Ölüme Bir Adım Kala

-Bunu yapamazsın Joe.
-Karışma bana.
-Joe...
-Yaşasam ne olacak?Mutlu değilim?Her gün yeniden ölüyorum. Yaşamak bu değil.
-Joe geçecek bunların hepsi. Pes etmek yok. İnadına yaşayacaksın.
-Olmuyor yapamıyorum. Bırak kurtulayım bugün bunların hepsinden
-Kurtulmak bu değil Joe. Kurtuluş diye seçtiğin şey senin sonun olacak.
Joe artık onu dinlemiyordu.Aşağıda toplanmış olan kalabalığa doğru baktı.Bu kadar insan onu izlemek için gelmişti buraya.Tek dertleri çılgın bir sahneye şahit olmak.Gerçekten Joe'yi düşünen çok az insan vardı aralarında.Joe da bu durumdan şikayetçi sayılmazdı.İnsanlara istedikleri o çılgın sahneyi gösterecekti.Polis de gelmişti olay yerine.
-Hey genç adam! Bunu yaparak bir şey kazanamazsın. İn çabuk aşağıya.
Joe konuşma tarzlarını hiç beğenmemişti.Sırf onlara inat olsun diye bile atlayabilirdi.Ve artık atlama zamanının geldiğini düşünüyordu.İyice ilerledi.Bir adım daha attığında uçacaktı aşağıya.
-Joe! Geri gel dostum.Ölümle aranda tek bir adım var. Daha yaşayacak çok şeyin var oysa.
-Beni vazgeçirmeye çalışma boşuna. Annemi özlüyorum . Gözlerimin önünde öldü. Babam o bıçağı annemin boğazına geçirirken ben de oradaydım.Ve sonra kardeşimi de öldürdü. En son da kendi kafasına sıktı.Beni öldürmedi çünkü koltuğun arkasında saklanıyordum.O beni dışarıda zannediyordu.Eve polisler geldiğinde bir tek ben sağdım. Ve benden şüphelendiler.Ama ben hiçbir zaman bütün ailesini öldürecek kadar psikopat olmadım Peter. Suçum kanıtlanamadı ve serbest bırakıldım. Ama 3 yıldır çıktığım kız benim bir katil olduğumu düşünüyor. Peşini bırakmam için beni tehdit etti.Beni hiç tanıyamamış.Ve ben şimdi neden yaşayım? Kimin için? Herkes benim bir katil olduğumu düşünüyor. Söylesene neden yaşamalıyım şimdi?
-Kendine yeni bir hayat kurabilirsin Joe. Aileni unutamazsın belki. Ömür boyu canın yanar. Ama başka bir sevgiliyi çok kolay bulursun.Hadi ama dostum. Bunu yapmana değmez. Annenin kemiklerini mi sızlatacaksın?
-Oğlunun katil damgası yediğini bilseydi daha çok kemikleri sızlardı.
-Hayır dostum. Sen bir katil değilsin. Babanın suçu bu. Cezasını sen neden çekesin?
-Kafa ütüleme Peter. Rahat bırak beni.
Joe Peter'in haklı olabileceğini düşünüyordu ama ölüm fikrinden vazgeçecek değildi. Fazla polyannacaydı Peter'in düşünceleri. Hayat böyle bir şey değildi. Suçsuz olduğu halde katil damgası yemişti. Bütün ailesini kaybetmişti. Bu da yetmez gibi sevgilisi de onu katillikle suçlayıp ayrılmıştı.Hayır yaşamak istemiyordu.
-Kendine iyi bak .Ve sakın beni katil olarak hatırlama.
-Ama kendini öldürürsen bir katil olacaksın Joe.
-Hayır Peter.Kurtulmuş olacağım.
-Fena halde yanılıyorsun dostum.
-Hoşçakal Joe.
Tek bir adım vardı ölümle arasında...

*
10 YIL SONRA

-Bir imzanızı alabilir miyim?
-Resim çekilebilir miyiz?
-Ölüme Bir Adım Kala isimli kitabınıza bayılıyorum.

Hayranları bir rahat bırakmamıştı Joe'yi.Ne zaman bir yere gidecek olsa bir sürü insan toplanırdı etrafına. O artık ülkesinin en tanınan şairlerinden biriydi. 30 civarı kitabı vardı. En çok okunanlar listesinde 1.liği çoktan kapmıştı.
2 yıllık bir evliliği vardı.Ve henüz bir yaşında olan bir çocuğu. Çok mutluydular. Joe eşini çok seviyordu. Yaşadığı o kötü günlerin etkisinden kurtulmasında büyük bir payı olmuştu. Birlikte mutlu bir geleceğe adım atmışlardı.
Hayat işte.Mutluluk o kadar uzağımızda değildir çoğu zaman ama yakalamasını bilene...