canlı cansız bütün her şeyin bizim fark ettiğimiz oranda yüreğimize konduğu bir öyküydü. Birçok detaya vakıf olduk bu öyküyle. Tebrik ediyorum Tülay hanım. Kaleminiz daim yazsın ✍🏻👏🏻🥀
bir zamanlar, “yaşamın imdat koludur sevişmek” demişti bir şair. oysa burada, yaşamın imdat kolu, bir çocuğun babasına sarılışıydı. zamanın bir ucunda, kırmızı rujlu peri çiçek bile sarsılarak uykuya dalmıştı. çünkü yalnızca insan değil, doğa da dua eder bazen; sessiz, çıplak ve tüm gerçekliğiyle. // kapanmayan defterlerin kıvrımlarında saklı bir öyküydü bu. kızın uykuya daldığı yerde, babanın gözyaşları hâlâ yankılanıyordu. ve biz, bu çığlıkların arasında, hayatın o kırılgan atlasını seyrediyorduk. // “dağılın lütfen,” demişti bir başka şair. ama bu öykü, dağılmak değil, birleşmek içindi. bir kızın rüyasından bir çiçeğin duasına, bir babanın özründen bir umuda…
tebrikler