Kral

Caddenin işlek bir köşesinde  ve lüks olan o restaurantda şık giyimli,orta yaşlarda,göz torbaları şişmiş,kısa saçlı  o kadın, kendisine gösterilen masaya oturup garsona da siparişi  verdikten sonra köpeğiyle  oynamaya başlar, tıpkı evindeki gibi, tabi ki  bundan diğer misafirler  rahatsız olurlar;kızarlar,tiksinirler ve garsona şikayet edip onu uyarmasını  söylerler.

-Hanımefendi o köpeğinizi  sakinleştirir misiniz?İsterseniz arka tarafta bahçemiz de var,oraya geçebilirsiniz.

-Onun bir adı var,Kral. Bazen huysuzlaşıyor,hep  oyun istiyor,ne yapabilirim?

-Söylüyorum efendim,bahçemiz  var  oraya geçin!

-Ben burasını istiyorum,anlıyor musun? Bana laf  yetiştireceğine git,siparişimi getir!

Öfkesi kabarır genç garsonun,hiç de alışık değildir böyle dediğim dedik çaldığım düdük diyen müşterilere.

Kadınsa açtı ağzını yumdu gözünü,kimseyi umursamadan avazı çıktığı kadar bağırıyordu:

-Sen önce şu saçını başını bir düzelt, adam gibi bir sakal traşı  ol da öyle hizmet ver! Benim  yavrumun mama parasına senin maaşın yetmez.