Son

Gözlerim dolu dolu yazıyorum bu satırları... Kelimeleri bir araya getirmeye kendimi ifade etmeye bile zorlanıyorum... Gördüğüm kabuslardan... Düştüğüm yanlış yoldan kimseye söz edemiyorum... Ağlıyorum gözlerimin içi kan dolu... Neyin var diyorlar bana... Susuyorum yüzümü kapatıp... Tekrar ağlamaya başlıyorum... Sonra radyodan bir şarkı çalıyor... Hemen jilete sarılıyorum... Kesiklerle dolu bedenimi tekrar tekrar parçalıyorum... Akan kan dindiriyor acılarımı... Kendimi cezalandırıyorum... Çünkü suçluyum... Suçum yapılan yanlışlara susmak... Geçmişimi dile getirmeden yazdığım satırlardan bile sonum ne kadarda belli... Birgün bir mezarlıkta bulucaklar beni... Kollarım enjektör izleriyle dolu olucak... Evet fırsat buldukça kaçtığım... Ağladığım... İçtiğim mezarlıkta bulucaklar beni... Bileklerim kesik bir halde... Geriye kalan bir enjektör... Kirlenmiş bedenim... Kırılmış bira şişeleri... Bu yazdıklarımdan sonra susmalıyım... Yoksa geçmişim beni rahat bırakmaz... Sarar boynuma idam ipini...