Terkeden Renkler

Maviyi,moru,sarıyı,turuncuyu,kırmzıyı taşıyan gökkuşağı günlerim yok artık hayatımda.Hüzün yağmurlarıyla buluşuyorum siyah beyaz renksizliğindeki sokaklarda..

Ellerimden özgürlüğe kanatlanan kuş misali,tutulması imkansız bir şekilde uzaklaştılar.Geriye dönüp yara bere içinde bıraktıklarına bakmadan..

Gözlerimden avuçlarıma yağan yağmurların hediyesidir,ellerimdeki siyah beyaz kelepçe.Uçup giden renklerimden hediye..

Belki ıssız sokaklarda onları aramamam için bir engel, bekli de onlarınbeni bir daha görmek istememeleri kadar gerçek.

Bu karanlığın içinde sessizce gelen geceyi farketmeden kapanan gözlerimi örten sis bulutlarında görüyorum onları. Yeni hayatlarını,onlar gittiğinden beri kendimde hissedemediğim mutluluklarını, uzun zamandır yapmaya başaramadığım gülümseyişlerini...

Uzun bir yol bu ! Kimbilir,ışıkların saçıldığı bir sonunun ya da bir çıkışının olup olmadığını ???

Tek bildiğim: Bu tenimi donduran soğuk, içimi ürperten sessiz, kolumu kanadımı kıran ıssız bu yolda, her birine ayrı değer ve anlam yüklediğim "DOSTLARIM" olmadan ilerliyorum.

Umarım bu yolun bir sonu vardır.Ve sonunda siyah ve beyazdan sıyrılıp gökkuşağıma,renklerime kavuşurum. Umarım..