Özgürken
dertli bir şarkıyı mırıldanırken
hiç bilmediğim bir sokakta
mutluluğum
lütfenle biten bir emir cümlesine kadardı
üstelik bizli sizli konuşacak kadar uzaktı o ses
daha bir yüksek ses bağırdı içimden sesim kesilince
çaresiz; sustum
susturuldum
özgürleşen
bir an hayat bulan içimdeki bir yerin
boynu büküldüğünde
arkasından nefret el sallıyordu
giden tarafta ayası gözüküyor
hızla sallanan tarafta
işaret parmağı havaya bir hesap daha yazıyor
yaptığım saygısızlık mıydı acaba
yoksa bana yapılan mı...
merak ediyorum
bana lütfen diyen o balkon baykuşuna aynı böyle bir durumda lütfen denmiş miydi
ya da hiç böyle bir durma düşmüş müydü
amaaaan salla be koçum
kalpten kalbe bir yol vardır çizilmez
sinemi yaralar yar oy yar oy yar oy yaaar
yar gizli gizli sev gizli gizli
gizli gizli....
az başım dönüyor
fikrim kırılsın eklem yerlerimden diye niyetlendim
işe yaramadı
ayaklarım sarhoş oldu sorular daha da coştu
"cahildim dünyanın rengine kandım
hayale aldandım boşuna yandım
seni ilelebet benimsin sandım
ölürüm sevdiğim zehirim sensin"
suçlu Ayana türap(turab) olduğum Neşed ağamdı
hep onda hep onun türküleri yakıyor
bir rahatlama çöküyor ama şimdi
hava da az soğudu mu ne
bin melanet hırkasını
kendim giydim geynime
arı namıs şişesini iiiiiii
yere çaldııııım kime neeee
aaaaaahhhh haydar haydar
daşa çaldım kime ne
sofular haram demişleeeeeerrrr
bu aşkın şarabını
ben doldurur ben içeriiiiimmmm
günah benim kime ne
suçlu belli aslında
ne yaşayan ne mısralara döken
o pencereden beni susturan var ya
suçlu o
hem de suçunu da iyi biliyor
adam öldürmek
acaba kaç tane ondan var tek düze bir hayata sahip
ve o tekdüzeliliğe muhat(muhaat) olan
ve kaç kişiyi katlediyor o ezbere yaşamları
her gün
hayatın kendince köşe başlarında
"ben, seni unutmak için sevmedim
gülmen ayrılık demekmiş bilmedim
gece gündüz yollaaaarınıııııı beeeekledim
ööööölmek istediiiim bir türlü ölemedim
aşk bumu, sevda bumu,
hayaaaaaat bumuuuu
kalp acı, dünya hüzün,
gözyaş dolu"
hep aynı senaryo işte
dönülmese de akşamın ufkundan
gidilmese de yar ellerine
isimler farklı hikayeler aynı...
hikayesi:
bizim kapının önünde dertleşen ben yaşlarda bir grubun muhabbetine ortak olmuşken, onlardan habersiz. üst kat komşumuz onları uyarana kadar süren katılmadığım dertleşmemin istemediğim sonu?
suçlu belli aslında ne yaşayan ne mısralara döken o pencereden beni susturan var ya suçlu o hem de suçunu da iyi biliyor adam öldürmek acaba kaç tane ondan var tek düze bir hayata sahip
-çok beğendim bu anlatımınızı...