nesneler ile münakaşalarım (hesap makinesi)

H.makinesi : Elleme len oramı buramı!

Öğrenci : Ne yapabilirim ya. Hesap yapıyoruz görüyorsun.

H.makinesi : Sende iki işlem yapacaksın, yarım saattir kurcalıyorsun.

Öğrenci : Sus da işini yap ya.

H.makinesi : Hem sen niye benle uğraşıyon ki? Git hesabını kağıtta yap. Pratiğin gelişsin. Ulan öğrenci değil misiniz hepiniz aynısınız. Öğretmen ödev verir gelip bende yaparsınız. Sonra aferimi siz alırsınız. Hiç teşekkür eden yok bize.

Öğrenci : Nasıl sen yapıyorsun ödevi ya. Ben oturup yazıyorum onu.

H.makinesi : Nah sen yapıyon. Ben o işlemleri yapacam diye ne zahmetlere katlanıyorum biliyor musun sen? Devrelerim yanıyor lan.

Öğrenci : Lan bak hala konuşuyorsun ya. En kısa zamanda satmazsam ben seni.

H.makinesi : Satmazsan böylesin la. Sen bilmedin bari başkaları bilsin değerimi. Anadolu'mun bir memuruna sat da değer nasıl biliniyor gör.

(Öğrenci çoktan telefon görüşmesine dalmıştır.)

Öğrenci : Tamam hacı yarın getiririm sende parayı unutma. Gerçi varlığında da konuşmaktan bir boka yaramadı ama...

H.makinesi : Hacı sen ne yaptın? Ben şaka yaptım. Ciddiye mi aldın sen beni. Hacı yapma hacı. Bir daha konuşursam devrelerim yansın, pilim bitsin. Yeter ki satma hacı. Hacı hacı...