Son günlerimden bir mektup

Hayatımın son günlerinden sesleniyorum sana.Elimde kadehim gözlerimde yaşlar var artık sadece.Bir daha güneş doğmayacak buraya.Sen gittin ya artık elimden düşmeyecek kadehim.Şişelerde arıyorum artık mutluluğu.Gecelere veriyorum artık kederimi, sabahlara varıyorum artık kadehlerle.Sen yoksun ya artık hayatımda, hayatımın anlamı yok ya artık hayatımda, ne anlamı var sensiz sabahların.Ne anlamı var sensiz gecelerin sokakların, odaların... Sensiz rakı sofralarımın ne anlamı var artık...Sensiz bu sokaklar ıssız...Sensiz bu ev soğuk,duvarlar üzerime geliyor..Kapılar üzerime kapanıyor bir bir...Kördüğüm oldu hayatım sen gidince....Hani..hani o birlikte aldığımız arabam varya...Artık yok...Ne oldu diye sorma bana...Alkollüymüşüm el koydular...Hani hani o işim vardı ya yıllardır çalıştığım...Artık yok....Kovuldum şirkettende...Yıllardır emek verdiğim bugünlere getirdiğim şirketimi kaybettim... Kendi şirketimden kovuldum...


Beni bırakıp gittiğin o gece var ya.İşte o gece her şeyim bitti benim.Hayatım gitti.Ben bittim kapıyı kapatıp çıktığın an.Günlerdir arayamadım seni telefonum nerde bilmiyorum...Her gece bir meyhanedeydim. Her sabah farklı bir yerde uyandım.Tam 28 gün geçti gidişinin ardından.Her gün ayrı parçalandı yüreğim,Her dakika öldüm. Sana yeniden kavuşmak için çabalamıyorum bile artık. İnanmadın ya bana .İnanmadınya bunca yıllık aşkıma.Dönme artık istemiyorum.Birkaç gün sonra istesende bulamayacaksın artık beni.Çekip gidiyorum artık bu diyardan.Kapıyı vurup çıktın ya,ardına bile bakmadan seni seven bu yüreğe değilde ellere inanıp beni terkettinya...Yaşasam neye yarar.....


14.04.2010 23:00


Hakan BIÇAK