Ölümüne Sevmek
Yirmidört yaşında bir delikanlıdır ve çok sevdiği bir kız arkadaşı vardır yaklaşık bir senedir birliktedirler
Tek tartışmaları evliliktir.Kız sürekli çocuğa "-sence bizim artık evliliğe adım atma zamanımız gelmedi mi?"
diye baskı yapar çocukta "-ben seni ölümüne seviyorum ama başta şu kahrolası parasızlık"
diye bir başlarki başındaki dertleri anlatmaya, konu tartışmaya döner..
Kız haklı atlatıldığını çocuğun onunla gönül eğlendirdiğini düşünmektedir.Çocukta tam tersine kıza deliler gibi aşıktır,
hatta kızdan çok bu evliliği isterde, eldeki imkansızlıkları izin vermez.
Yine bir buluşma esnasında kız "-bu defa sana aynı konuyu açmıcam yalnızca şunu bilki ben senin oyuncağın değilim,
ve bende biliyorumki senin bana olan bu sevgin yalnızca dilinde yaptığın hiçbir şey yok" deyip çeker gider..
Çocuk ne olduğunu anlayamaz beyninden vurulmuşa döner.Oysaki o cebindeki birkaç kuruşla ince gümüş bir yüzük almıştır onu
bir notla birlikte kıza verecektir, ama bu sözlerin üzerine onuda yapamaz.Ne dil döktüysede kızın tepkisi değişmez..
Saatler, günler birbirini kovalar, derken tam bir ay geçer.Çocuk bakar olacak gibi değil ailesiyle konuşur.
Fakat aileninde durumu bellidir "zaman" derler ama çocuğun onsuz yaşayabilecek bir günü bile kalmamıştır.
Nereye sığınmaya kalksa hep bir olumsuzluk, hep bir çaresizlik.Bunalmıştır..
Kafasına koyduğu şeyi yapmak için banyoya girer.Cebindeki jileti vurur bileklerine oluk oluk akan kanın içinde bir
elindeki jilet birde sımsıkı tuttuğu kıza vermek istediği kutu göze çarpar.Kızı son kez arar kız tam konuşacak çocuk "-sus" der
ve güçlükle açabildiği dudaklarından kısık bir sesle çıkan son cümle, "-Allaha Emanet Ol" olur..
Telefon kapanır kız panik içerisinde koşarak çocuğun evine gelir ama o ölmüştür.
Gözyaşları içinde ağlarken çocuğun sımsıkı tuttuğu kutu dikkatini çeker o pervasızlık içinde kutuyu açar
Ve içinde bir çift gümüş yüzük ile birde not vardır..
Notta şöyle yazar: "SeN Hiç İnanmadın Göremedin ama BEN SENİ ÖLÜMÜNE SEVDİM!!!"
tebrikler..
Acele işe şeytan karışır🙂 Çok güzel yaşanabilir bi öykü olmuş tebrikler..