Pis Herif

Yaşar sünnet olacaktı. Yaşar hem heyecanlı hem de biraz korkuyordu. Bütün bu heyecanını korkularını en yakın arkadaşı Sami ile paylaşıyordu. Sami de en az Yaşar kadar heyecanlı ama aynı zamanda da sünnet olayından korkuyordu.
Yaşar dedesi ve ninesi ile kalıyordu. Ailesi Almanya'da yaşıyordu. Sami bunun tam sebebini bilmiyordu. Ailesine sorduğu zamanlar olmuştu ama onlarda tam sebebini anlatmamışlardı. Kimse tam sebebini bilmiyordu aslında.
Sami ve Yaşar gerçekten çok iyi arkadaşlardı. Özellikle Yaşar vaktinin çogunu Sami'lerde geçirir, onlarda yer içer. Bazı gecelerde Sami'lerde kalırdı. Sami'nin anne babası Yaşar'ı da bir evlatları gibi görürlerdi.
Düğün hazırlıkları yapıldı. Yaşar'ın ailesi de Almanya'dan düğün için gelmişti. Düğün Yaşar'ların evinin bahçesinde yapılacaktı.
Düğünün olacağı gün Yaşar da, Sami de heyecandan ölmek üzereydi. O gece ikisi de uyuyamamışlardı. Ertesi gün düğün için son hazırlıklar tamamlandı. Bahçeye sandalyeler masalar kondu. Sami ve Yaşar hiç ayrılmadılar. Çalgıcılar eşliğinde oyunlar oynadılar. Yaşar çok güzel giyinmişti. Sami biraz gıptayla, uzun uzun Yaşar'ın kıyafetlerini inceledi. Eve gelince anne babasına, "Ben de sünnet olmak istiyorum. Ben ne zaman sünnet olacağım..." gibi laflar bile etti. O gece düğünde, Yaşar'a içecek bir şey getirdiklerinde Sami de içti. Ertesi gün Yaşar sünnet oldu. Sami durduğu yerde duramıyordu. Öğleni zor bekledi. Öğlen olunca hemen Yaşar'lara koştu. Yaşar çok güzel bir karyolada yatıyordu. Adeta bir kral gibiydi. Herkes etrafında ona iltifat ediyordu. Sami sessizce bir kenara oturdu. Arkadaşını seyretmeye başladı. O ara içecek bir şeyler getirenler oldu. Sami her getirenden bir şeyler aldı içti. Yaşar'ın dedesi onu bir şeyler içerken görüyordu her seferinde. Yaşar'ın odası çok kalabalıktı. Gelen gidenler oluyordu. Sami biraz sıkıldı ve oradan ayrıldı.
Akşama doğru annesi Sami'ye seslendi. "Sami gel hadi Yaşar'a geçmiş olsun demeye gidelim"
Sami sevinçle "Tamam anne" dedi ve annesiyle bir daha Yaşar'lara gittiler. Sami Yaşar'ın yatağının kenarına oturdu. Annesi oradakilerle sohbet etmeye başladı. Onları seyrederken, yine içecek bir şeyler getirdiler. Sami yine ikram edilenlerden, yedi içti.
Sonra evlerine geldiler. Sami yine annesine "Anne ben de sünnet olacağım değil mi?" diye sorular sordu. Bütün gece sorularıyla anne ve babasını bıktırdı. Ertesi gün olmuştu. Sami arkadaşı Yaşar'ı yine görmeyi arzuluyordu ama evlerine gitmeye çekiniyordu. Sonra bir arkadaşıyla annesini Yaşar'lara giderken gördü. Onlara, "Ben de gelebilir miyim" dedi. Onlar da kabul ettiler. Sami çok mutlu olmuştu. Bir kez daha Yaşar'lara gitti ve arkadaşın uzun uzun seyretti. O ara yine içecek bir şeyler getirdiler, Sami yine ikram edilenlerden içti.
Sami Yaşar'lardan ayrılınca sokaklarındaki bir ağacın altına oturmuştu ki, Yaşar'ın dedesi yanına yaklaştı. "Ne aç gözlü çocuksun sen! Bütün düğünün içeçeklerini içtin doymadın. Pis herif!" dedi. Sami'nin başından aşağı kaynar sular dökülmüştü. Çok çok üzüldü. Bir daha Yaşar'lara gitmemeye karar verdi. Oysa bu zamana kadar Yaşar kaç kez Samiler de kalmış, onlarda yatmış, yemekler yemişti. Sami'nın anne babası onu kendi çocukları gibi görüyorlardı adeta. Sami böyle düşünceler içindeyken annesi ona, köye gideceklerini söyledi. Sami köye giderken çok üzgündü. Arkadaşı Yaşar'dan ayrılıyordu ve Yaşar'ın dedesinin ona söyledikleri de, hiç aklından çıkmamıştı. Ama köye gelince çok mutlu oldu. Yaşar'ı da, dedesini de unuttu. Köyde her taraf yemyeşildi. Öyle çok meyve yedi ki. Köyde koyunlarla dağlarda bol bol dağ havası aldı. Koyun sütü içti. Hatta bir süre çobanlık bile yaptı. Köyden ayrılacakları zaman, hiç eve dönmek istemedi. Dönerken, otobüste yolları, dağları seyretmeyi çok severdi. Artık, evlerine gelmişlerdi. Köyden sonra mahalle ona çok yavan gelmişti. Mahallelerinde her yer apartmandı. Öyle az yeşillik vardı ki etrafında. Hele de hiç koyun yoktu. Oysa Sami koyunları çok sevmişti. Mahalleye oynamaya çıktığı zaman, gözleri Yaşar'ı aradı. Arkadaşlarına Yaşar'ı sordu ama Yaşar'ı ailesi Almanya'ya götürmüştü. Sami yine çok çok üzüldü ve ağladı. Arkadaşıyla veda bile edememişti. O olaydan sonra Yaşar'ın dedesinden hep nefret etti. Onu gördüğü zaman yolunu değiştirirdi. Ertesi yıl Sami'lerde başka bir semte taşındılar. Yıllar sonra Yaşar, Sami'nin hafızasından tamamen silinmişti ama Yaşar'ın dedesinin ona söyledikleri hiç aklından çıkmadı.