Nevrozu Gördüm

Yüksek kayanın üstüne çıktı yeni doğan kızını elleriyle yukarı kaldırdı sonra kucağında ovaya indiler, küçük bedeni dört yöne gezdirdi, ağaçları, hayvanları, kayalarla onu tanıştırdı. Yıllar geçti köyüne geri döndü köyünde yıkımları gördü.

Gece güne, gün aya ay seneye dönüştü her Bahar onun için başka bir Bahardı. Bayramın Baharı ile Barışın Baharını öğrendi. Savaşı gördü, kanı gördü, Kürt çocuk olmanın anlamını öğrendi, dövüştü.

Kentin ortasına yakılmış ateş çemberinin başında durdu, ateş yüzlere yansıdı, ateşin yüzlerde yansımasına baktı. Konuşmaları duydu yığınla taşların anlamını sorguladı bugün bayramdı, Bayram savaş mı çıkaracaktı? Sesli konuşucuklara kulak verdi, fikir ayrılıklarını duydu.

Aslında tüm gördüklerinin tuhaf şeylerin anlamsızlığıyla bocalıyordu, Babasının ellerini özledi onu göğe kaldırışına gülümsedi .Baharı birlikte karşılamışlardı aklına düştü. Ormanda küçük hayvanlarla oynayışlarını anımsadı, büyümek için neden aceleci davranmıştı, kendine kızdı..

Köyünde büyüdü, koşarak büyüdü. Büyüdükçe savaşı tanıdı, kanı gördü, amcalarının kavgalarının ortasında kaldı. Şimdi sıra ondamıydı? Ateş kardeşliği coşkuya dönüştü, ateşin üzerine çıktı omuz omuza halaya durdu böyle olmalıydı. Bayram öyle ağırlanmalıydı, Bahar böyle karşılanmalıydı.

Siren sesleri kalabalık gürültüler bozdu, ateşin kardeşliği, nefretle nasıl savaşa bilirdi. Kazanmak diye bir şey olmadığını biliyordu, kim ne kazanacaktı ki? Çığlık atmayacaktı, haykırmayacaktı söz vermişti kendine. Karşıdan gelen öfkeyi hissediyordu, nefret körüklenmişti bir kere.

Derin nefeslere tutuldu, sürükleniyordu, sürüklüyorlardı, babasını ona gitmesini söylediğini hatırladı. Bedenini hissetmiyordu, o kadar çok acı görmüştü bu ilk değildi. Çocukluğunda tanıştığı sorunları büyürken taşımak kolay iş değildi. Kürt çocuğu olarak büyümek kolay değil.

İnsan olmanın sorumluklarını öğrenmişti, aklı, bilgiyi, cesareti öğrenmişti. Öğrendiklerinden çok söylediklerini yaşamanın bedelini ödüyordu. Babasının ona neden her şeyi öğretmediğini öğrendi.

Nefret onu sürüdükçe o yaşamın anlamını sorguladı, Tanrıyı sorguladı, hani nerede eşitliği düşündü.

Doğarken eşitsizliği, yaşarken öğrendi. Babasını öğretirleriyle Devletinden öğrendiklerini karşılaştırdı, gülümsedi.

Yorgun bedenini soğuk suya yatırdı, kafasını kaldırdı renkli camın ardındakilere baktı. Kocaman adamlar kol kola ateş üzerinden atlıyor, yumurta tokuşturuyorlardı, güldü. 21 Mar Bahar Bayramımız Milletimize hayırlara vesile olsun diyorlardı, güldü.

Uyumalıydı,uyudu.............

( Uyandığımda, Tv de ateşin üzerinde kol kola girmişleri gördüm. Bayram böyle kutlanmalıymış diyordu haberi sunan)