Üç Hikaye

Kendi işimize bakmak.

Büyük kedi, kendi kuyruğu ile oynayan ve onu yakalamaya çalışan küçük kediye sormuş: 'Neden kuyruğunu kovalayıp duruyorsun?
Küçük kedi tereddütsüz yanıtlamış: 'Çünkü kendi kuyruğumu yakaladığım an biliyorum ki çok mutlu olacağım.'
Yaşlı, büyük kedi gülümsemiş.'Gençken,sen yaşlarda iken, ben de senin gibi en güzel şeyin kendi kuyruğumla oynamak olduğunu sanıyor ve onu yakaladığımda en mutlu kedinin ben olacağımı sanıyordum.Ama bu hiç gerçekleşmedi.Ne zaman onu kovalayıp, yakalamaya çalışsam benden uzaklaşıyordu.Bir gün kendi işimle uğraşmaya başladım.Baktım ki, o hep benim peşimden geliyor.'
Mutluluğu kovalayıp, yakalamaya çalışacağımıza 'kendi işimize' bakarsak, mutluluk da bizimle, bizim peşimizden gelebilir.

-Anlayana ve anlatana da en zor olan şey: 'Söz'dür-

Uçsuz-bucaksız büyük bir tarla papatyalarla doluymuş. Rüzgâr hafif- hafif esiyormuş ve papatyaların yamaca vuran gün ışıkları ile dans etmesini sağlıyormuş. Papatyalardan biri rüzgâra:'Biliyor musun, bunca papatya arasında en güzeli, eşsiz olanı benim ama hiç fark edilemiyorum bunların arasında demiş.
Eşsiz ve 'tek' güzel olduğuna inanan papatya, rüzgâra her defasında durumu ile alakalı şikâyet ediyor, mızmızlanıp duruyormuş. Ve ondan kendisine yardım etmesini istiyormuş.
Rüzgâr, durumu kendisini estiren 'Rüzgâr Tanrısı'na iletmiş. Rüzgâr Tanrısı, papatyaya bir melek göndermiş ' Diğer papatyalarla beraber oldukça, onlarla yaşadıkça ve iyi-kötü günlerini beraber paylaştıkça güçlenebileceğini, tek başına olunca fark edilemeyeceğini ve çoğaldıkça da sonsuza dek güzel kalacağını.'anlatmasını istemiş. Melek o kadar anlatsa, ısrar etse de bir türlü inandıramamış ve fikrini değiştirememiş papatyanın. Bu durum karşısında Rüzgâr Tanrısı, papatyayı bulunduğu tarladan alıp yeni yapılmış olan çok güzel bir parka yerleştirmiş.
Papatya:'Oh be! İnsanlar ve karşı yamaçtaki diğer papatyalar da benim ne kadar muhteşem ve güzel olduğumu nihayet görecekler.'demiş.

Yarın açılışı yapılacak olan şehrin en görkemli parkının son denetimini yapan görevli: 'Bu ne ya..Her yer çim dolu ve ortada ucube gibi duran şu papatya!..Sürün burayı ve yeniden çimlendirip sardunyalarla doldurun!..'demiş.Diğer görevli ise: 'Efendim,yazık çok güzel bir papatya,sökmeyelim..'demiş.Papatya umutlanmış. 'İşte, benim güzelliğimi anlayan.'demişse de 'Burada bundan başka papatya yok. Tek başına bir papatya güzel durmaz. Ya diğer papatyaları da buraya dikin ya da dediğim gibi yapın diyen diğer görevlinin dediği olmuş.
Tek bir çiçekle bahar gelmediği gibi, tek bir papatyayla da bir bahçe olmuyormuş!
Kendini dünyanın ekseni sanan, her şeyi kendi egoları etrafında dolaştıran, tek başına olmanın mutluluk getireceğine inananların akıbeti de bu papatya gibi olabilir...

Bazen katlanmak sevmekle eş değer olabilir. Bu Oktay Rıfat'ın 'Eski zaman Aşığı' şiirinde en güzel şekli ile dile getirilmiştir bence.'...Ama ben eski zaman aşığıyım/Sevmek kadar katlanmak da gelir elimden.'

-'Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur' (Matta 7.13).-

Padişah, çok bilge(!) ve hırslı olan vezirine sormuş: 'Bugün çok büyük zaferler kazandım. Dile benden ne dilersen. Sana her istediğini vereceğim. Ama tek bir şartım var: Senden daha başarılı gördüğüm diğer vezirime de senin dilediğinin iki katını vereceğim.'demiş
Bilge Vezir dileyecek dilemesine ama şu karşı tarafa verilecek olan 'iki katı' meselesi onun beynini kemiriyor,kendi sahip olacaklarının iki mislinin karşı tarafta olması fikri onu dipsiz kuyulara sürüklüyormuş.Kıskançlık ve hasedinin önüne bir türlü geçemiyor ve bu durumu kabullenemiyormuş.Sonunda bulmuş kurtuluşu 'Padişahım, benim bir tek gözümü oyun demiş.

Hırs,aşırı ve kontrolsüz tutku,haset ve egoların hakim olduğu aşırı kıskançlık.Hedefler uğruna olamadık şeyleri yapma güdüsü.Ve bunları 'mubah' saymak,erdem haline dönüştürmek insana 'göz' de oydurtabildiği gibi fazlasını da yaptırtabilir...Yukarıdaki 'papatya hayatı'nı da yaşayabilir..