Ormanda Bir Ağaç

   Oğulcuğum,bu mektubu sana zamanın ötesinden yazıyorum.Zamanın sonrası geldiğinde beni hatırlarsan sevinirim.

   Bir zamanlar Kaf Dağının arkasında balta girmemiş gür yapılarıyla ağaçlarla kaplı bir orman varmış.Bu ormanda bütün ağaçlar mutlu ve mesut yaşarmış.Öyle ki yağmur yağdığında her ağaç yanındaki ağacın su alması için yapraklarını kıvırıp yanındaki ağacın yağmurdan faydalanmasını sağlarmış.
   Ne olduysa olmuş ormandaki küçük bir ağaca!Büyüyüp ormandaki ağaçların en büyüğü olmak sevdasına kapılmış.Gökyüzünde bir bulut görse hemen kollarını dört bir yana açarmış.Büyüp gelişip en büyük ben olacağım deyip dururmuş.Gel zaman git zaman hızla büyümüş.Yanındaki ağaçların seslerine kulaklarını tıkamış.İlle de ben,ille de ben deyip dururmuş.Büyümüş,büyümüş ormandaki bütün ağaçların boyunu geçmis..
   Çok zaman geçmeden büyük bir fırtına çıkmıs.Gökyüzü öyle kararmış,öyle kararmış ki,göz gözü göremez olmuş.Arkasından şimşekler yeri göğü inletmiş.Derken yıldırım düşmeye başlamış.Yıldırım öncelikle bu kendini beğenmiş ağacı vurup yakmış.Böylelikle ormandaki tüm ağaçlar bu kendini beğenmiş ağaçtan kurtulmuş.
   Gökten üç elma düşmüs.Biri bu masalı yazana,biri okuyana,biri de anlayana verilmiş.Seviyorum seni be oğul.Tez zamanda herkes ersin muradına,biz çıkalım masalın kerevetine.
Hüseyin Turan
16/07/2023
BinkılıçUhr:0:1