Ümit

Benimde bir tavanım var aslında, uzun süreçli bir yolculuğun son gecesinden umuda notlar.
Bir düş ise hayat insan susarak sever mi bir kadını aykırı kimliğine savrulmuş mevsimler gibi, içimde tam şuramda tarifsiz sancılar besliyor umut.
Küçük çocuk gibi büyümek istiyorum, mavileri hayal edip, yırtık patikalarında çocuk parkının en güzel anısı gibi ben çocuktan bozma hikâyenin kahramanı.
Ben hangi lisan olsam ki o kadar kaldığım umut tarlasında, eskimiş anlamını yitirmiş kalbime küçük bir serçe cıvıltısı sanki bu!
Benim bir tavanım var, en zamansız çarelerde ortaya çıkan hayal dünyam, Pazar sürprizi umutlarıma adanan.
Benim bir tavanım var, ağzımı açmadan sus pus dertleştiğim, naçizane hikâyelerime sevdim diye nezaketen umman diyarların kahrına nahif olan.
Benim bir tavanım var, büyüdükçe ben bu hayatı onun için sevdim diyebilecek!
Benimde bir tavanım var, senin umutlarına güneşleri doğurtacak.