Üç Gelinlik - 2

İkinci hikâyem bir bayan arkadaşımdan:

Mesai içi kısa bir çay molasında,Üç bayan bir araya gelmiş,iimizden birinin ertesi gün kutlayacağı evlilik yıdönümü için planlarını konuşuyorduk ki Ceyda arkadaşımız birden hıçkırıklarla ağlamaya başlamazmı ? Hepimiz çok şaşırmış donup kalmıştık adeta. Ceyda yeni doğum yapmış ,raporlarını kullanıp o hafta göreve dönmüştü.Bebeğini bırakmanın sinirlerini bozduğunu düşünüp bu yolda teselliye çalışırken iki hıçkırık arası "benim ne kutlanacak bir evlenme yıldönümüm nede çocuklarıma göstersbileceğim bir gelin fotoğrafım var,ben ne şanssız bir anneyim arkadaşlar "diye sızlanınca durumu anladık.

Canım arkadaşım.Biraz sakinleşince gözlerini silip bizlerden özür diledi ve başladı buruk hikâyesini özetlemeye ;Gökhanla Lisede tanıştık.O benden bir sınıf üstte okuyordu.Üç yıl bizi tertemiz bir aşkla bağlamıştı birbirimize.O mezun olunca girdiği bir sınavı kazanmış ,kısa yoldan hayata atılmayı hedeflemişti. Böylece biran evvel evlenebilecektik.Ben mezu yn olduğumda o göreve başlamış ekonomik özgürlüğünü de kazanmış bulunuyordu.Okul bitince bende sınavlara girip bu göreve atandım.Hemen "Eş durumundan aynı ilde görev yapabilmek için gizlice nikâh kıyma kararı aldık.Öylede oldu benim tayinim gerçekleşince çok sevindik.Sıra aileleri haberdar etmeye gelmişti.
Ben hemen memlekete gittim,anneme durumu anlatmaya çalışırken o benim halamın oğluna sözlü olduğumu,askerden gelir gelmez onunla evlenmek zorunda olduğumu söylemezmi ?Donup kalmıştım. Sonrası bir kâbustu sanki;Tayin için nikâh kıydığımızı anlatamadım bir türlü aileme.Beni şerefsizlikle suçlayıp evlatlıktan retetti babam.Evden de kovdu o an.Gözyaşları içinde terk ettim memleketimi.
Oysa onları utandıracak hiç bir şey yapmamıştım ben.
Gökhan beni teselli edip ailesine götürdü acilen.Henüz ikimizinde kalacak yeri yoktu çünkü.O misafirhanede kalıyordu bense henüz tayin iznimi kullanıyordum o günlerde.
Ailesi bana kucak açtı,hiç zorluk çıkarmadı Allah için.Ama yüzlerinde gördüğüm o "kendi gelen gelin acıma ifadesi beni üzdü daima.Kendilerince haklıydı onlarda tabii.Mesleğini eline almış yakışıklı oğulları için ne düğünler,ne adaylar düşlemişlerdi kim bilir.Gökhan çabucak bir ev kiralayıp beni yanına aldı.Eşyalarımızı da aldık bir bir çok şükür.Mutluyuz ;ancak yavrumuz doğunca bunlar kafama takılmaya başladı benim.Biz acele davranıp hata yapmıştık hemde geri dönüşü olmayan bir hata.
Hadi hayallerimi süsleyen o gelinlik feda olsun Gökhana.!Benim çocuklarıma gösterebileceğim bir gelin fotoğrafım bile yok.Onlara nasıl anlatırım bu tertemiz ama dışlanmış evliliğimizi ?
Hepimiz çok etkilenmiştik.Aradan iki gün geçti.Aramızda küçük bir toplantı yapıp
can arkadaşımız Ceyda ya bir gelin fotoğrafı armağan etmeye karar verdik.Ancak Gökhanın bizimle birlik olması şarttı.Üç bayan işyerinde ziyaret ettik kendisini.Çok şaşırmış,birazda korkmuştu.Ceydaya bir şeymi oldu sorusuyla karşıladı bizi.Gözlerindeki sevgi yüreklendirdi hepimizi.
Büyükleri olarak ben açtım konuyu.Eşine sürpriz yapacağımızı duyunca gözleri bulutlandı.Size abla diyebilirmiyim diye sordu önce .Tabii memnun olurum deyincede ellerime kapandı birden.Ne güzel düşünmüşsünüz dedi minnetle.Ben de onu bembeyaz gelinlikle ne çok hayal ettim bir bilseniz !
Yapabilirmiyiz dersiniz,başarabilirmiyiz ?Evet dedim kesinlikle başaracağız.İkigün içinde gelinliği ve fotografcıyı ayarladık.Tesadüf Gökhanın yaşgünüydü o gün.Yemeğe çıkmaya ikna etti Ceydayı.
Planımız tıkır tıkır işliyordu.Gelinliği alıp ,birkaç mesai arkadaşımızla birlikte fotoğrafcıya gittik.Pastamız da hazır zulalara saklandık.Tanıdık fotoğrafçıda bir küçük sürpriz parti bekliyordu Ceydacığımı.
Nihayet şaşkın ,ürkek girdi içeri;durmadan Gökhana bu fotoğraf işide nereden çıktı diye söyleniyordu ki alkışlarla karşıladık şaşırdı.Yan odada gelinliği giydirip duvağınıda taktım elimle.Bu arada Gökhanda yavrularına bakmak için yanlarında olan annesini getirdi evden.Tam bir düğün seremonisi hazırdı artık.Nasıl mutlu oldu canım arkadaşım,ne çok teşekkür etti bir bilseniz.
Bizlerde çok sevinmiştik.Zamanı geri döndüremesekde birşeyleri tamir etmeye uğraşmış;en azından bir düğün resmi armağan etmiştik arkadaşımıza.Bir de ders çıkarmıştık tabii;
Hiç bir şey göründüğü gibi değil ne yazık ki şu hayatta ve suizanlar pek çok yaşamı zehirliyor ,boşuna insanları mutsuz etmeye devam ediyor maalesef...


Not:Üçüncü gelinlik öyküsünde buluşmak üzere sevgiler.